ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ να εμφανιστώ σε αυτήν την φιλοξενη ιστοσελίδα και το έκανα σκόπιμα. Εβλεπα τι γίνεται, ήταν και καλοκαίρι, οπότε είπα αφενός να κάνω διακοπές διαρκείας και αφετέρου να μην δημιουργήσω πολλούς παραπάνω μπελάδες στην διεύθυνση του ThrakiSportS με τις αποκαλύψεις μου, αν και δηλώνει ότι με καλύπτει απόλυτα. Αρκετά της δημιούργησα με όσα ανέφερα για τον ΑΟΞ και όσα έγραφα ότι έρχονται (αλλά αρνούνταν κάποιοι να συνειδητοποιήσουν) αλλά και με το βόλεϊ του Εθνικού Αλεξανδρούπολης (όπου επίσης έγιναν όσα σας έλεγα).
ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ, στο τελευταίο μου σημείωμα, αναφερόμουν στην «αφωνία» των οπαδών των δυο μεγάλων ομάδων της Θράκης. Στην παντελή έλλειψη οπαδικού κινήματος στις τοπικές ομάδες. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο εκείνο το σημείωμα ακόμα και σήμερα, τρεις μήνες (και κάτι μέρες) μετά. Πέρασε ένα καλοκαίρι και όπως έκανα εγώ διακοπές, έκαναν φαίνεται και οι οπαδοί – που θα έπρεπε να είναι στα… κάγκελα με όσα κάνουν οι ιθύνοντες των ομάδων τους.
ΣΤΟ ΒΟΛΕΪ οι περίφημοι «φίλοι» του Εθνικού Αλεξανδρούπολης ακόμα φαίνεται προσπαθούν να καταλάβουν πώς βρέθηκε η ομάδα από σωσμένη στην Volley League να παίζει δυο κατηγορίες πιο κάτω. Δεν διάβαζαν ή και αν διάβαζαν, δεν πίστευαν όσα διάβαζαν, δεν μιλούσαν και πλέον ήρθε το προδιαγεγραμμένο για όλους τέλος και θα βλέπουν ουσιαστικά αγωνες… Γ’ Εθνικής, αφού αυτό είναι η Α2 στο άθλημά τους. Το χειρότερο; Μπορεί το όνομα και η φανέλα να είναι βαριά, αλλά δεν δείχνει να υπάρχει διάθεση γρηγορης επιστροφής στα μεγάλα σαλόνια. Και αν δεν υπάρξει άμεσα, με τα παιδιά στις ακαδημίες να λιγοστεύουν, δεν θα υπάρξει ποτέ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ XanthiFans, ακόμα δεν ξέρουν τι θέση πρέπει να πάρουν στο θέμα της φερόμενης πολυϊδιοκτησίας με τον ΠΑΟΚ και τα όσα έκανε (ή δεν έκανε) ο Πανόπουλος το τελευταιο διάστημα. Μέχρι και πώληση της ομάδας ανακοινώθηκε αλλά όλο αυτό το διάστημα οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας παραμένουν σε… θερινή ραστώνη. Θα πείτε τι να κάνουν, αφού και η είσοδος στο γήπεδο του απαγορεύτηκε, ενώ και εκείνη η ωραία πρωτοβουλία που πήραν να βλεπουν τους αγωνες λες και πρόκειται για θερινό σινεμά επίσης απαγορεύτηκε; Πάντως, όχι να δημοσιεύουν φωτογραφίες από… παραλίες της Χαλκιδικής πριν από το μπαράζ και ενώ έχουν μεσολαβήσει τόσα και τόσα. Θα μπορούσαν να βγάλουν μια ανακοίνωση. Κάτι για να ασκήσουν πιέσεις από την πλευρά τους. Ωραία ιδέα ήταν και που έλεγαν ότι θα πάνε στην προπόνηση πριν κάποια κρίσιμα ματς, έτερον εκάτερον αν μαζεύονταν με το ζόρι 10-15 άτομα.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, κάθε άλλο παρά όγκο, παλμό και δυναμική δείχνουν να έχουν οι οργανωμένοι οπαδοί της Ξάνθης και αυτό είναι κάτι που γύρισε μπούμερανγκ στον Πανόπουλο, ο οποιος τους ευχαρίσησε μεν αλλά φέρει μεγάλη ευθύνη για το γεγονός ότι έδιωξε τον κόσμο από την ομάδα. Αντί οι οπαδοί να απαιτήσουν λύσεις που δεν θα υπονομεύσουν το μέλλον, όπως δυστυχώς έχει συμβεί τώρα, έμειναν μεμονωμένα κάποια άτομα που λένε ότι εκπροσωπούν τους XanthiFans να γράφουν σχόλια στο διαδίκτυο, υποστηρίζοντας ότι εκφράζουν τη μεγάλη μάζα. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ακριβώς από τέτοιες συμπεριφορές αρχικά παραγόντων έφυγε τελικά η μεγάλη μάζα των υγιών οπαδών της Ξάνθης από το γήπεδο αλλά εν τέλει αποδεικνύεται ότι έφυγε και από τους XanthiFans.
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΦΑ και προ τριμήνου, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Γιατί «ομάδα που ξεμένει χωρίς οπαδούς είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να υποκείψει στις ορέξεις των μεγάλων ψαριών με τις πλατιές μάζες». Και να βλέπει τον Κούγια να τους κατηγορεί ότι δεν συμπληρώνουν ταξί και οι ίδιοι αντί να προσπαθούν να τον διαψεύσουν, απλά να τον παρακολουθούν να κάνει το κομμάτι του και να το παίζουν «επαναστάτες του διαδικτύου».
* * * * *
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ «διαδικτύου» το παίζουν και αρκετοί άλλοι – και αυτός είναι ο βασικός λόγος που επανέρχομαι δριμύτερος από σήμερα και όχι… μεθαύριο, γιατί θέλω να προλάβω και να καταγράψω από τώρα κάποια πράγματα που δεν μου άρεσαν. Να τα καταγράψω ΠΡΙΝ το δεύτερο μπαράζ, στο οποίο όπως φαίνεται η μισή Ξάνθη είναι έτοιμη να βγει και να πανηγυρίσει σε περίπτωση που εν τέλει πέσει η ομάδα. Γιατί όπως έγραψε και ο Μάκης Τζάτζος μετά το πρώτο ματς της Τετάρτης, «η σημερινή μέρα η χαρά του κάθε πικραμμένου στην Ξάνθη».
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΩ μια υπέρπετρη απαισιοδοξία στην Ξάνθη και στους οπαδούς της. Θεωρούν ότι βρίσκονται με το ενάμισι πόδι στην Β’ Εθνική. Serious τώρα; Αυτό το ματς περιμένατε για να το διαπιστώσετε; Που ήσασταν όλους τους προηγούμενους μήνες, που κάποιοι προειδοποιούσαν για το σενάριο που με εξαιρετική σκηνοθεσία εν τέλει φαίνεται ότι σκηνοθετήθηκε; Τότε που κάποιοι παραμύθιαζαν ότι η Ξάνθη παίρνει πίσω τους 5 βαθμούς από την ανάκληση του πιστοποιητικού, αλλά τελικά δεν τους πήρε ποτέ; Τότε που κάποιοι άλλοι έγραφαν ότι θα πάρει τους 7 βαθμους λόγω του CAS, αλλά επίσης δεν πήρε ποτέ; Και τότε που όλοι έλεγαν ότι δεν θα πέσει κανείς και μετά το έκαναν ότι δεν θα γίνει μπαράζ, αλλά τελικά έγινε;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΙΑ πράγματα φαίνονταν από καιρό και απλά αρκετοί φρόντιζαν να… «τρώνε παπά» και φυσικά να βρίζουν όποιον προσπαθούσε να τους ανοίξει τα μάτια για αυτά που έρχονταν, της αφεντομουτσουνάρας μου και αυτού του site συμπεριλαμβανομένων. Και τώρα που πράγματι η ομάδα είναι με το ενάμισι πόδι στην Β’ Εθνική, γιατί έχασε και μάλιστα εντός έδρας στο πρώτο μπαράζ από έναν σαγώς ανώτερο και πιο έμπειρο Απόλλωνα, άρχισαν την κριτική. Κυρίως προς τον Πανόπουλο, τον οποίο περνούν γενναιές δεκατέσσερες και όλο το μέχρι σήμερα οικοδόμημα.
ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΗΤΑΝ η κατάλληλη στιγμή για αυτήν την κριτική; Τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να σταματήσει η αφήγηση του «η Ξάνθη δεν πέφτει ποτέ» και να αρχίσει το αφήγημα ότι «είναι ιδέα και δεν πεθαίνει ποτέ»; Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσουν να ακούγονται, πέρα από τον νέο ιδιοκτήτη, τα ονόματα του προπονητή και των συνεργατών του; Σκέφτηκε κανείς πόσο ωραίο είναι για τον Νίκο Καραγεωργίου να διαβάζει ότι ακόμα και αν κάνει το θαύμα και νικήσει με τους «μπέμπηδες» στην Ριζούπολη, από την Δευτέρα θα αποτελεί παρελθόν για την ομάδα της Ξάνθης αφού θα έρθει ο Αυστραλός Πόποβιτς να τον αντικαταστήσει; Σκέφτηκε κανείς την ψυχολογία με την οποία θα πάνε να παίξουν αυτά τα πιτσιρίκια που καλούνται να βγάλουν τα κάστανα απο την φωτιά, όταν τους έχουν ξεγραμμένους ενόψει δεύτερου ματς τα πιο πολλά τοπικά sites, όχι μόνο σε σχέση με τον επαναληπτικό αλλά και σε σχέση με την συνέχιση της παρουσίας τους στην ομάδα, αφού και τις όποιες εγγυήσεις πήραν, τις πήραν από την προηγούμενη κατάσταση και όχι από την επόμενη; Αλήθεια, είναι αυτή σοβαρη νοοτροπία φιλάθλων, οπαδών, παραγόντων αλλά και δημοσιογράφων (για να μην λέτε ότι δεν βάζω και το συνάφι μου);
* * * * *
ΚΑΤΑΛΗΓΩ ΣΕ ΑΥΤΑ που εξ αρχης θέλω να σας πω. Το 0-1 του πρώτου αγώνα ήταν για εμένα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο πρώτο μπαράζ. Η Ξάνθη για πολλούς λόγους ΔΕΝ έπρεπε να νικήσει, ούτε το ματς να λήξει ισόπαλο. Εξηγούμαι. Η διαφορά δυναμικότητας είναι δεδομένη, από την στιγμή που η Ξάνθη παίζει με πιτσιρίκια. Και η διαφορά εμπειρίας επίσης. Αν ο ΑΟΞ έτρωγε το γκολ στο 3ο λεπτό, θα μιλάγαμε για συντριβή τώρα. Δεν το έκανε και λύγισε με ένα πέναλτι. Ειναι προφανές οτι ο Απόλλων έχει το προβάδισμα αλλά όπως είδα να αναγράφεται στην κεντρική κριτική του ThrakiSportS για το αγώνα, πραγματικά τίποτα δεν έχει κριθεί. Και οι μπέμπηδες του Καραγεωργίου πλέον χωρίς άγχος μπορούν να πετύχουν πολλά.
Η ΞΑΝΘΗ ΓΙΑ ΝΑ διατηρηθεί στην Super League 1 πρέπει να νικήσει μέσα στη Ριζούπολη, σε ένα γήπεδο όπου φέτος πέτυχε ίσως την σημαντικότερη νίκη της στην σεζόν (επί του Παναθηναϊκού) αλλά παραδοσιακά δεν φέρνει καλά αποτελέσματα ακόμα και αν έχει να αντιμετωπίσει τον χειρότερο Απόλλωνα (όπως πέρυσι). Αλλά οι προϊστορίες και τα στατιστικά πάνε περίπατο σε ένα τέτοιο ματς. Σε αυτό μετράει το πάθος, η δύναμη, τα πνευμόνια, η αντοχή. Και δόξα τω Θεώ (και τον Αλλάχ μαζί), τέτοια έχουν άφθονα τα πιτσιρίκια της Ξάνθης που πλέον γνωρίζουν και κάτι ακόμα: ότι μπορούν. Γιατί αυτό ήταν το πραγματικό συμπέρασμα του πρώτου ματς. ΜΠΟΡΟΥΝ!
ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ότι για όλους είναι το απόλυτο αουτσάιντερ, οι «μπέμπηδες» μπορούν να βγουν και να κάνουν το παιχνίδι τους. Να διασκεδάσουν βρε αδερφέ. Όλα δείχνουν ότι ούτε καν η τηλεόραση δεν θα τους δείχνει. Θα είναι δεύτερο ματς σε τρία 24ωρα, κάτι κουραστικό για αυτούς, αλλά ακόμα πιο κουραστικό για τους αντιπάλους τους, που έχουν μια σαφώς πιο γηρασμένη και απροπόνητη ομάδα, έστω και με μεγαλύτερη ομοιογένεια και εμπειρία. Το παν είναι να μην δεχτούν γκολ στο ξεκίνημα του ματς. Αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, όσο περνά η ώρα, τα πόδια θα βαραίνουν, οι γηπεδούχοι θα κουράζονται περισσοτερο, οι ξανθιώτες θα ανεβάζουν ψυχολογία. Εκεί θα είναι το κλειδί.
ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΜΑ για τα αοξάκια, όλα μπορούν να συμβούν. Αρκεί να συνεχίσουν να παίζουν χαλαρά και χωρίς άγχος. Αν δεν έρθει, δεν τρέχει και τίποτα. Αυτά προσπάθησαν και το χρέος τους το έκαναν. Ετσι κι αλλιώς, έτσι όπως τα κατάφεραν κάποιοι, ουσιαστικά παίζουν για την τιμή μιας ολόκληρης πόλης και… για την τσέπη του Πανόπουλου. Γιατί αν κερδίσουν και σωθούν, η Ξάνθη θα μείνει στην Super League, ο Πανόπουλος όπως διαβάσαμε θα πάρει πιο πολλά λεφτά από τον Πάπας αλλά τα περισσότερα από τα παιδιά που θα φέρουν την παραμονή θα φύγουν – και πρώτος και καλύτερος ο προπονητής τους, αφού υπάρχει ήδη δάδοχη κατάσταση. Μοιάζει με πισώπλατη μαχαιριά στην προσπάθεια της ομάδας, αλλά αυτό είναι που ουσιαστικά διέρρευσε η νέα εποχή της Ξάνθης και μάλιστα ελάχιστες ώρες πριν το πρώτο μπαράζ. Κάτι που όχι απλά δεν διαψεύστηκε αλλά συνεχίζει να αναπαράγεται με μεγάλη ευκολία παρά την χρονική συγκυρία.
ΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά και η Ξάνθη υποβιβαστεί, τα ίδια τα παιδιά της ομάδας δεν χάνουν απολύτως τίποτα, ο Πάπας παίρνει την ομάδα μισοτιμής (πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα) και ξεκινά μια προσπάθεια από το ναδίρ όπου όπως και να το κάνουμε, είναι δύσκολο να αποτύχει. Κυρίως, θα υπάρχει χρόνος για τη μετάβαση στη νέα εποχή, γιατί ακόμα δεν έχει αποφασιστεί αν θα ενοποιηθούν Super League 2 και Football League, οπότε καλό Οκτώβριο για να μην πω Νοέμβριο η έναρξη εκεί. Ενώ αν η Ξάνθη σωθεί, σε δυο εβδομάδες θα πρέπει να ξαναπαίξει αγωνα για το νέο πρωτάθλημα που ξεκινά στις 12 Σεπτεμβρίου και με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια, χωρίς προετοιμασία και χωρίς ρόστερ αυτή τη στιγμή, όσο γρήγορες κινήσεις και αν γίνουν, θα έχει τόσο πολύ ναρκοθετηθεί η νέα εποχή που δύσκολα θα αποφευχθεί το μοιραίο τη νέα σεζόν.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ότι δυστυχώς είναι πολλοί εκείνοι στην Ξανθη που τελικά ίσως και να επιθυμούν αυτόν τον υποβιβασμό. Άλλοι για να κράξουν τον Πανόπουλο, τον Παπαδημητριου και την προηγούμενη εποχή. Αν όπως έγραψε ο Τζάτζος, το αποτέλεσμα της Τετάρτης ήταν «η χαρά του κάθε πικραμμένου στην Ξάνθη», δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα συμβεί το Σάββατο αν στραβώσει το πράγμα. Αλλά εγώ επιμένω. Τα πιο αθώα στην όλη ιστορία είναι τα παιδιά. Τα 16χρονα, 17χρονα, 18χρονα και 19χρονα παιδιά που κλήθηκαν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Τα κάστανα από την φωτιά. Τα παιδιά αυτά δεν αναγνωρίζουν συμφέροντα. Θα μπουν, θα παίξουν χωρίς άγχος, θα ευχαριστηθούν, θα τρέξουν. Η ήττα με 1-0 στα Πηγάδια ήταν το ιδανικό για αυτά αποτέλεσμα. Τα έχουν όλοι ξεγραμμένα. Αλλά επειδή δεν παύουν να είναι παιδιά, μπορεί να φαντάζουν εύκολος αντίπαλος, αλλά θα σας συνιστούσα να μην τα ξεγράφετε τόσο εύκολα. Και η σύσταση απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που έσπευσαν να το κάνουν, εντός της Ξάνθης…
