Πέντε χρόνια πριν περίπου ήταν η ομάδα – θαύμα που κατόρθωνε να βγει πρωταθλήτρια της ΕΣΠΕΘΡ και να ανέλθει στην Α2 Γυναικών κάνοντας ένα πανευρωπαϊκό ρεκόρ, αφού οχι μόνο κατέκτησε τον τίτλο αήττητη αλλά χωρίς απώλεια σετ.
Η ομάδα έκανε δυο συμμετοχές στην Α2 Γυναικών κυρίως με παίκτριες που πήρε με μεταγραφη από την Θεσσαλονίκη. Δεν κατάφερε να αναδείξει αθλήτριες της περιοχής και ξαφνικά σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε πριν δύο χρόνια, μετά από τις υψηλές πτήσεις, η απόφαση η ομάδα να μην δηλωθεί στο νέο πρωτάθλημα αποχωρώντας τόσο από το Πρωτάθλημα της Α2 Γυναικών αλλά και γενικότερα, αφού δεν είχε προλάβει τις ημεροηνιες ούτε για την Β’ Εθνική – Τοπικό.
Ο σύλλογος διατήρησε για ένα χρόνο τις ακαδημίες του, ωστόσο εφόσον επέστρεφε στο γυναικειο πρωτάθλημα θα είχε αφαίρεση 12 βαθμών και υψηλό πρόστιμο από την εκκίνηση. Ετσι, το οριστικό χτύπημα ήρθε πέρυσι με την οριστική αναστολή της λειτουργίας της ομάδας, πράγμα που έβαλε “ταφόπλα” σε μια από τις ιστορικές ομάδες της περιοχής.
«Λίγο πριν φύγω λοιπόν για το εξωτερικό, η Βύσσα μου είχε ξανακάνει πρόταση για να συνεχίσω εκεί, όπως όμως καταλαβαίνετε, την αρνήθηκα για τον λόγο του ότι θα έφευγα για την Γερμανία. Τη μη δήλωση συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Α2 τότε, την πληροφορήθηκα ενώ είχα ήδη φύγει, αλλά γνωρίζοντας τους ανθρώπους και τον πρόεδρο της ομάδας αρκετά καλά, θα έλεγα πως δεν είναι κακό όταν μια ομάδα κάνει προϋπολογισμό οικονομικό και αγωνιστικό, αν αυτοί δεν της βγαίνουν να προσαρμόζεται με τα δεδομένα και να λαμβάνει ανάλογες αποφάσεις! Στο εξωτερικό και εδώ που βρίσκομαι, συμβαίνει συχνά! Καλύτερα να προβλέπεις και να αποφασίζεις παρά να συμμετέχεις απλά για το γόητρο και να δημιουργείς δυσάρεστες καταστάσεις», λέει στο ThrakiSportS από την Γερμανία, όπου βρίσκεται, ο τελευταίος προπονητής της γυναικείας ομάδας του ΑΟ Νέας Βύσσας Τάσος Βλασακίδης.
Ο έμπειρος προπονητής, ο οποίος βρίσκεται πλέον στην Γερμανία και προπονεί ομάδα ανδρών στην δεύτερη κατηγορία της χώρας, μιλώντας στο ThrakiSportS μίλησε για την ελπίδα που έχει ο ίδιος έτσι ώστε η ομάδα να λειτουργήσει ξανά. «Για την πλήρη αναστολή της λειτουργίας της ομάδας δε γνωρίζω πολλά. Στενοχωρήθηκα όμως γιατί τα τελευταία χρόνια, ειδικά στα κορίτσια, γινόταν καλή δουλειά και θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα δυνατό φυτώριο του γυναικείου βόλεϊ της περιοχής. Όπως επίσης δε γνωρίζω κάτι για την επαναλειτουργία της, αν και το θεωρώ απίθανο, εύχομαι όμως να γίνει κάποια στιγμή! Η περιοχή του Βορείου Έβρου χρειάζεται τέτοιες προσπάθειες, για να μπορεί να ελπίζει στο μέλλον της».
