Η απογοητευτική εμφάνιση της ομάδας της Ξάνθης στον Βόλο, που την φέρνει πλέον κατάματα με την επικίνδυνη ζώνη είναι ένα γεγονός που δεν έμεινε ασχολίαστο από την οπαδική ιστοσελίδα της ομάδας της Θράκης.
Μπορεί να υπάρχουν χίλιες δυο δικαιολογίες με την απραξία μηνών, ωστόσο το aox1967 με σκληρή γλώσσα εστιάζει στην αδιαφορία του κόσμου και της πόλης για τα τεκταινόμενα στην ομάδα.
Σχολιάζει μάλιστα ότι δεν είναι ταμπού ο υποβιβασμός και ότι στη συνείδηση των οπαδών της η Ξάνθη έχει έχει ήδη υποβιβαστεί – όπως φαίνεται από την γενικευμένη αδιαφορία του κόσμου.
Το άρθρο – παρέμβαση του aox1967 αναρτήθηκε αργά το βράδυ του Σαββάτου, μετά την ήττα της Ξάνθης στον Βόλο και ήδη προκαλεί συζητήσεις. Εχει ως εξής:
Το γράψαμε μια φορά μεσούσης της σεζόν βλέποντας το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Ο ΑΟΞ στα μυαλά των οπαδών του έχει συνειδησιακά υποβιβαστεί. Παρατηρείτε κάτι ; Η απόλυτη αδιαφορία των Xanthifans και της ποδοσφαιρικής κοινωνίας στα όσα συμβαίνουν καθημερινά στον σύλλογο.
Θέλουμε να είμαστε ΤΙΜΙΟΙ απέναντι στην σημερινή κατάσταση. Η Ξάνθη βρίσκεται σε ποδοσφαιρική πανδημία χρόνια τώρα. ΔΕΝ είναι ότι παίζουμε ΜΟΝΟ φέτος κακό ποδόσφαιρο. Αυτό το “ταμπούρι” το παίζουμε ΧΡΟΝΙΑ τώρα. Με εξαίρεση την σεζόν 2014-2015 με τον Κλέιτον, τις υπόλοιπες ποδοσφαιρικές σεζόν ΜΠΑΛΑ δεν είδαμε ούτε με 3D γυαλιά. Μυωπία βγάλαμε. Απλά τα τελευταία δυο χρόνια παραέγινε το κακό. Βγήκαμε μια φορά έκτοι επί Ράσταβατς, ας πούμε. Παίξαμε μπάλα περιωπής τότε ; Ούτε καν . Γιατί έγινε γνωστή η ομάδα ; Για την αγωνιστικότητα της, δεκτό. Παίζαμε φουλ άμυνα, στο μισό γήπεδο, είχαμε καλό τερματοφύλακα , βγάζαμε κόντρες και τέλος. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ξέρετε τι λέει η ποδοσφαιρική Ελλάδα για την Ξάνθη τα τελευταία χρόνια ; “Θα μας βγούνε τα μάτια πάλι με το ταμπούρι, έχουν και καλό τερματοφύλακα δεν ανοίγουν με τίποτα”. Κανένας φόβος για την επιθετικότητα της. Παίζουμε ξύλο, κλωτσάμε, πρώτοι στις κάρτες, ένας Ζίφκοβιτς ή Άμπαντ να κρατάνε γερά και ότι βγάλουμε μπροστά με στημένες φάσεις ή καμία γιόμα . Το όπλο της Ξάνθης σήμερα ήταν τα αράουτ του Κασάδο. Μιλάμε για μια ομάδα που αποτελούσε ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ λειτουργίας μέχρι το 2015.
Ακόμα όμως και στις κακές σεζόν που μπορεί παλαιότερα να είχαμε, ΔΕΝ θυμάμαι ΚΑΜΙΑ σεζόν που να ΜΗΝ βγάλαμε έναν ποδοσφαιριστή. Υπήρχε ας πούμε το 2002-2003 ή το 2003-2004 που ΔΕΝ βλεπόμασταν επίσης με ένα “κάρο” ξένους παίκτες, αλλά εκεί βγήκαν ένας Μπαϊκαρά, ένας Τοροσίδης, ένας Βάλλας.
Σήμερα η κατάσταση φέρνει θλίψη. Κάποιοι παίκτες με κιλά, κάποιοι που μοιάζουν σαν παλαίμαχοι και ένα ποδόσφαιρο που μας φέρνει περισσότερο σε Προοδευτική επί Σούλη Παπαδόπουλου. Προς Θεού, αυτό ΔΕΝ είναι έργο Καραγεωργίου, είναι ο τελευταίος που φταίει σε όλο αυτό. Δεν μπορεί ΠΑΝΤΑ να φταίνει όλοι οι άλλοι. Δεν μπορεί ΠΑΝΤΑ να φταίει ο κακός δημοσιογράφος, Ξανθιώτης οπαδός, οι αντίπαλοι.
Για να τελειώνουμε. ΔΕΝ είναι ταμπού ο υποβιβασμός της ομάδας. Ταμπού είναι για τους εργαζομένους της και το καταλαβαίνουμε. Το θέμα είναι όμως πώς αυτός ο σύλλογος έφτασε στο σημείο να απασχολεί (;) ΜΟΝΟ τους 10-20 εργαζομένους του. Όχι την πόλη.
Αυτό κύριοι ΔΕΝ είναι το ποδόσφαιρο που ονειρευόμασταν. Έχει πάψει προ πολλού αυτή η ομάδα να αποτελεί το ΠΡΟΤΥΠΟ που θαύμαζε όλη η Ελλάδα . Οπότε είτε έρθει ο υποβιβασμός είτε όχι, σημασία έχει την επόμενη ημέρα να ΜΗΝ υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να θυμίζει το χτες. Ειδάλλως αν υπάρχει έστω και ΚΑΤΙ που να το θυμίζει, δεν θα απασχολήσει την τοπική κοινωνία. Το εκλαμβάνουμε από τον κόσμο, σας το λέμε αν δεν το γνωρίζετε. Που ΔΕΝ μπορεί. Το έχετε αντιληφθεί.
Η ομάδα χρειάζεται επανεκκίνηση. Με άλλα πρόσωπα, στόχους, δυνατότητες να ξαναγίνει αυτό που ήταν. Αλλά και να ΜΗΝ γίνει ξανά ΠΟΤΕ αυτό που είπανε, να υπάρχει ένας ΣΤΟΧΟΣ. Να βάλουμε εμπρός να αναδιοργανώσουμε τις ακαδημίες , να προωθήσουμε κανένα παιδί από το να βλέπουμε κάτι παλαίμαχους να μπαίνουν στο γήπεδο την στιγμή που το καλοκαίρι θα φύγουν. Δεν πάμε πουθενά πραγματικά και θα το γράψουμε για τελευταία φορά.
Το θέμα ΔΕΝ είναι αν πέσουμε. Το θέμα είναι να αλλάξουμε τα πάντα. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Μπας και ενδιαφερθεί ξανά ο κόσμος. Μπας και ξαναβρούμε την σειρά που παλιά είχαμε. Το κακό ποδόσφαιρο είναι απόρροια πολλών πραγμάτων. Τα τελευταία χρόνια το έχουμε συνηθίσει. Η κατηφόρα όμως είναι ατελείωτη σε όλα τα επίπεδα. Η ζωή κάνει κύκλους. Δεν είναι ότι είμαστε στα κάτω μας. Πολύ απλά…ΔΕΝ είμαστε ΠΟΥΘΕΝΑ.
Με μισή φάση ανά αγώνα. Την οποία πανηγυρίζουμε βέβαια σαν γκολ. Και ας μην μπαίνει. 26 ματς στα οποία σκοράραμε..12 φορές. Το αναλογίζεστε ;
ΥΓ : Στο 87′ παίρνει την μπάλα ο Μουλέν στο κέντρο ΜΟΝΟΣ του. Και γυρίζει την μπάλα στον Καρασαλίδη να κάνει γιόμα. Αυτή είναι όλη η Ξάνθη. Συν τον Κοβάσεβιτς που ματ με την εστία ΔΕΝ σουτάρει .
ΥΓ1: Μπαίνει ο Τζουρίτσκοβιτς, κάνει δέκα μέτρα με την μπάλα και βγαίνει μόνος του άουτ. Τι να πεις.
