ΟΠΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ δεν υπήρχε μάλλον ποτέ στην Θράκη και αν υπήρχε ή πήγε να δημιουργηθεί, οι εκάστοτε υπεύθυνοι των ομάδων έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να το καταστρέψουν. Αποτέλεσμα όλων αυτών η απάθεια που υπάρχει από τον κόσμο, ακόμα και από τον λεγόμενο οργανωμένο, στις δυο μεγάλες ομάδες του γεωγραφικού μας διαμερίσματος. Τον ΑΟ Ξάνθη στο ποδόσφαιρο και τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης στο βόλεϊ.
ΟΙ XANTHIFANS θεωρήθηκαν το πιο δυναμικό κομμάτι οπαδών του ΑΟΞ και δεν είναι τυχαίο ότι από τις όποιες προσπάθειες έγιναν στο παρελθόν με Θράκες, Rebels, Ακρίτες κλπ είναι το μόνο που κατάφερε να διατηρηθεί και να παραμένει η μόνη ενεργή λέσχη φίλων της ομάδας – έχοντας λάβει και την σχετική αναγνώριση σε αντίθεση πχ με την Θύρα 7 του Ολυμπιακού ή την Original 21 της ΑΕΚ. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα από τότε που έχει σκάσει το θέμα της πολυϊδιοκτησίας, έχουν πάθει… αφωνία. Βγάλαν μια ανακοίνωση μετά την απόφαση της ΕΕΑ τον Ιανουάριο και από τότε… τίποτα. Μόνο κάτι ανακοινώσεις για ευχές υπάρχουν και η βασιλόπιτά τους. Λες και δεν τρέχουν από τότε θέματα στην ομάδα, που αξίζουν σχολιασμού. Είτε αγωνιστικά, είτε διοικητικά, είτε οπαδικά.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ καραντίνα λόγω του κορονοϊού αλλά η επικαιρότητα στην Ξάνθη δεν έπαψε ποτέ. Παρόλα αυτά, η επίσημη φωνή των οπαδών έχει μείνει απαθής σε όσα συμβαίνουν. Δεν βγήκε μια ανακοίνωση έστω για τον… Κούγια. Μόνο κάτι μεμονωμένα στελέχη κάνουν κάτι σποραδικά σχόλια στο facebook από τα προσωπικά τους προφίλ, αλλά συνήθως ψάχνουν… φαντάσματα και τους φταίνε οι λάθος άνθρωποι. Για αυτό και έχουν αποξενωθεί από την μεγάλη μάζα του φίλαθλου κόσμου της Ξάνθης, ο οποίος στην συντριπτική του πλειοψηφία πλέον έχει στρέψει την πλάτη του τόσο στην ΠΑΕ όσο και στους XanthiFans. Αλλά αυτό είναι πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Γιατί ομάδα που ξεμένει χωρίς οπαδούς είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να υποκείψει στις ορέξεις των μεγάλων ψαριών με τις πλατιές μάζες.
ΑΝΑΛΟΓΑ ΙΣΧΥΟΥΝ και ανατολικότερα, στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μια προσπάθεια πλήρους αποδόμισης του τμήματος βόλεϊ του Εθνικού. Η ομάδα έφτασε να πρωταγωνιστεί τις τελευταίες ημέρες στα αθηναϊκά μέσα (όχι για καλό λόγο), αλλά η επίσημη φωνή των οπαδών του Εθνικού που είναι η επονομαζόμενη Λέσχη Φίλων σιωπά και στις δηλώσεις περί πιθανής μη συμμετοχής του Εθνικού από το νέο πρωτάθλημα και στα όσα φέρεται να έχει ψηφίσει ο εκπρόσωπος της ομάδας στις συνεδριάσεις της Λίγκας.
ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ είναι αλήθεια ότι υπήρχε ένα πιο δυναμικό κομμάτι οπαδών του Εθνικού, οι Blue Pistoleros που σταδιακά όμως εξαφανίστηκαν και οι κακές γλώσσες ήθελαν την Λέσχη Φίλων να αποτελεί δημιούργημα που ενθάρρυνε πρώην πρόεδρος του ΤΑΑ ώστε σταδιακά να μπερδευτεί ο κόσμος σε σχέση με την Λέσχη Πετοσφαίρισης που υπήρχε με δικό της καταστατικό και γραφεία, αναγνωρισμένη από το Πρωτοδικείο και επειδή απαρτιζόταν από ανθρώπους του βόλεϊ, συχνά ασκούσε κριτική στα κακώς κείμενα.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ αν υπήρχαν κάποιες εκατοντάδες άτομα ως οπαδοί του Εθνικού πλέον με το ζόρι φτάνουν το διψήφιο νούμερο και βαίνουν πλέον μειούμενοι. Και ομάδα χωρίς οπαδούς σημαίνει πολύ απλά ότι αργά ή γρήγορα δεν θα είναι χρήσιμη στους τοπικούς άρχοντες, οι οποιοι κοιτούν μόνο τις ψήφους. Αν αντιληφθούν ότι βοηθώντας την έχουν περισσότερα να χάσουν παρά να κερδίσουν, πολύ απλά της γυρίζουν την πλάτη. Και τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, γιατί όπως προανέφερα, αποξενωμένη από τον κόσμο της καμία ομάδα δεν κατάφερε να διατηρηθεί για πολύ καιρό στον αφρό. Και δυστυχώς στην περίπτωση τωνν ομάδων της Θράκης, τόσο ο ΑΟΞ όσο και ο Εθνικός έχουν αποξενωθεί προ καιρού από τους οπαδούς τους – και σε αυτό φέρουν ευθύνη και οι διοικούντες αλλά και οι ίδιοι οι φίλαθλοι.
* * * * *
ΤΟ ΤΙ ΕΣΤΙ ΟΠΑΔΙΚΟ κίνημα το γνωρίζει πολύ καλά ο εκπρόσωπος του ΤΑΑ του Εθνικού Αλεξανδρούπολης στις τελευταίες συνεδριάσεις της ΕΣΑΠ Θεόδωρος Μαυρίδης. Ποτέ δεν έκρυψε, όπως κατ’ επανάληψην έχει γραφτεί και ο ίδιος παραδεχθεί, την αγάπη του για τον Ολυμπιακό και γνωρίζει πολύ καλά πως οι διοικήσεις της ομάδας του Πειραια χρησιμοποιούν τη δύναμη των οπαδών και αξιοποιούν τα πιο ικανά στελέχη από την δεξαμενή τους. Ο Ολυμπιακός είναι άλλωστε ο πρώτος διδάξας στην αξιοποίηση οπαδών.
ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΑΛΛΩΣΤΕ φαίνεται ότι έγινε και στην περίπτωση του Teo Black που όπως αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα, ο ίδιος έχει εμφανιστεί και ως εκπρόσωπος της διοίκησης του ΤΑΑ Ολυμπιακός σε σύσκεψη για τα μέτρα τάξης στην Αστυνομία. Δηλαδή αν και απλός οπαδός όπως δηλώνει ο ίδιος, εμφανίστηκε ενώπιον της ΕΛΑΣ εκπροσωπώντας την διοίκηση του αγαπημένου του συλλόγου.
ΕΜΕΝΑ ΠΑΝΤΩΣ ΜΟΥ προξένησαν εντύπωση και τα υπόλοιπα ονόματα που διάβασα στο έγγραφο που είδε το φως της δημοσιότητας απο εκείνη την περίφημη σύσκεψη στην ΕΛ.ΑΣ. Ο Μαυρίδης εκπροσωπούσε τον Ολυμπιακό, ο Δημος Μαμουγκας τον Εθνικό, ο Αντωνης Τελλόπουλος την Volley League και ο… Γιώργος Πασσιάς την ΔΕΑΒ.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ο δημοτικός σύμβουλος, αντιπρόεδρος του ΜΓΣ Εθνικός και πρόεδρος του ΤΑΑ αυτήν την περίοδο ονομάζεται Γιώργος Πασσιάς, αυτός δηλαδή που όρισε τον Μαυρίδη εκπρόσωπο του ΤΑΑ στις συνεδριάσεις της ΕΣΑΠ. Ωστόσο πληροφορούμε ότι όσο και αν προκαλεί εντύπωση, δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με εκείνο που συμμετείχε σε εκείνη την σύσκεψη. Υπάρχει και δεύτερος Γιώργος Πασσιάς στην Αλεξανδρούπολη. Και μάλιστα δεν έχουν καν συγγένεια μεταξύ τους. Αυτός ο δεύτερος Γιώργος Πασσιάς συμμετειχε λοιπόν σε εκείνη την σύσκεψη στην Αστυνομία και δεν έχει καμία σχέση με τον γιατρό. Εξυπακούεται ότι ρώτησα μήπως είναι συνωνυμία και η παρουσία του Θεόδωρου Μαυρίδη σε αυτήν την σύσκεψη, αλλά με ενημέρωσαν ότι για αυτήν την περίπτωση επρόκειτο για το ίδιο πρόσωπο.
* * * * *
ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ για να είσαι μάνατζερ παικτών στην σημερινή εποχή. Σε μια περίοδο που δεν ξέρουμε αν θα συνεχιστουν τα πρωταθλήματα, το να οργανώνονται οι ομάδες για τη νέα σεζον είναι ουτοπία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πηγαίνουν πισω όλες οι υποθέσεις μεταγραφικών κινήσεων – κάτι που δεν αφορά μόνο τις επαγγελματικές ομάδες. Αφορά και τις ερασιτεχνικές αλλά αφορά και όλα τα αθλήματα.
ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΕΝΑ παράδειγμα από την περιοχή μας. Φοιτητής του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής κατάφερε τα προηγούμενα χρόνια που σπούδαζε στο ΔΠΘ μια υπερήφανη μεταγραφή από μια ομάδα στην Θράκη σε άλλη, άλλου νομού, μέσω μάνατζερ. Η ομάδα μόλις είχε ανέβει στα εθνικά πρωταθλήματα και αναζητούσε παίκτες και από γειτονικούς νομούς, για να μπορέσει να σταθεροποιηθεί και να κάνει το κάτι παραπάνω. Η μεταγραφή του συγκεκριμένου παίκτη πολυδιαφημίστηκε αλλά το ενδιαφέρον κρύβεται στα ψιλά γράμματα της συμφωνίας, που ήταν φυσικά αποτέλεσμα της δουλειάς του ατζέντη.
ΑΝ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ για ερασιτεχνικό πρωτάθλημα και ερασιτεχνική ομάδα, ο μάνατζερ πέτυχε όχι απλά η ομάδα να αναλάβει τα έξοδα της καθημερινής σχεδόν μετακίνησης του παίκτη του από την πόλη της Κομοτηνής όπου σπούδαζε σε αυτήν της έδρας της ομάδας για τις προπονήσεις, αλλά κατάφερε να υπάρχει όρος στο συμβόλαιο ότι ο παίκτης θα αγωνίζεται τουλάχιστον για ένα ημίχρονο σε κάθε επίσημο αγώνα εφόσον δεν είναι αποδεδειγμένα τραυματίας (έτσι ώστε να καταγράφει συμμετοχές, πράγμα προφανέστατα σημαντικό για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του).
ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ σεζόν η ομάδα άλλαξε προπονητή και ο νέος που ανέλαβε να ολοκληρώσει την σεζόν τραβούσε τα μαλλιά του με την υποχρέωση την οποία είχε κληρονομήσει και από την οποία ο θρακιώτικος σύλλογος δεν μπορούσε να απεμπλακεί, δεδομένου ότι είχε καταγραφεί σε χαρτί. Και όλα αυτά συνέβησαν γιατί ακόμα και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό υπάρχει έντονη και όπως αποδεικνύεται σε ορισμένες περιπτώσεις αρκετά παρεμβατική μανατζερική δραστηριοποίηση…
