Μια ενδιαφέρουσα και με πολλές αποκαλύψεις συνέντευξη έδωσε στο sportsnewsgreece ο Γιάννης Κυλίτσης, πρώην συμπαίκτης του Νίκου Σαμαρά στον ΑΟ Ορεστιάδας και από τους παίχτες που βοήθησαν στην ανάδειξη του ιστορικού ΑΟΟ στην μεγάλη κατηγορία.
Ο προπονητής πλέον Γιάννης Κυλίτσης μίλησε για την κατάσταση στο ελληνικό βόλεϊ, το πέρασμα από την Ορεστιάδα, το πέρασμα από τον Παναθηναϊκό και τον Νίκο Σαμαρά.
Για την κατάσταση στον ανδρικό βόλεϊ ο Γιάννης Κυλίτσης είπε: “Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στο ανδρικό βόλεϊ. Τα λειτουργικά κόστη των ομάδων είναι τεράστια και αγωνίζονται αθλητές, οι οποίοι είναι μεγάλοι σε ηλικία εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος από τα αγόρια για το άθλημα. Η διαφήμιση του αθλήματος πάντοτε είναι η κορυφαία κατηγορία και η εθνική ομάδα.
Το βόλεϊ είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και δύσκολο άθλημα και χρειάζεται πάρα πολλά χρόνια προπόνηση έτσι ώστε να φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο. Το ελληνικό βόλεϊ περνάει δύσκολες στιγμές και θα περάσει ακόμη δυσκολότερες διότι χρειάζονται πολλές επαναστατικές αλλαγές. Δυστυχώς δεν υπάρχουνε αρκετές ώρες στα γήπεδα. Διότι στην κρίσιμη ηλικία που βρίσκονται τα παιδιά οι συνολικές 6 ώρες προπόνηση στη βδομάδα είναι λίγες”.
Για το πέρασμα του από τον ΑΟ Ορεστιάδας: “Είναι μεγάλη ιστορία το πώς βρέθηκα στην Ορεστιάδα. Γύρισα από την Αθήνα όπου υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία. Είχα και ένα θέμα με την υγεία μου πολύ σοβαρό. Αγωνιστικά λίγο στο μακεδονικό για να δω σε τι κατάσταση βρισκόμουν και έπειτα στον Ηρακλή.
Και ενώ ετοιμαζόμουν να επιστρέψω στην Αθήνα ήρθε πρόταση από την Ορεστιάδα. Ήταν οι συνθήκες οικονομικές καλές και πήγα. Το 1985 ενώ η ομάδα είχε αρχίσει να διακρίνεται και όλα πήγαιναν καλά έγινε ένα τροχαίο ατύχημα με τον κύριο Καμπερίδη οδηγό και εμένα και τον Μπάμπη τον Καλογιαννίδη στο αυτοκίνητο, από το οποίο τραυματιστήκαμε αρκετά σοβαρά. Η ζωή μου βρέθηκε σε κίνδυνο και οι γιατροί δεν ήταν αισιόδοξοι αλλά ευτυχώς τα κατάφερα και έπειτα από δύο μήνες επανήλθα. Το 1988 σιγά σιγά ξεκίνησαν και τα παιδιά της Ακαδημίας να αγωνίζονται στην ομάδα και να δείχνουν το ταλέντο τους δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο την ομάδα η οποία πρωταγωνίστησε τα επόμενα χρόνια“.
Για το πέρασμα του από τον Παναθηναϊκό ανέφερε: “Ήταν μεγάλη μου τιμή να παίξω στον Παναθηναϊκό. Είμαι ο πρώτος παίκτης που έφυγε από την Θεσσαλονίκη για να πάει να παίξει βόλεϊ στην Αθήνα. Βρέθηκα από τις φτωχογειτονιές Θεσσαλονίκης στην Αθήνα, όταν πήγα στην Αθήνα είχα την ευλογία να έχω συμπαίκτες οι οποίοι με αγκάλιασαν και με υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Στον Παναθηναϊκό βρήκα οικογένεια και παράγοντες φανταστικούς και όλοι τους εξαιρετικοί άνθρωποι. Με είχαν σαν παιδί τους και φρόντιζαν τα πάντα έτσι, ώστε να κυλούν όλα ομαλά. Όλη η κατάσταση στον Παναθηναϊκό ήταν ένα βίωμα το οποίο με ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή“.
Για τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε σχολίασε: “Στον Μακεδονικό ήμασταν όλοι ενωμένοι σαν μία γροθιά πραγματική οικογένεια. Γενικότερα η σχέση μου με τους συμπαίκτες μου ήταν πάρα πολύ καλή. Υπήρξαν συμπαίκτες μου στάθηκαν πάρα πολύ και μου δείξανε την ανθρωπιά που τους διακατέχει. Οι καλοί συμπαίκτες πρέπει πάντοτε να σε βοηθούν να σε καλύπτουν και να σε συμβουλεύουν έτσι ώστε να γίνεις καλύτερος και να μπορέσεις και εσύ αργότερα να κάνεις ακριβώς το ίδιο“.
Τέλος μίλησε για τον αείμνηστο Νίκο Σαμαρά. Και είπε πολλά: “Ο Νίκος όταν έφυγε από τη ζωή ξαφνικά βρέθηκαν αρκετοί άνθρωποι από το χώρο του βόλεϊ που διαφημίστηκαν χρησιμοποιώντας τον πόνο από τον ξαφνικό χαμό του. Ο Νίκος Σαμαράς έφυγε διωκόμενος από την Ορεστιάδα, διότι κυκλοφόρησαν κάποιες ανυπόστατες φήμες και κατηγορίες που ουσιαστικά δεν υφίστανται περί μειωμένης απόδοσης του σε ορισμένους αγώνες εναντίον του Ολυμπιακού. Και επειδή την ιστορία την γράψαμε εμείς οι παίκτες, έκανα μία προσπάθεια να βρω όλους τους φίλους και τους παλιούς μου συμπαίκτες για να βρεθούμε στην Ορεστιάδα και να παίξουμε ένα φιλικό προς τιμήν του Νίκου. Επειδή, αυτό αν το διοργανώναμε κάθε χρόνο σιγά σιγά το γεγονός θα έχανε την αξία του, αποφασίσαμε κάθε τρία χρόνια να πραγματοποιούμε το φιλικό. Ο Νίκος προερχόταν από μία οικογένεια δύσκολη μεγάλωσε χωρίς πατέρα και με πολλές οικονομικές δυσκολίες. Ήταν μεγάλο ταλέντο το οποίο μπορούσε να συμμετάσχει σε όλα τα αθλήματα με επιτυχία αλλά ήταν και πολύ ατίθασος χαρακτήρας, όταν βρήκαμε με τον κύριο Καμπερίδη στον Νίκο τον Σαμαρά του είπε ο κύριος Καμπερίδης να έρθει στο γήπεδο και να προπονηθεί, στην αρχή ήταν αρνητικός και χρειάστηκε αρκετός καιρός να τον φέρουμε στο γήπεδο. Το 1986 υπέγραψε δελτίο στην Ορεστιάδα και το 1987-1988 αγωνίστηκε βασικός στην Α1. Ο αδελφός του βρίσκεται εν ζωή και λέγεται Κυριάκος Αθανασιάδης. Ο Νίκος ο Σαμαράς όμως ξεπέρασε όλες τις δυσκολίες στάθηκε στο γήπεδο σαν ηγέτης και ήταν συνεπέστατος σε όλες τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Ήταν ασυμβίβαστος έλεγε πάντοτε τη γνώμη του και κατ επέκταση την αλήθεια. Την στιγμή που έμαθα ότι ο Νίκος απεβίωσε επειδή δεν έχω οικογένεια ένιωσα ότι έχασα το παιδί μου. Θα ήθελα όσοι έχουν αποδείξεις σχετικά με τις κατηγορίες που αποδίδονται στον Νίκο να βγούνε δημόσια και να φανερώσουν τα στοιχεία που διαθέτουν. Φέτος σχεδιάζαμε αρκετές εκδηλώσεις για να τιμήσουμε τον Νίκο αλλά δυστυχώς ο κορονοϊός μας χάλασε τα σχέδια“.
