Ο Ντέμης Νικολαϊδης μίλησε για την ΑΕΚ, για το πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, την ζωή του, αλλά και την συζήτηση που είχε με κυβερνητικά στελέχη.
Συγκεκριμένα, σε κουβέντα που είχε με τον Παύλο Τσίμα στην ιστοσελίδα pod.gr, ανέφερε στο πρώτο του σχόλιο αφορούσε το πόσο σημαντικό είναι το ποδόσφαιρο στη ζωή του:
«Πάντα το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι κάτω από το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα στη ζωή σου. Έχεις οικογένεια, έχεις φίλους. Μετά μπορεί να είναι το ποδόσφαιρο. Σε εμένα είναι τρίτο. Αυτό ίσχυε και όταν έπαιζα, παρόλο το προφίλ μου μπορεί να μην έβαζε κάτι τέτοιο. Πάντα ήταν αυτές οι προτεραιότητες. Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής δεν έπαιζε ποτέ ματς στο σπίτι. Ήθελα να απέχω. Να τα δίνω όλα στην προπόνηση και τα παιχνίδια και στην καθημερινότητα μου δεν υπήρχε καθόλου. Δεν ήξερα παίκτες, ήμουν το αστείο. Με κορόιδευαν οι συμπαίκτες μου».
Για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τους παράγοντες τόνισε: «Θα έπρεπε να γίνει μια έρευνα για τα τελευταία χρόνια πόσες φορές έχουν αναφερθεί το ονόματα των παραγόντων, των ποδοσφαιριστών, των διαιτητών. Να δούμε πεντακάθαρα πόσες φορές έχουν αναφερθεί τα ονόματα τους στα μίντια. Οι πιο διάσημοι άνθρωποι των ομάδων μας είναι οι ιδιοκτήτες, πράγμα το οποίο στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου δεν συμβαίνει. Εγώ το έλεγα από παλιά ως παράδειγμα ότι δεν θυμάμαι ότι όνομα του ιδιοκτήτη της Λίβερπουλ. Δεν συμφωνώ βέβαια με αυτό που έλεγε ο Σάνκλι, δεν είναι περιττοί. Ανήκουν στο κόσμο του ποδοσφαίρου».
Για την κόντρα του με τον Μάκη Ψωμιάδη τόνισε: «Το παράλογο είναι να μην έχεις κόντρα με τον Ψωμιάδη. Να αφήνει η κοινωνία, το κράτος οι πάντες στο ποδόσφαιρο έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται έτσι. Αυτό ήταν το παράλογο. Εγώ το αυτονόητο έκανα».
Για την περίοδο που διοίκησε την ΑΕΚ ανέφερε: «Καλά έχω να θυμάμαι. Δείξαμε ότι το γήπεδο και το ποδόσφαιρο αφορά κι άλλο κόσμο. Έρχονταν άνθρωποι για πρώτη φορά στη ζωή τους. Κάναμε κοινή κερκίδα σε μας με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Προσπαθήσαμε να γίνουμε όπως στο εξωτερικά. Θετικά έχει να μου αφήσει. Έγινα πιο ώριμος. Εννοείται ότι έκανα λάθη και θα τα έκανα διαφορετικά αλλά μάθαινα. Ήμουν 31 και είχε να κάνει με αγάπη. Το να κάνουμε κάτι ωραίο και σωστό και ίσως αυτό το πράγμα συμπαρασύρει κι άλλες ομάδες στην Ελλάδα και αλλάξει η κατάσταση. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο δεν αλλάζει στην Ελλάδα».
Για το αν θα σκεφτόταν να εμπλακεί στα διοικητικά του ελληνικού ποδοσφαίρου: «Θα ήταν κάτι πολύ ωραίο να είσαι σε μια ομάδα που θα φτιάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο και θα το αλλάξει προς το καλύτερο. Ξέρω τι θέλω, το ξέρω πάρα πολύ καλά αυτό αλλά δεν νομίζω να γινόταν ποτέ αυτό. Θα ήθελα πάρα πολλά πράγματα που όσο περνούν τα χρόνια βλέπουμε ότι δεν γίνονται. Έχω μια απορία γιατί καμία κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι το να αφήνει το ποδόσφαιρο έτσι και να έχει σχέσεις με κάποιους ιδιοκτήτες το κέρδος της είναι πολύ μικρό σε σχέση με αυτό που θα είχε αν έφτιαχνε το άθλημα. Είναι μια απόφαση. Θέλει φυσικά σχέδιο και κάποια άτομα αλλά είναι κυρίως απόφαση που αν παρθεί το ποδόσφαιρο θα φτιαχτεί. Η κυβέρνηση που θα το κάνει αυτό που θα πάρει πίσω ως δόξα ή ως κάτι πολύ θετικό από τους ψηφοφόρους είναι δυσανάλογο με το έργο που θα κάνει γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα μικρό, πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας. Επειδή όμως είναι τόσο δημοφιλές και η διαφορά θα φανεί γιατί θα είναι πολύ μεγάλη θα κερδίσουν και ψήφους. Επίσης είναι ένας πολύ μεγάλος οικονομικός τομέας. Θα εργάζονται πολύ περισσότερα άτομα, θα παράγονται χρήματα. Δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έχει γίνει».
Για το τι θα άλλαζε στο ελληνικό ποδόσφαιρο ανέφερε: «Κατ’ αρχάς πρέπει να διαλυθεί η καχυποψία. Τα τελευταία χρόνια που παίζουν ξένοι διαιτητές τους αντιμετωπίζουμε αλλιώς. Μπορεί να κάνουν λάθη αλλά δεν είμαστε καχύποπτοι. Άρα η κουβέντα τελειώνει. Να υπάρχει οργάνωση, να τηρούνται οι νόμοι για όλους το ίδιο. Απλά πράγματα. Υπάρχουν τόσοι νόμοι αλλά εφαρμόζονται διαφορετικά τον καθένα. Πρέπει να αισθάνονται όλοι ότι υπάρχει δικαιοσύνη».
Ο Ντέμης Νικολαΐδης αναφέρθηκε και στο θέμα της βίας και όπως φαίνεται έχει αλλάξει άποψη για το πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο. Τόνισε ότι είναι το αίσθημα αδικίας που πρέπει να αλλάξει και όχι να εστιάζουμε στο πώς να κυνηγήσουμε τους οπαδούς: «Το θέμα δεν είναι υπάρχει βία στο ποδόσφαιρο, πάμε να την εξαλείψουμε. Το θέμα είναι να φτιάξεις πρώτα το ποδόσφαιρο. Όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη φυσικά θα υπάρχει βία. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, παντού στην κοινωνία. Δεν μπορείς να πεις θα τα βάλω με τους οπαδούς επειδή κάνουν επεισόδια. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις έτσι. Η βία των οπαδών είναι η κατάληξη, η συνέπεια του ποδοσφαίρου. Αυτό σε οδηγεί εκεί».
Για το πότε κατάλαβε καλύτερα το ποδόσφαιρο και ποιον ξεχωρίζει τόνισε: «Τον Σάντος. Ο Σάντος μου έμαθε, ήταν ο πρώτος που μου μιλούσε και μου εξηγούσε τι ακριβώς πρέπει να κάνω. Μου έδινε συγκεκριμένες οδηγίες. Κανένας άλλος. Οι υπόλοιποι άντε 1-2 συμβουλές. Ο Σάντος ήταν δάσκαλος».
Για τις πιο σημαντικές του στιγμές στο ποδόσφαιρο ανέφερε: «Όταν με χειροκρότησαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στον ημιτελικό Κυπέλλου με τον Απόλλωνα. Ένιωσα τρομερά, ήταν η πρώτη μεγάλη αποδοχή. Φυσικά όταν πήρα μεταγραφή στην ΑΕΚ. Όταν έβαλα το γκολ στο ΟΑΚΑ, που μπήκα αλλαγή, στο 0-1 με τον Ολυμπιακό. Είχα πάει στο απέναντι πέταλο που ήταν οι οπαδοί μας. Η χαρά ήταν απερίγραπτη. Πήραμε ένα παιχνίδι, έβαλα το γκολ σε ένα ματς που θα έπρεπε να έχουμε χάσει. Ήταν ο Ατματσίδης απίστευτος. Θα ήμασταν ΟΚ και με 4-0. Δεν θυμάμαι σε κανένα άλλο μεταξύ μας ντέρμπι ο Ολυμπιακός να είναι τόσο καλύτερος. Δεν θα ξεχάσω και το ταξίδι στο Βελιγράδι. Ήταν μια στιγμή που έμεινε χαραγμένη. Σημαντική και η βράβευση μου στη Φρανκφούρτη για το fairplay και φυσικά η κατάκτηση του Euro».
Για το Euro 2004 τόνισε: «Δεν μπορούσα να παίξω στο επίπεδο που ήθελα. Και το έχω ξαναπεί, ευτυχώς. Ευτυχώς γιατί αν έπαιζα εγώ βασικός δεν θα γίνονταν όλα τ’ άλλα, δεν θα παίρναμε το Euro. Νιώθω πολύ καλά και το έχω σκεφτεί εκ των υστέρων το γεγονός ότι κατάφερα και το χάρηκα τόσο πολύ και δεν κυριάρχησε καμία απογοήτευση. Το χάρηκα σαν να έπαιζα. Το χάρηκα το ίδιο και αισθάνομαι πολύ καλά που μπόρεσα και το έκανα. Δεν υπάρχουν αυτές οι στιγμές. Είχε ένα αφιέρωμα πριν από λίγες οι μέρες και πάλι συγκινήθηκα. Φαντάζομαι και οι φίλαθλοι νιώθουν το ίδιο».
Για το γεγονός ότι η κατάκτηση του Euro δεν άλλαξε το ποδόσφαιρο μας τόνισε: «Παραμείναμε στα ίδια ναι. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει κάπως τα πράγματα. Η Εθνική ομάδα βέβαια είχε συνεχόμενες επιτυχίες από τότε. Είχε άλλο βάρος η φανέλα της. Απλά όλο αυτό δεν επηρέασε καθόλου το ελληνικό πρωτάθλημα».
Για τις στιγμές του εκτός ποδοσφαίρου που ξεχωρίζει: «Την πρώτη φορά που είδα τη Δέσποινα. Την πρώτη μας συνάντηση έξω. Τη γέννηση των παιδιών μου φυσικά. Θα πω και μια συναυλία που είχαμε κάνει στο ΟΑΚΑ με τους BonJovi. Γεμάτο το στάδιο, κοιτούσα τον κόσμο να τραγουδάει και να χαμογελάει. Κι αυτή είναι μια στιγμή που μου ήρθε στο κεφάλι».
Κλείνοντας αναφέρθηκε στο γεγονός ότι σταμάτησε πολύ νωρίς το ποδόσφαιρο: «Δεν ήταν πολύ δύσκολο γιατί σταμάτησα στα 31, στο Euro και με το που γύρισα αναλάβαμε τη διοίκηση της ΑΕΚ. Η διαφορά η μεγάλη ήρθε όταν έφυγα εντελώς από το ποδόσφαιρο. Μετά το 2009 σίγουρα υπάρχει αλλαγή. Ήθελα πάντα να σταματήσω νωρίς, δεν ήθελα να με θυμούνται κάπως. Δεν παίζω μπάλα τώρα με παλαίμαχους ποτέ γιατί θέλω να με θυμούνται όλοι όπως με έχουν στο κεφάλι τους τότε. Μετά το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε για 3-4 με την άλλη μεγάλη μου αγάπη του μουσική. Ήθελα να κάνω συναυλίες και να περνάει καλά ο κόσμος. Όταν τελείωσε και αυτό μπορώ να πω ότι δεν περνάω και πολύ καλά αν δεν ασχολούμαι με ένα από τα δύο. Ευτυχώς η γυναίκα μου, μου τραγουδάει».
