Η Κωνσταντία Στεργίου θεωρητικά τον προηγούμενο μήνα θα ήταν μία από τις έξι λαμπαδηδρόμους της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας στην Αλεξανδρούπολη. Εν τέλει η λαμπαδηδρομία ματαιώθηκε, ενώ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβλήθηκαν.
Λίγο καιρό μετά από την προγραμματισμένη έλευση της φλόγας στην Αλεξανδρούπολη, ακριβώς ένα μήνα πριν, παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα e-evros. Και εκεί προσπάθησε να εξηγήσει γιατί μένει πλέον σπίτι ένας άνθρωπος του οποίου η λέξη “σπίτι” δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του.
Παθιασμένη αθλήτρια, μητέρα τριών παιδιών και λάτρης των σπορ, η Κωνσταντία μας προτρέπει να μείνουμε σπίτι αυτές τις ημέρες όσο δύσκολο και αν είναι για μερικούς, όπως και για την ίδια.
«Γεννήθηκα ένα πρωί της 6ης Αυγούστου του 1971 στην Αλεξανδρούπολη. Είχα ενέργεια και διάθεση για επιπλέον κίνηση από πολύ μικρή. Είμαι λάτρης και αθλήτρια του στίβου, από παιδί ήθελα να κάνω τη γυμναστική επάγγελμα αλλά η ζωή “με πήγε αλλού”. Σπούδασα τουριστικά επαγγέλματα αλλά επαγγελματικά κατέληξα στο μόνιμο διοικητικό προσωπικό της ΔΕΗ», σχολιάζει καταρχήν η ίδια.
Πότε ήρθε ο αθλητισμός στη ζωή της; «Υπήρχε μέσα μου το μικρόβιο κι έτσι άρχισα να τρέχω. Aρχικά μικρότερες αποστάσεις κι αργότερα μαραθωνίους κι ορεινούς αγώνες σε Ελλάδα κι εξωτερικό. Με υπομονή και προσπάθεια έχω πάρει μέρος σε 100 περίπου αγώνες. Τερμάτισα σε όλους, χωρίς τραυματισμό και γεύτηκα σε πολλούς και τη χαρά του βάθρου».
Ποιά ήταν η πιο δύσκολή διαδρομή στην οποία έτρεξε; «Συγκλονιστική για μένα ήταν η διαδρομή του μαραθωνίου Κωνσταντινούπολης με εκκίνηση το Βόσπορο και τερματισμό μπροστά στην Αγιά Σοφιά αλλά κι ο ορεινός αγώνας 23 χιλιομέτρων στα Τζουμέρκα όπου δεν πρόσεξα τη σήμανση και χάθηκα μέσα στο βουνό, ευτυχώς έμεινα ψύχραιμη, βρήκα το σωστό μονοπάτι, και τερμάτισα στην πέμπτη θέση έχοντας κάνει 6 περίπου χιλιόμετρα παραπάνω!».
Από τότε δεν έχει σταματήσει ποτέ. «Όχι, τρέχω σχεδόν καθημερινά, επιλέγω διάφορες διαδρομές και τις εναλλάσω (χωμάτινες, άσφαλτο, άμμο, ανηφορικές)». Η ίδια θεωρεί πως για να γίνει κάποιος δρομέας είναι απλή υπόθεση. «Πιστεύω πως ο καθένας μας μπορεί να το κάνει, να το προσαρμόσει και να γίνει ένας καλός δρομέας με στόχο την ευεξία και την καλή υγεία!».
Οσο για το σήμερα; «Μέχρι τώρα έτρεχα σχεδόν καθημερινά, έτσι ένιωθα πως δεν βαλτώνω ποτέ! Σήμερα όμως όλα άλλαξαν κι αυτό θα έχει διάρκεια, όταν αθλείσαι αποκτάς πειθαρχία! Πειθαρχώ λοιπόν και ΜΕΝΩ ΜΕΣΑ. Έτσι κρατώ τις άμυνες του οργανισμού μου σε υψηλό επίπεδο. Δεν αποδυναμώνω το ανοσοποιητικό μου σύστημα. Άλλωστε… μπορώ να προπονηθώ και στο σαλόνι μου! ΑΡΑΖΩ ΑΡΑ ΖΩ!»
Κλείνοντας την συνέντευξή της στο e-evros, ο Κωνσταντία Στεργίου αναφέρει με αρκετή δόση χιούμορ, κάτι που είναι προφανές ότι την διακρίνει: «Ήθελα να σας πω ότι άρχισα να τρέχω για να γλυτώσω τον ψυχολόγο! Τώρα χρειάζομαι ψυχολόγο για να γλυτώσω το τρέξιμο!».
