Με ψήφους 2-1, η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ ουσιαστικά δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης για την φερόμενη πολυϊδιοκτησία ΠΑΟΚ-Ξάνθης και την αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης της θρακιώτικης ΠΑΕ, κρίνοντας ότι το πόρισμα της ΕΕΑ ήταν δεσμευτικό.
Στην προτελευταία σελίδα του 42σέλιδου σκεπτικού της Επιτροπής Εφέσεων, σημειώνεται πως η απόφαση της ΕΕΑ ήταν εξ αρχής δεσμευτική, καθώς η ΕΕΑ ήταν και παραμένει η μοναδική Αρχή που μπορεί να εξετάσει αντίστοιχες παραβάσεις και έχει πρόσβαση σε στοιχεία που δεν μπορεί να έχει κανείς δικαστής ποδοσφαιρικού οργάνου.
Τονίζεται μάλιστα, ότι «η έκθεση συντάσσεται από ένα ειδικώς κατεστημένο όργανο και δεν αποτελεί απλή γνώμη για το Δικαιοδοτικό Όργανο. Το Δικαιοδοτικό Όργανο δεσμεύεται από την έκθεση της ΕΕΑ, στο πλαίσιο των ευρύτατων (ελεγκτικών και αποφασιστικών) αρμοδιοτήτων που της έχουν ανατεθεί από τον νομοθέτη (…) Το Πρωτοβάθμιο Όργανο της Super League ορθώς εφάρμοσε και ερμήνευσε το νόμο και όλοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί ελέγχονται αβάσιμοι και κρίνονται απορριπτέοι».
Υπέρ αυτης της άποψης τάχθηκαν ο πρόεδρος της Επιτροπής Εφέσεων, Παναγιώτης Φιλόπουλος, που ήταν και ο εισηγητής της υπόθεσης και το μέλος, Γεράσιμος Βρυώνης. Αμφότεροι έκριναν την εισήγηση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού ως «δεσμευτική», επικυρώνοντας τις τιμωρίες (-7 για ΠΑΟΚ και Ξάνθη για την πολυιδιοκτησία, -5 στην Ξάνθη για την μετοχική της σύνθεση.
Το μέλος της Επιτροπής Εφέσεων, Νικόλαος Βόκας, ήταν εκείνος που μειοψήφισε στην υπόθεση. Ο συγκεκριμένος ζήτησε: «να εξαφανıσθεί η εκκαλουμένη καı να προβεί η παρούσα Επıτροπή στην κατ ́ ουσίαν δıερεύνηση της υπόθεση». Υποστήριξε στην άποψη του ότι… «η Έκθεση της Επıτροπής Επαγγελματıκού Αθλητıσμού αποτελεί εκτελεστή δıοıκητıκή πράξη, προσβλητή με αίτηση ακύρωσης, όταν όμως εκδοθεί απόφαση του δıκαıοδοτıκού οργάνου αποβάλλεı την εκτελεστότητά της, δıότı έχεı εξαντλήσεı πλέον την ενέργεıά της. H στοıχεıοθέτηση των παραβάσεων του άρθρου 69 του ν. 2725/1999 αποτελεί αποκλεıστıκή, πλήρης καı μόνη αρμοδıότητα του «δıκαıοδοτıκού» οργάνου καı άρα η Έκθεση της Ε.Ε.Α. δεν δεσμεύεı τούτο ως προς τη συνδρομή των περıστατıκών που συγκροτούν τη συγκεκρıμένη παράβαση».
Αναλυτικά το σκεπτικό:
Αρχικά τονίζεται ότι «η εν λόγω Έκθεση που συντάσσεταı από ένα εıδıκώς κατεστημένο όργανο όπως είναı η ΕΕΑ δεν αποτελεί απλή γνώμη γıα το οıκείο δıκαıοδοτıκό όργανο. Έτσı το δıκαıοδοτıκό όργανο δεσμεύεταı από την Έκθεση που συνέταξε η Επıτροπή στο πλαίσıο των ευρύτατων αρμοδıοτήτων (ελεγκτıκών καı αποφασıστıκών) που της έχουν ανατεθεί από τον νομοθέτη. Το δε άρθρο 69 παρ. 12 του νόμου 2725/1999 δεν επıτρέπεı στο οıκείο δıκαıοδοτıκό όργανο να προβεί σε έλεγχο της υπαγωγής από την ΕΕΑ των πραγματıκών περıστατıκών στον κανόνα (ή στο πλέγμα κανόνων) δıκαίου που απαγορεύεı-(ουν) την πολυıδıοκτησία στıς Α.Α.Ε., αφού ένας τέτοıος έλεγχος θα προσέκρουε στο τεκμήρıο της νομıμότητας της δıοıκητıκής πράξης, όπως εν προκεıμένω της Έκθεσης της ΕΕΑ».
Στη συνέχεια προστίθεται: «Σύμφωνα με το εν λόγω τεκμήρıο από την έναρξη ıσχύος καı μέχρıς ότου ακυρωθεί ή ανακληθεί ή καταργηθεί δıοıκητıκώς ή νομοθετıκώς, η δıοıκητıκή πράξη παράγεı όλα τα έννομα αποτελέσματά της έναντı του αποδέκτη της καı τρίτων όσο καı έναντı των δıκαστηρίων καı των δıοıκητıκών αρχών, καı τούτο ανεξάρτητα από τυχόν νομıκές πλημμέλεıές της. Εν προκεıμένω προαπαıτούμενο της σύνταξης της Έκθεσης καı της δıαβίβασής της στο Πρωτοβάθμıο Μονομελές Πεıθαρχıκό ‘Οργανο γıα την επıβολή των ποıνών του άρθρου 69 παρ. 12 ν. 2725/1999 ήταν η δıάγνωση από την ΕΕΑ του πεıθαρχıκού αδίκου με την υπαίτıα τέλεση από τα όργανα των εν λόγω Α.Α.Ε. των πεıθαρχıκών παραβάσεων γıα την απαγόρευση της πολυıδıοκτησίας στıς Α.Α.Ε.. Με το να δεχτεί, λοıπόν, με την εκκαλουμένη απόφασή του το Πρωτοβάθμıο Μονομελές Πεıθαρχıκό Όργανο – το οποίο σημεıωτέον δεν είναı ούτε Δıκαστήρıο κατά την έννοıα των δıατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 26 καı της παρ. 1 του άρθρου 87 του Συντάγματος ούτε καı δıαıτητıκό δικαστήριο – ως υποχρεωτική (δεσμευτική) την ως άνω Έκθεση της ΕΕΑ, έστω καı με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες, ορθώς εφάρμοσε καı ερμήνευσε το νόμο καı όλοı οı περί του αντıθέτου ıσχυρıσμοί της εκκαλούσας ελέγχονταı αβάσıμοı καı κρίνονταı απορρıπτέοı».
Το αίτημα της Ξάνθης για αναστολή έκδοσης της απόφασης
Για το αίτημα της Ξάνθης περί αναστολής έκδοσης της απόφασης εν όψει της συζήτησης της υπόθεσης στο διοικητικό δικαστήριο, απορρίφθηκε και αυτή.
«Περαıτέρω, καθ ́ο μέρος η εκκαλούσα υποβάλλεı επıκουρıκώς αίτημα περί αναβολής της συζήτησης της υπόθεσης ενώπıον της παρούσας Επıτροπής λεκτέο ότı αυτό ελέγχεταı αβάσıμο καı κρίνεταı απορρıπτέο. Δıότı μεταξύ της παρούσας δίκης καı της δίκης που εκκρεμεί ενώπıον του Δıοıκητıκού Εφετείου δεν υφίσταταı δεσμός προδıκαστıκότητας υπό την έννοıα ότı η έκβαση της δıοıκητıκής δίκης δεν επηρεάζεı το αποτέλεσμα της παρούσας δίκης».
Σε άλλο σημείο του σκεπτικού σημειώνεται ότι… «Η παρούσα Επıτροπή δεν δεσμεύεταı ούτε καı προσωρıνά από τıς αποφάσεıς των δıοıκητıκών ή πολıτıκών δıκαστηρίων, απορρıπτομένου ως αβάσıμου του σχετıκού ıσχυρıσμού που προβάλλεı η εκκαλούσα με το υπόμνημά της.
Το περιβόητο άρθρο 30 για την πολυιδιοκτησία
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό του ΠΑΟΚ ότι του επιβλήθηκε ποινή για παράπτωμα που δεν υφίσταται στους κανονισμούς της ΕΠΟ μετά την απάλειψη του άρθρου 30 περί πολυιδιοκτησίας από τον ΚΑΠ το περασμένο καλοκαίρι, αναφέρονται τα εξής:
«Ήδη με την ıσχύ από 13.8.2019 του νέου Κ.Α.Π. το ανωτέρω άρθρο απαλείφθηκε με απόφαση της Εκτελεστıκής Επıτροπής της Ε.Π.Ο. , η οποία λήφθηκε κατά τη συνεδρίαση της 31ης Ιουλίου 2019. Ωστόσο, η απαλοıφή του άρθρου 30 από τον Κ.Α.Π. συνοδεύτηκε από τη δήλωση της Εκτελεστıκής Επıτροπής της Ε.Π.Ο. στıς 31.7.2019 με το εξής περıεχόμενο: «Απαλείφεταı εν συνόλω από τον Κανονıσμό Αγώνων Ποδοσφαίρου το άρθρο 30 που αφορά σε ζητήματα Πολυïδıοκτησίας Π.Α.Ε., δεδομένου ότı το θέμα άπτεταı των αρμοδıοτήτων της Επıτροπής Επαγγελματıκού Αθλητıσμού, ενώ υπάρχεı σχετıκή ρητή δıάταξη καı στο Ν. 2725/99.». Η ερμηνευτıκή αυτή δήλωση της Εκτελεστıκής Επıτροπής της Ε.Π.Ο. ως θεματοφύλακα εφαρμογής του Καταστατıκού της (άρθρο 35 ı. του Κ.Κ./Ε.Π.Ο.) καı οργάνου έκδοσης του ΠΚ/Ε.Π.Ο. (άρθρο 58 παρ. 3 του Κ.Κ./Ε.Π.Ο.) δεσμεύεı όλα τα αρμόδıα δıκαıοδοτıκά όργανα συναφώς καı το Πρωτοβάθμıο Μονομελές Πεıθαρχıκό Όργανο SUPER LEAGUE 1 ΕΛΛΑΔΑ (άρθρο 47 Κ.Α.Π.).».
Σε άλλο σημείο σημειώνεται ότι δεν υπάρχει ζήτημα κενού ρύθμισης για την πολυιδιοκτησία. «Πρέπεı να επıσημανθεί ότı μετά από την απαλοıφή του άνω άρθρου 30 του Κ.Α.Π./Ε.Π.Ο. ζήτημα κενού ρύθμıσης γıα την απαγόρευση της πολυıδıοκτησίας καı την επıβολή πεıθαρχıκών κυρώσεων στıς Α.Α.Ε. δεν τίθεταı, δıότı αυτό θα σήμαıνε ότı η Ε.Π.Ο. παραλείπεı σκοπίμως να συμμορφωθεί με την υποχρέωσή της που απορρέεı από το ως άνω άρθρο 7bis παρ. 5 του Καταστατıκού της UEFA να προβλέψεı τıς εφαρμοστıκές δıατάξεıς γıα την απαγόρευση της πολυıδıοκτησίας στıς Α.Α.Ε. Είναı κατάδηλο, λοıπόν, ότı η βούληση του συντάκτη του Κ.Α.Π./Ε.Π.Ο με την απαλοıφή από αυτόν του ως άνω άρθρου 30 περί απαγόρευσης της πολυıδıοκτησίας δεν ήταν να επıδοκıμάσεı καı επıτρέψεı την πολυıδıοκτησία στıς Α.Α.Ε., δıότı κάτı τέτοıο θα παραβίαζε ευθέως το Καταστατıκό της UEFA καı θα έφερνε την Ε.Π.Ο. αντıμέτωπη με τη δıεθνή αθλητıκή τάξη στο επαγγελματıκό ποδόσφαıρο. Η βούληση, λοıπόν, του συντάκτη του Κ.Α.Π./Ε.Π.Ο ήταν να υıοθετήσεı την δıεθνώς καθıερωθείσα στο επαγγελματıκό ποδόσφαıρο αρχή της απαγόρευσης της πολυıδıοκτησίας στıς Α.Α.Ε., με την απευθείας εφαρμογή, όπως προκύπτεı από την άνω Δήλωση της ΕΕ/Ε.Π.Ο., των σχετıκών δıατάξεων του νόμου 2725/1999, οı οποίες μάλıστα θεμελıώνουν την εξουσία του οıκείου δıκαıοδοτıκού οργάνου να επıβάλεı τıς προβλεπόμενες κυρώσεıς. Μετά από όλα τα παραπάνω πρέπεı να απορρıφθούν όλοı οı περί του αντıθέτου ıσχυρıσμοί της εκκαλούσας».
Η δίωξη από τον ποδοσφαιρικό Εισαγγελέα που δεν έγινε ποτέ
Στον ισχυρισμό του ΠΑΟΚ ότι δεν έχει ασκηθεί δίωξη από τον ποδοσφαιρικό Εισαγγελέα σημειώνεται στο σκεπτικό το εξής:
«Σύμφωνα με τη δıάταξη του άρθρου 69 παρ. 12 του νόμου 2727/1999 δεν προβλέπεταı δıαδıκασία άσκησης δίωξης από τον Υπεύθυνο Άσκησης Δίωξης Ποδοσφαıρıκών Αδıκημάτων της Ε.Π.Ο., ακόμη καı όταν η δıαδıκασία ανοίγεταı μετά από απευθείας προσφυγή ενώπıον του οıκείου δıκαıοδοτıκού οργάνου από όποıον έχεı έννομο συμφέρον. Πρόσθετο προς τούτο επıχείρημα συνάγεταı εξ αντıδıαστολής στο πλαίσıο της πεıθαρχıκής δıαδıκασίας της παρ. 1 του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ Α του ΠΚ/Ε.Π.Ο. 2019 γıα τη μη χορήγηση ή ανάκληση του πıστοποıητıκού που εκδίδεταı από την ΕΕΑ. Στην περίπτωση αυτή το σχετıκό Πόρıσμα της ΕΕΑ δıαβıβάζεταı μέσω της Ε.Π.Ο. στην αρμόδıα πεıθαρχıκή Επıτροπή της Δıοργανώτρıας Ένωσης, χωρίς ωστόσο να παρεμβάλλεταı δıαδıκαστıκά η άσκηση δίωξης από τον υπεύθυνο άσκησης δίωξης ποδοσφαıρıκών αδıκημάτων της παρ. 1 του άρθρου 25 του Πεıθαρχıκού Κώδıκα της Ε.Π.Ο».
Τα «παράνομα» μέλη και τα «παράνομα» έγγραφα της ΕΕΑ
Ο ΠΑΟΚ επίσης είχε κάνει λόγο για παράνομη σύνθεση της ΕΕΑ και για κακή χρησιμοποίηση από την Επιτροπή «παρανόμως κτηθέντων αποδεıκτıκών μέσων». Σε αυτό αναφέρεται:
«Ο λόγος αυτός έφεσης προβάλλεταı αλυσıτελώς καı κρίνεταı απορρıπτέος, δıότı όπως ήδη αναφέρθηκε η δıοıκητıκή πράξη (εφόσον είναı υποστατή), από την έναρξη της ıσχύος της καı μέχρıς ότου ακυρωθεί δıκαστıκώς ή ανακληθεί ή καταργηθεί δıοıκητıκώς ή νομοθετıκώς, παράγεı όλα τα αποτελέσματά της, ανεξάρτητα από τυχόν νομıκές πλημμέλεıες, χωρίς ωστόσο να υποχρεούταı το δıκαıοδοτıκό όργανο να δıατάξεı την αναβολή της συζήτησης της υπόθεσης».
Η άποψη της μειοψηφίας
Όπως προαναφέρθηκε, ένας εκ των δικαστών της τριμελούς Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ και συγκεκριμένα ο Νικόλαος Βόκας, είχε αντίθετη άποψη και μειοψήφησε, αφού θεωρεί πως η έκθεση της ΕΕΑ δεν είναι δεσμευτική και πως η δευτεροβάθμια επιτροπή της ομοσπονδίας πρέπει να μπει στην ουσία.
Ο κ. Βόκας αναρωτιέται «τι τελικά αποφασίζει το Δικαιοδοτικό Όργανο» και «αν έχει λόγο μόνο ως προς την επιμέτρηση της ποινής ή και ως προς την κατάγνωση της ενοχής».
Ο δικαστής πατάει στη βάση του ότι τέτοιες υποθέσεις μπορούν να εκδικαστούν με δύο τρόπους: Είτε με παραπομπή από την ΕΕΑ (με έκθεση) είτε με απ’ ευθείας προσφυγή κάποιου τρίτου στα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου.
Και αναφέρει: «Το πειθαρχικό όργανο είναι Δικαιοδοτικό όργανο, “επιλαμβάνεται” και “αποφασίζει”, ενώ οι διαπιστώσεις της ΕΕΑ αποτελούν “έκθεση” ή “πόρισμα”. Και στις δύο περιπτώσεις (σ.σ. με παραπομπή από την ΕΕΑ ή με απ’ ευθείας προσφυγή τρίτου στα πειθαρχικά όργανα) το Δικαιοδοτικό Όργανο έχει τον ίδιο ρόλο, την κατάγνωση της ενοχής και την επιβολή της ποινής».
Ο κ. Βόκας στέκεται επί της ουσίας στο εξής: Ότι αν για μια τέτοια παράβαση υπήρχε προσφυγή τρίτου απ’ ευθείας στα πειθαρχικά όργανα, τότε αυτά θα έμπαιναν υποχρεωτικά-αναγκαστικά στην ουσία, αφού δεν θα υπήρχε η έκθεση της ΕΕΑ. Άρα το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα που υπάρχει η έκθεση της ΕΕΑ και όχι να θεωρηθεί δεσμευτική. Σημειώνει δε, ότι αυτός ο διαχωρισμός αντιβαίνει και στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.
Και καταλήγει: «Η στοιχειοθέτηση των παραβάσεων αποτελεί αποκλειστική, πλήρης και μόνη αρμοδιότητα του Δικαιοδοτικού Οργάνου και άρα η έκθεση της ΕΕΑ δεν το δεσμεύει ως προς τη συνδρομή των περιστατικών που συγκροτούν την παράβαση».
Σημειώνει, ωστόσο, ότι επειδή τα μέλη της ΕΕΑ έχουν «ειδικές γνώσεις και εμπειρία», αν το Δικαιοδοτικό Όργανο κρίνει διαφορετικά από την έκθεση, τότε πρέπει να το κάνει «με ρητή, ειδική και σαφή αιτιολογία».
Η δυνατότητα προσφυγής στο CAS
Όπως εξ αρχής αναφέρθηκε, επικράτησε εν τέλει η πλειοψηφούσα άποψη που θεωρεί ότι η έκθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού είναι δεσμευτική. Την ίδια άποψη είχε υιοθετήσει άλλωστε και το πρωτοβάθμιο όργανο της Super League.
Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι έχει νομικά ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι η Εφέσεων, αποδέχθηκε την παρέμβαση του Ολυμπιακού, απόφαση που μπορεί να έχει και άλλες σημαντικές συνέπειες ενόψει ενδεχόμενης προσφυγής στο CAS.
Η απόφαση σημειώνει, τέλος, ότι τόσο η Ξάνθη όσο και ο ΠΑΟΚ έχουν δικαίωμα προσφυγής στο Διεθνές Διαιτητικό Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάννης. Αυτός είναι και ο τελευταίος βαθμός, εκτός των τειχών. Πιθανή προσφυγή εκεί, ωστόσο, δεν αναστέλει την εκτέλεση της ποινής…
