Ξέσπασμα της χήρας του Φίλιππου Αμοιρίδη για την μετατροπή σε… «ταβέρνα» του Αμοιρίδειου

Ακριβώς έναν μήνα πριν ο κορονοϊος δεν είχε εισβάλει στη ζωή μας. Ο κόσμος ζουσε στο δικό του παραμύθι και την Τσικνοπέμπτη έβγαινε να το τσικνήσει. Στην Ξάνθη μάλιστα, το έκανε στο… Φίλιππος Αμοιρίδης, το κλειστό γυμναστήριο – στολίδι της πόλης.

Εναν μήνα μετά, σε δημόσια παρέμβαση προέβη μέσω της εφημερίδας «Εμπρός» η σύζυγος του λαοφιλούς πρώην δημάρχου Φίλιππου Αμοιρίδη, Μαρία Αμοιρίδου, προκειμένου να προβεί σε μία έκκληση σχετικά με τη χρήση του κλειστού Αθλητικού κέντρου, που φέρει το όνομα του συζύγου της.

Η κυρία Αμοιρίδου ζητά να μη διεξαχθεί ξανά η βραδιά γευσιγνωσίας της Τσικνοπέμπτης στο «Αμοιρίδειο», θεωρώντας ότι η εικόνα της «ταβέρνας» δε συνάδει με το σκοπό δημιουργίας και την ποιότητα των υποδομών του αθλητικού κέντρου.

Η ίδια, που εξαιρετικά σπάνια τοποθετείται δημόσια, απευθύνεται τόσο στον δήμο Ξάνθης όσο και στους διοργανωτές πολιτιστικούς συλλόγους, προκειμένου να προβληματίσει και να αναδείξει τη διάσταση της αξιοποίησης του κτηρίου για το λόγο που θεμελιώθηκε.

Η επιστολή της Μαρίας Αμοιρίδου:

Προς την Δ/νση της Εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ

Θέλω μέσα από την εφημερίδα σας, που χρόνια ολόκληρα, είκοσι τον αριθμό, δεν ξέχασε ποτέ να αναφερθεί την ημέρα που ο Φίλιππος έφυγε από τη ζωή και αυτό σας τιμά.

Γιατί ναι, είμαι η χήρα του Φιλίππου, Μαρία Αμοιρίδη.

Λοιπόν, με αυτό το θάρρος της αγάπης και εκτίμησής σας, θέλω να παρακαλέσω τους αγαπητούς συμπολίτες μου, της πόλης με τα χίλια χρώματα όπως την έλεγε εκείνος, να μην επιτρέψουν ξανά να γίνει ταβέρνα το κλειστό γήπεδο ολυμπιακών προδιαγραφών που οικοδομήθηκε για άλλες χρήσεις.

Χρόνια ολόκληρα περιμένω αυτά που λέγονται στα σπίτια και στα καφενεία, κάποιος να έχει την τόλμη να τα πει στους αρμόδιους.

Πιστεύω πως δεν είμαι η μόνη που είδε την εκπομπή της Τσικνοπέμπτης στο περιφερειακό κανάλι ENA CHANEL (IMAM BAILDI).

Το θέαμα ήταν άσχημο μέσα σ’ αυτό το κόσμημα της πόλης μας με τόσο πλαστικό.

Ελπίζω στην ευαισθησία των πολιτιστικών και Αθλητικών Συλλόγων!

Σας ευχαριστώ
Μαρία Αμοιρίδου