Οι αναμνήσεις του Εβρίτη Κώστα Πιτιακούδη από την εν Ελλάδι παρουσία του Γκίντερ Μπένγκστον

Σε ηλικία 73 ετών έφυγε από τη ζωή ο πρώην προπονητής Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ Γκίντερ Μπένγκστον, σκορπώντας την θλίψη σε όσους τον είχαν γνωρίσει.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο γνωστός Εβρίτης δημοσιογράφος Κώστας Πιτιακούδης, που τότε ως νεαρός ρεπόρτερ κάλυπτε το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού στην “Αθλητική Ηχώ”.

Ο Πιτιακούδης έγραψε στον λογαριασμό του στο facebook:

Ψάχνοντας το αρχείο μου μετά την θλιβερή είδηση ότι “έφυγε” σε ηλικία 73 χρόνων ο Σουηδός πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού Γκίντερ Μπένγκτσον, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνεργαστώ ως ρεπόρτερ στην ‘ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ”, θυμήθηκα δυο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα που δείχνουν τον τρόπο που αντιμετώπιζε την ελληνική πραγματικότητα αυτός ο Κύριος (με κάπα κεφαλαίο) ποδοσφαιράνθρωπος. 
Επειδή ήμουν από τους λίγους, ως νέος στο ρεπορτάζ που πήγαινα σχεδόν καθημερινά στις εγκαταστάσεις της Παιανίας για τις προπονήσεις, μου ζήτησε να ενημερώσω και τους άλλους ρεπόρτερ Παναθηναϊκού για να μας κάνει το τραπέζι. 
Πήγα λοιπόν στο γραφείο του και του είπα μέσω του διερμηνέα του Γιάννη Καλογερά: Εντάξει μίστερ. Συμφωνήσαμε αύριο στις 10 και αφού τελειώσουμε την δουλειά, θα βρεθούμε στο εστιατόριο του Σαραβάκου. 
Ο Σουηδός με κοίταξε και με απορία ρώτησε: Μα στις 10 δεν είναι πολύ πρωί για φαγητό. Όταν του απάντησα πως εννοώ στις 10 το βράδυ, άρχισε να με κοιτάει με απορία. “Καλά στις 10 το βράδυ θα πάμε για φαγητό; Πότε θα χωνέψουμε; Είναι δυνατόν να τρώτε τέτοια ώρα στην Ελλάδα;
Την άλλη φορά, όταν ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο και πήγαν οι παίκτες στα μπουζούκια να διασκεδάσουν, στον παλιό “Διογένη” στη Συγγρού, με τον Λε-Πα να είναι τότε στις δόξες του και βλέποντας τον κακό χαμό με τις κοπέλες πάνω στα τραπέζια, τα λουλούδια να φεύγουν από παντού, με ρώτησε μέσω του Καλογερά: Όλοι αυτοί εδώ πως θα σηκωθούν το πρωί να πάνε στην δουλειά τους; Μεθυσμένοι είναι όπως τους βλέπω. 
Του απάντησα, πως οι περισσότεροι έχουν άλλους να δουλεύουν γι’ αυτούς και απλά οι ίδιοι ξοδεύουν τα λεφτά που βγάζουν. Ακόμα θυμάμαι εκείνο το απορημένο βλέμμα του Σουηδού. 
Καλό ταξίδι μίστερ…