Ήταν Μεγάλη Τετάρτη του 1999, 7 Απριλίου, όταν η ΑΕΚ ταξίδευε στο φλεγόμενο από τον πόλεμο Βελιγράδι για ένα φιλικό παιχνίδι διαφορετικό από τα άλλα. Συμπληρώνονται 20 ολόκληρα χρόνια από τότε που μια αποστολή συνολικά 146 ατόμων αψηφούσε τους κινδύνους από τους ανελέητους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία και πραγματοποιούσε ένα αλησμόνητο ταξίδι για όσους έλαβαν μέρος σε αυτό, στέλνοντας ένα μήνυμα ειρήνης.
«ΝΑΤΟ stop the war, stop the bombing» αναγραφόταν στο πανό που σήκωσαν οι παίκτες της ΑΕΚ και της Παρτιζάν, σε έναν αγώνα που είχε διεξαχθεί ντάλα μεσημέρι (στις 3.00 για να προλάβει η αποστολή να πάει στην σερβική πρωτεύουσα οδικώς από τη Βουδαπέστη, να παίξει τον αγώνα και να επιστρέψει στην Ουγγαρία πριν πέσει το σκοτάδι και αρχίσουν οι καθιερωμένοι νυχτερινοί βομβαρδισμοί). Έναν αγώνα που δεν τελείωσε ποτέ εξαιτίας της πιο ειρηνικής εισβολής φιλάθλων που έγινε ποτέ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Ο Ντέμης Νικολαϊδης ήταν εκείνος που είχε κληθεί από τον εμπνευστή της όλης ιδέας του ταξιδιού Δημήτρη Μελισσανίδη να εκπροσωπήσει τους ποδοσφαιριστές στη συνέντευξη Τύπου της 3ης Απριλίου και είχε πει: «Οι Ελληνες και οι Σέρβοι είναι οι μοναδικοί λαοί στα Βαλκάνια που πολέμησαν τους ναζί. Το μήνυμα είναι το εξής: Ειρήνη, κουράγιο και ελπίδα σε όσους ταλαιπωρούνται. Με αυτό το ταξίδι θέλω να καταδείξω την απέχθεια των Ελλήνων στον πόλεμο».
Ωστόσο ο Ντέμης δεν ήταν ο μόνος Θρακιώτης που συμμετείχε σε εκείνη την αποστολή των 146 ατόμων, που πέραν της αθλητικής περιελάμβανε σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας όπως ο Μανώλης Γλέζος. Καταρχήν μόνο στην ενδεκάδα εκείνου του ιστορικού αγώνα υπήρχε ένας ακόμα από το γεωγραφικό μας διαμέρισμα, ο Χρήστος Μαλαδένης.
Αγωνίστηκαν ακόμα σε εκείνη την αναμέτρηση που δεν τελείωσε ποτέ οι Άκης Ζήκος και Νίκος Κωστένογλου, που είχαν περάσει και για την ακρίβεια είχαν αναδειχθεί ποδοσφαιρικά από την Ξάνθη. Όποιος όμως δει τις αναλυτικές λίστες των 146 συνολικά ατόμων που ταξίδεψαν στο Βελιγράδι και τις προσθαφερέσεις που έγιναν σε αυτές, θα ανακαλύψει και άλλα άτομα από το γεωγραφικό μας διαμέρισμα που έλαβαν μέρος σε εκείνη την αποστολή που από κάποιους θεωρήθηκε άξια να τιμηθεί με Νόμπελ Ειρήνης, κάτι ωστόσο αδιανόητο να συμβεί σε μια εποχή που η πλειοψηφία του Δυτικού Κόσμου επικρατούσε τον βομβαρδισμό της Σερβίας (και του άμαχου πληθυσμού της σε αρκετές περιπτώσεις).
Ας πούμε, στην αρχική λίστα περιλαμβάνονταν και ο Αντώνης Αντωνιάδης, τότε πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών, αλλά τελικά δεν έλαβε μέρος στο ιστορικό ταξίδι. Για αυτό και έχει σβηστεί το όνομά του. Υπήρχαν και άλλα ονόματα που αντικαταστάθηκαν με άλλους. Ορισμένοι που επέλεξαν να μην ταξιδέψουν, να μην διακινδυνεύσουν. Και υπήρχαν και κάποιοι άλλοι που έδωσαν αγώνα για να μπορέσουν να μπουν σε αυτήν την λίστα για το τσάρτερ από το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού για τη Βουδαπέστη και για τα πούλμαν που αναχώρησαν ξημερώματα της 7ης Απριλίου από την ουγγρική πρωτεύουσα για το Βελιγράδι.
Τα έγγραφα με τη λίστα των συμμετεχόντων σε εκείνο το αλησμόνητο ταξίδι τα δημοσιοποίησε πριν μερικά χρόνια ο Γιώργος Γαλάτσης, τότε συντάκτης της ΑΕΚ στο «Έθνος» και συγκάτοικος στο δωμάτιο του αείμνηστου Εβρίτη δημοσιογράφου Γιάννη Ξενάκη που επίσης είχε τότε βρεθεί στο Βελιγράδι για λογαριασμό της «Ελευθεροτυπίας». Όπως είχε βρεθεί ο έχων κομοτηναίικες ρίζες Παύλος Τσίμας για να ετοιμάσει ένα ντοκιμαντέρ του ταξιδιού για το Mega, o Μπάμπης Πολυχρονιάδης που έγινε γνωστότερος στο ευρύ κοινό από τις έρευνές του στο «Νέμεσις» και την «Ελευθεροτυπία» καθώς και ο Γιάννης Γιαγκίνης, εκ των συνιδρυτών της προσπάθειας του ThrakiSportS αλλά τότε βενιαμίν εκείνης της αποστολής, αφού δεν είχε καν συμπληρώσει τα 20 χρόνια του όταν έπαιρνε την απόφαση να ταξιδέψει στον πόλεμο εκπροσωπώντας τα μέσα ενημέρωσης της Θράκης σε εκείνην την αλησμόνητη για όλους τους συμμετέχοντες αποστολή…
