Πως ο Λαμπάκης κατέστρεψε με την πολιτική του το βόλεϊ της Αλεξανδρούπολης


Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης ηττήθηκε από την ΑΕΚ πραγματοποιώντας την χειρότερη εμφάνιση των τελευταίων ετών, ίσως στο πιο κρίσιμο παιχνίδι τω τελευταίων ετών. Όλα δείχνουν ότι θα αγωνιστεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά στα πλέι άουτ διεκδικώντας την παραμονή του στη μεγάλη κατηγορία, αλλά ακόμα και αν παραμείνει στη Volley League, η μεγάλη ζημιά έχει γίνει.

Οι όχι πολύ μακρινές εποχές που ο Εθνικός αγωνιζόταν στον τελικό του πρωταθλήματος και έβγαινε επί τρεις συνεχόμενες χρονιές στην Ευρώπη έχουν περάσει και δείχνουν ότι ακόμα πιο δύσκολα θα επιστρέψουν, παρόλο που αντικειμενικά ο ανταγωνισμός δεν είναι τόσο ισχυρός όσο στο παρελθόν. Δέκα ομάδες κατάφεραν να αγωνιστούν στο φετινό πρωτάθλημα της Α1 Ανδρών, κανονικά θα έπρεπε να πέσουν οι δύο, τελικά αποφασίστηκε να πέσει η μία μετά από μπαράζ των δύο τελευταίων και ο Εθνικός, αν και η Αλεξανδρούπολη θεωρείται μητρόπολη του βόλεϊ, κατάφερε όπως όλα δείχνουν να είναι η μία από αυτές τις δύο ομάδες.

Ο κόσμος της Αλεξανδρούπολης έχει προ πολλού γυρίσει την πλάτη στην ομάδα. Το κλειστό δεν γεμίζει ακόμα και στα κρίσιμα τηλεοπτικά παιχνίδια, με την εικόνα των άδειων καθισμάτων να αδυνατίζει το επιχείρημα της πραγματικής αναγκαιότητας για το νέο κλειστό, που ακόμα είναι στις μελέτες. Η απογοήτευση είναι ξεκάθαρη σε όσους φιλάθλους εξακολουθούν να ασχολούνται με την ομάδα στην πόλη, η οποία δεν αγκαλιάζει την προσπάθεια σε αυτήν την κρίσιμη καμπή καθώς σε μεγάλο βαθμό δεν την αισθάνεται δική της.

Οι επιλογές των τελευταίων ετών σε όλα τα επίπεδα έχουν απομακρύνει τους γνήσιους παραδοσιακούς φιλάθλους της Αλεξανδρούπολης αλλά και τα μικρά παιδιά, που έχουν στρέψει πλέον το ενδιαφέρον τους σε άλλα αθλήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το βόλεϊ δεν είναι πλέον πρώτο άθλημα στην Αλεξανδρούπολη στα αγόρια. Δεν είναι καν πρώτο άθλημα του Εθνικού, καθώς λοένα και λιγότερα παιδιά πάνε στις ακαδημίες του. Άνθρωπος που γνωρίζει τους αριθμούς των μελών στις ακαδημίες του συλλόγου αναφέρει ότι περισσότερα παιδιά έχει το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το κολύμπι και ο στίβος σε σχέση με το βόλεϊ. Ακούγεται απίστευτο για μια πόλη σαν την Αλεξανδρούπολη.

Από την στιγμή που πλέον δεν υπάρχουν πολλά παιδιά, δεν υπάρχουν και ταλέντα. Ο Σάκης Μουστακίδης το περσινό καλοκαίρι στην Γενική Συνέλευση του συλλόγου δεσμεύθηκε να ασχοληθεί πλέον προσωπικά με το ζήτημα των ακαδημιών, αλλά ή δεν ασχολήθηκε καθόλου ή δεν τα κατάφερε. Τα φετινά αποτελέσματα των εφηβικών, παιδικών και παμπαιδικών ομάδων του συλλόγου ήταν τα πιο απογοητευτικά των τελευταίων ετών. Νέα ταλέντα δεν αναδεικνύονται για να τροφοδοτήσουν την πρώτη ομάδα, τουλάχιστον του επιπέδου ενός Κουμεντάκη, ενός Δαλακούρα, ενός Κασαμπαλή, έστω ενός Χαραλαμπίδη, παιδιών που αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια μέσα από τις ακαδημίες του συλλόγου.

Σα να μην έφτανε αυτό όμως, οι ίδιοι αυτοί οι Αλεξανδρουπολίτες παίκτες, ο ένας μετά τον άλλον, εγκαταλείπουν τον σύλλογο και να αναζητούν σε άλλες πόλεις και ομάδες την τύχη τους, αρκετοί απογοητευμένοι από τις πολλές αθετήσεις των συμφωνηθέντων στο οικονομικό επίπεδο και άλλοι από τις συμπεριφορές παραγόντων, άλλοι και από τα δύο μαζί. Και κάπου εκεί έρχεται η ευθύνη του Δήμου Αλεξανδρούπολης που στο παρελθόν είχε απειλήσει να κόψει την επιχορήγηση στον Εθνικό όταν τα Χρυσωρυχεία Θράκης μοίραζαν χρήμα στην ομάδα, αλλά πλέον έχει καταστεί εδώ και μερικά χρόνια στον βασικό χορηγό της ομάδας, μοιράζοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο χωρίς τον παραμικρό ουσιαστικό έλεγχο ώστε να επενδυθούν σωστά αυτά τα (δημόσια) χρήματα. Με μηδαμινό αντάλλαγμα για την πόλη και τους δημότες της αλλά και χωρίς πλάνο για τον σύλλογο και συνολικά το βόλεϊ της περιοχής, το οποίο ουσιαστικά δείχνει να έχει καταστραφεί από την πολιτική των παχυλών επιχορηγήσεων της δημοτικής αρχής.

Κανείς δεν λέει όχι στις επιχορηγήσεις αλλά στην περίπτωση του Δήμου Αλεξανδρούπολης έγιναν χωρίς το παραμικρό σχέδιο. Με μόνο κριτήριο να σώσουμε την ομάδα, Χωρίς να βλέπουμε ότι με αυτήν την λογική, χωρίς τομές και έλεγχο και δικλείδες ασφαλείας, τελικά δεν σώζεται η ομάδα και το άθλημα αλλά απλά οι άνθρωποι που βρίσκονται πέριξ της ομάδας και κάνουν καριέρα επάνω στο όνομα της ομάδας, οι ίδιοι που δημιούργησαν τα χρέη και αυτοί που τους διαδέχθηκαν, οι ίδιοι που κατάφεραν και απομάκρυναν τον κόσμο από το γήπεδο.

Αντί τα χρήματα να δοθούν για την ανάπτυξη των υποδομών των εγκαταστάσεων και την ανάπτυξη των υποδομών του συλλόγου, δόθηκαν (για πολλούς κατά παράβαση και του πνεύματος του νόμου αλλά τυπικά καθόλα νόμιμα) σε τράνσφερ αμφιβόλου αξίας ξένων παικτών που ήρθαν στην Αλεξανδρούπολη για να αντικαταστήσουν τους Αλεξανδρουπολίτες παίκτες. Ειπώθηκε αυτό ξεκάθαρα πριν ενάμισι χρόνο από τον δήμαρχο Λαμπάκη, όταν εγκρίθηκε έκτακτη επιχορήγηση, πέραν της τακτικής, για να πληρωθούν οι απλήρωτοι επαγγελματίες πετοσφαιριστές της ομάδας και να μην υλοποιηθεί η απειλή τους για αποχή από προπονήσεις και αγώνες.

Η ομάδα που πριν πέντε χρόνια με μόνο Εβρίτες στην σύνθεσή της και το πολύ δυο ξένες προσθήκες έβγαζε μετά από 30 χρόνια τον Εθνικό στην Ευρώπη έχει πλέον αντικατασταθεί από μια ομάδα που οι Αλεξανδρουπολίτες βρίσκονται με κυάλι στο ρόστερ τους. Νέα ταλέντα δεν αναδεικνύονται από τις ακαδημίες, που έχουν πλέον περάσει από τον Ερασιτέχνη Εθνικό στο ΤΑΑ Εθνικός αλλά δυστυχώς για το βόλεϊ της Αλεξανδρούπολης τρώνε πλέον στα τοπικά πρωταθλήματα το ένα “χαστούκι” πίσω από το άλλο. Πως όμως να μην συμβεί αυτό, όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα για αξιοπρεπείς προπονήσεις, αφού είναι δυσεύρετες οι ώρες στο ένα, μοναδικό και απαρχαιωμένο κλειστό γυμναστήριο της πόλης, το οποίο ενίοτε στάζει όταν βρέχει ή έχει πολικές θερμοκρασίες τον χειμώνα.

Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης είχε πολλά χρήματα στην διάθεσή του τα τελευταία χρόνια για να δαπανήσει για τον αθλητισμό. Δεν βελτίωσε το κλειστό, δεν έφτιαξε ακόμα το νέο κλειστό, δεν έκανε καν το μπαλόνι που τους τελευταίους μήνες υποσχέθηκε ότι θα κάνει. Προτίμησε να  δαπανήσει αυτά τα πολλά χρήματα με τρόπο κοντόφθαλμο. Σε επιχορηγήσεις προς σωματεία ή για την ακρίβεια προς παράγοντες σωματείων. Κατά βάση, στον Εθνικό.

Αποτέλεσμα; Τα χρήματα να έχουν κάνει πλέον φτερά, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να έχουν επενδυθεί για το καλό της πόλης και των δημοτών της. Τα προβλήματα όχι μόνο δεν έχουν λυθεί, αλλά έχουν πολλαπλασιαστεί. Η νέα αρνητική πορεία και κυρίως οι κάκιστες εμφανίσεις της πρώτης ομάδας, του περίφημου “καμαριού της πόλης”, σε μια χρονιά που και η ΓΕΑ υποβιβάστηκε από την Α2 μετά από πολλά χρόνια, είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου.

Ακόμα και αν σωθεί η χρονιά, το πρόβλημα έχει βαθύτερες ρίζες. Ξεκινάει από τον ίδιο τον Δήμο Αλεξανδρούπολης, τον βασικό οικονομικό χορηγό της μεγάλης ομάδας της πόλης. Και δεν λύνεται με μια ακόμα έκτακτη επιχορήγηση, που απλά θα πάει σε ένα βαρέλι δίχως πάτο και θα χαθεί σε κάποια τράνσφερ και ορισμένα μηνιάτικα ξένων μισθοφόρων. Χρειάζεται πλάνο και όραμα ώστε αυτά τα χρήματα να επενδυθούν σωστά. Και αυτό οφείλει να το επιβάλει στους λαμβάνοντες ο νέος δήμαρχος, όποιος και αν είναι αυτός…