Συνέντευξη στον Ζαχαρία Μπαλτζή
Ο Δημήτρης Γκαράς είναι από τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού βόλεϊ την εποχή μας. Επί τρεις σερί χρονιές τροπαιούχος με τον ΠΑΟΚ, κατάφερε από την βολεομάνα Ορεστιάδα να φτάσει στην κορυφή, αγωνιζόμενος στην ιδιαίτερα απαιτητική θέση του λίμπερο.
Φέτος αγωνίζεται στην ΑΕΚ και με αφορμή το παιχνίδι με τον Εθνικό στην Αλεξανδρούπολη, που μοιάζει τελικός παραμονής και για τις δύο ομάδες, συζητήσαμε μαζί του ενόψει της σημαντικής αυτής αναμέτρησης και της επιστροφής του για αυτό το παιχνίδι στον Έβρο.
Ο Δημήτρης Γκαράς σχολιάζει μιλώντας έξω από τα δόντια την κακή φετινή πορεία της ΑΕΚ και γενικά την πορεία του πρωταθλήματος, μιλάει για την Εθνική Ομάδα, για την Ορεστιάδα, για τον Εθνικό αποκαλύπτοντας ότι είχε προτάσεις να έρθει στην Αλεξανδρούπολη και γιατί τις απέρριψε.
Επίσης, μιλάει για τη ζωή μετά το βόλεϊ ενώ καλείται να απαντήσει και στο ερώτημα πότε θα γίνουν οι περιβόητες εκλογές, δεδομένου ότι η αδερφή του Νατάσα είναι βουλευτής Έβρου με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Θ.S: Αισθάνεστε στην ΑΕΚ ότι η αναμέτρηση με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης είναι κάτι σαν τελικός για την παραμονή;
Δ.Γ: Εδώ μου φτάσαμε, ναι. Είναι τελικός, ένα παιχνίδι «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Όποια βγει νικλητρια θα ειναι και αυτή που κατά πάσα πιθανότητα θα μπει στη σειρά των πλέι οφ. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια, απομένουν άλλοι δυο αγώνες αλλά βάσει της δυναμικής που έχουν αναπτύξει οι δυο ομάδες, εμφανίζεται σαν ένα μεγάλο ντέρμπι.
Θ.S: Αισθάνεστε ότι πάτε για δύο αποτελέσματα; Έχετε έναν βαθμό παραπάνω από τον Εθνικό, τον είχατε κερδίσει καθαρά στο Μετς, άρα σας αρκεί και ήττα με 3-2;
Δ.Γ: Όχι, σε καμία περίπτωση. Ο Εθνικός έχει για παράδειγμα να παίξει με την Κομοτηνή, άρα θεωρητικά πάντα έχει εύκολους τρεις ακόμα βαθμούς. Έτσι ο Εθνικός περνάει πάλι πάνω από εμάς. Εμείς βλέπουμε μόνο τη νίκη, δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό στο λεξιλόγιό μας.
Θ.S: Γιατί τόσο κακή πορεία φέτος η ΑΕΚ, ενώ ξεκινήσατε με άλλες βλέψεις;
Δ.Γ: Πραγματικά, δεν έχει πάει φέτος καλά η χρονιά. Εχουμε μονάδες αλλά δεν ταιριάξαμε τοσο στο παιχτικό κομμάτι.
Θ.S: Φταίνε οι συχνές αλλαγές προπονητών για αυτός
Δ.Γ: Όχι, δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο πολύ αυτό. Απλά, δεν βρέθηκε η χημεία, δεν υπήρξε αυτό το δέσιμο σαν ομάδα. Φάνηκε μάλιστα αυτό σε αρκετούς αγώνες, δεν ήμασταν σκληροί. Μόλις μας πίεζαν, δεν δείχναμε την μαχητικότητα που έπρεπε και καταρρέαμε. Όμως νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να μπούμε μέσα και να κοιτάξουμε μπροστά. Δεν χάθηκε άλλωστε τίποτα ακόμα. Ακόμα και την 6η θέση μπορούμε να πιάσουμε αν κάνουμε τρία θετικά αποτελέσματα στις τελευταίες τρεις αγωνιστικές.
Θ.S: Πάντως η βαθμολογία δείχνει ότι αντί για 6άδα, παλεύετε για τον υποβιβασμό. Δίκαια φτάσαμε στο σημείο εσείς, ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης και η ΑΕ Κομοτηνής να κινδυνεύουν με υποβιβασμό;
Δ.Γ: Σιγουρα, μιας και έχουμε φτάσει στο τέλος ουσιαστικά, πρακτικά αποδεικνύεται ότι κάθε ομάδα είναι εκεί που της αξίζει. Εμείς σαν ΑΕΚ για παράδειγμα μπορεί να έχουμε πολύ καλές μονάδες, ένα αρκετά μεγάλο μπάτζετ για τα δεδομένα της κατηγορίας, παίκτες με όνομα είτε στη Volley League είτε στο εξωτερικό, αλλά τα αποτελέσματα αυτό δείχνουν. Σημασία έχει αυτό που δείχνεις στο γήπεδο και όχι τι επίθετο αναγράφεται στην φανέλα.
Θ.S: Πως αισθάνεσαι που επιστρέφεις στον Έβρο και θα παίξεις ένα τόσο κρίσιμο ματς στην Αλεξανδρούπολη;
Δ.Γ: Πάντα είναι χαρά μου να ανεβαίνω και να παίζω στον Έβρο. Έρχονται συγγενείς, φίλοι και με βλέπουν ζωντανά. Και είναι είναι πολύ ωραίο να αντιπροσωπεύεις τον τόπο σου ακόμα και εναντίον μιας ομάδας από τον τόπο σου.
Θ.S: Πως και δεν έπαιξες ποτέ στον Εθνικό;
Δ.Γ: Δεν έτυχε… Από τον Εθνικό είχα πρότασεις πριν κάποια χρόνια και μάλιστα τρεις διαφορετικές χρονιές. Δεν έτυχε να παίξω σε αυτήν την ομάδα γιατί όποτε υπήρχε η πρόταση, έτυχε να έχω κάποια καλύτερη. Δεν εννοώ οικονομικά. Απλά, οι στόχοι που έβαζε ο Εθνικός δεν με κάλυπταν. Θυμάμαι, μου είχε γίνει πρόταση όταν είχα πάει στη Συρο, όπου υπήρχε στόχος να χτυπήσουμε πρωτάθλημα. Ή όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ και κατακτούσαμε τους τίτλους. Δεν ήταν το πρόβλημα το οικονομικό σκέλος αλλά οι στόχοι της ομάδας. Έχω πολλούς φίλους όμως στον Εθνικό, τα καλοκαίρια είμαι στην Αλεξανδρούπολη, έχει και θάλασσα, παίζουμε μπιτς βόλεϊ. Είναι ωραίοι άνθρωποι και οι Αλεξανδρουπολίτες όπως και εμείς, οι Ορεστιαδίτες.
Θ.S: Θα έβλεπες και τον εαυτό σου σε κάποιον ρόλο στο μέλλον στο βόλεϊ της Ορεστιάδας;
Δ.Γ: Περνάνε πολλά πράγματα από το μυαλό μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κατασταλάξει ακόμα τι θα κάνω μετά το βόλεϊ και αν αυτό θα είναι στην Ορεστιάδα. Ίσως θα μου άρεσε να ασχοληθώ με τις ακαδημίες, παράλληλα με την όποια δουλειά. Αλλά είναι νωρίς ακόμα για κάτι οριστικό, για την ώρα απολαμβάνω να είμαι μέρος αυτού του παραμυθιού που λέγεται ενασχόλιση επαγγελματικά με το βόλεϊ.
Θ.S: Το άθλημα δεν είναι ωστόσο ακόμα επαγγελματικό στην Ελλάδα. Ούτε οι ομάδες έγιναν ποτέ ανώνυμες εταιρείες, όπως είχε ειπωθεί.
Δ.Γ: Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Βασικά, σε ερασιτεχνικό επίπεδο κινείται γενικά η όλη οργάνωση του πρωταθλήματος. Για παράδειγμα το φετινό ζήτημα με τα δύο ρεπό, μας έχει αποδιοργανώσει τελείως. Με δύο ρεπό σε γύρο 11 αγωνιστικών, δεν μπορείς να έχεις ρυθμό. Φιλικά δεν μπορείς να κάνεις, αφού οι άλλες ομάδες παίζουν επίσημους αγώνες. Ακόμα και αν πιάσεις αγωνιστική κατάσταση καλή, αμέσως μετά, αν πρέπει να περάσουν 15 ή και 20 μέρες για να ξαναπαίξεις, την χάνεις.
Θ.S: Και τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί η κατάσταση.
Δ.Γ: Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να γίνεται πιο νωρίς η αδειοδότηση. Είναι αργά να γίνεται Οκτώβριο. Αν φτάσουμε του χρόνου να μην αδειοδοτηθούν 3-4 ομάδες τι θα κάνουμε; Και επίσης, πρέπει να δούμε και την πλευρά των παικτών. Φέτος τόσοι παίκτες είχαν κλείσει στην Χαλκίδα και έμειναν ξεκρέμαστοι, είχε λήξει και η μεταγραφική περίοδος, δεν μπορούσαν να πάνε πουθενά.
Θ.S: Το κεφάλαιο Εθνική Ομάδα έχει κλείσει για εσένα; Δεν ήσουν στις περσινές επιλογές του Ομοσπονδιακού…
Δ.Γ: Εκανε ανανέωση ο προπονητής στην τελευταία πορεία και αυτό είναι κάτι σεβαστό, έπρεπε να γίνει αυτό. Το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά ανταπεξήλθαν και έκαναν μια πολύ καλή πορεία παίρνοντας την πρόκριση για την τελική φάση του ευρωβόλεϊ μετά από 10 χρόνια. Εύχομαι και με τα μεγαθήρια στους ομίλους να καταφέρουν έστω και μια νίκη, θα είναι σημαντική επιτυχία.
Θ.S: Εσύ θα είσαι;
Δ.Γ: Δεν ξέρω αν θα είμαι. Είναι απόλυτα στην κρίση του προπονητή.
Θ.S: Προσδοκάς όμως να είσαι;
Δ.Γ: Εννοείται. Θα ήθελα πολύ να αντιπροσωπεύσω τη χώρα μου. Είναι πολύ σπουδαίο συναίσθημα να φοράς το εθνόσημο στην φανέλα και να αγωνίζεσαι για την πατρίδα.
Θ.S: Μιας και λέμε για την πατρίδα, πριν κλείσουμε, τα τελευταία τέσσερα χρόνια ανάμεσα στους 300 εθνοπατέρες της Βουλής, και εθνομητέρες για να είμαστε ακριβείς, είναι η αδερφή σου η Νατάσα. Παρακολουθείς την πολιτική της δραστηριότητα;
Δ.Γ: Αδερφή μου είναι, εννοείται ότι την παρακολουθώ και χαίρομαι για την πορεία της. Όμως όταν μιλάμε δημόσια, ακόμα και στις παρέες, προσπαθώ να αποφεύγω τις πολιτικές συζητήσεις. Δεν θέλω να μπαίνω στον τομέα της πολιτικής, γιατί μπορείς να πεις κάτι που μπορεί να παρεξηγηθεί, επειδή είναι η αδερφή μου βουλευτής. Προς στιγμήν τουλάχιστον…
Θ.S: Προς στιγμήν; Δηλαδή μπορεί στο μέλλον να σε δούμε και εσένα υποψήφιο; Έστω σε αυτοδιοικητικό επίπεδο;
Δ.Γ: Μπα, νομίζω δεν είμαι εγώ για αυτά, αλλά να σου πω την αλήθεια, δεν το έχω σκεφτεί κιόλας.
Θ.S: Ούτε με τον ΠΑΣΑΠ;
Δ.Γ: Μπα, αν ήταν θα το είχα κάνει νωρίτερα. Βέβαια, παρακολουθώ τα δρώμενα, είμαι ενήμερος, στηρίζω τις προσπάθειες. Αλλού όμως είναι τα όνειρά μου και οι βλέψεις μου, αφού όπως είπα και πριν, το δύσκολο για εμένα θα είναι η ζωή μετά το βόλεϊ.
Θ.S: Δηλαδή να μην προσδοκούμε ότι θα μάθουμε από εσένα πότε θα γίνουν οι εκλογές;
Δ.Γ: Μα έχουμε εκλογές σε δύο μήνες… Τις δημοτικές, τις περιφερειακές και τις ευρωεκλογές…
Θ.S: Τις βουλευτικές;
Δ.Γ: Από ότι ακούω, Σεπτέμβριο, ίσως και Οκτώβριο… Μπορεί να μην συνηθίζεται στην Ελλάδα που όλο πρόωρες κάλπες έχουμε, αλλά νομίζω ότι θα την τελειώσει την θητεία ο Τσίπρας…
