Τέτοιες μέρες πριν δυο χρόνια κυοφορούνταν στην Κομοτηνή η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας που θα έθετε τις βάσεις για να ανέβει στα μεγάλα σαλόνια, ακόμα και στην Α2 Ανδρών όπου τρεις δεκαετίες πριν πρωταγωνιστούσε για πολλά χρόνια.
Μπορεί ωστόσο η Κομοτηνή το 2016 να είχε φτάσει ένα βήμα πριν την δημιουργία αυτής της ανταγωνιστικής ομάδας, που θα ήταν αποτέλεσμα της ένωσης των δύο δυνατών ομάδων της Γ¨ Εθνικής, του ιστορικού ΓΑΣ και της ανερχόμενης Α.Ε. Κομοτηνής, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ και αυτήν την στιγμή το μπάσκετ της Κομοτηνής σημαίνει συναγερμό. Η μεν ΑΕΚ αποχαιρετά και επιστρέφει στο τοπικό της ΕΚΑΣΑΜΑΘ χωρίς να διαφαίνεται προοπτική επιστροφής στα εθνικά πρωταθλήματα, ο δε ΓΑΣ δείχνει να φυτοζωεί και κυρίως χάρη στη φανέλα εξασφαλίζει την παραμονή χωρίς ωστόσο να φαίνεται κάποιο μέλλον στον ορίζοντα, πραγματοποιώντας μια από τις χειρότερες πορείες στην ιστορία του, παρότι το καλοκαίρι φάνταζε ως ένα από τα μεγάλα φαβορί της ανόδου.
Το ThrakiSportS επιχειρεί να αναλύσει το «μαύρο κουτί» αυτής της ιστορικής καθίζισης του μπάσκετ της Κομοτηνής, που βλέπει τις ομάδες να αυξάνονται (έχουν γίνει τέσσερις μαζί με Δημοκρίτειο και Αίαντα ενώ φημολογείται πάλι ότι βρίσκεται στα σκαριά η δημιουργία και πέμπτης) αλλά καμία από αυτές να μην μπορεί να κάνει το ξεπέταγμα που θα οδηγήσει στα μεγαλεία του παρελθόντος.
ΓΑΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗ: Η ομάδα του Νεοκλή Λεμονίδη προσπάθησε να φανεί ανταγωνιστική και να κυνηγήσει την άνοδο, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ και παρουσιάζει εικόνα αποσύνθεσης στο τέλος. Ο Νεοκλής Λεμονίδης μαζί με τον Κίμωνα Λεχούδη και τον Χρήστο Σιμάκη είναι αυτοί που διασώζονται από το φετινό ναυάγιο, στο οποίο έπαιξαν ρόλο κατά βάση τρεις παράγοντες:
1) Ο τραυματισμός του Βελή Χασάν στην δεύτερη αγωνιστική και η καταπονημένη μέση του Κίμωνα Λεχούδη, που αποτελούσαν τους δύο πιο ποιοτικούς αθλητές του ΓΑΣ
2) Προβλήματα και ελλείψεις στις προπονήσεις. Ο Νεοκλής Λεμονίδης δεν μπόρεσε να κάνει αυτά που ήθελε καθώς ακόμα και βασικά στελέχη απουσίαζαν σταθερά από τις προπονήσεις
3) Ο Σκεμπής δεν έγινε ποτέ ο ηγέτης που πίστευαν στον ΓΑΣ μετά την περσινή πολύ καλή σεζόν και σε πολλά παιχνίδια ήταν κατώτερος του αναμενομένου σε αντίθεση με τον Χρήστο Σιμάκη που έκανε το ξεπέταγμα του αλλά δύσκολα να μείνει στην ομάδα της Κομοτηνής μετά από την καταπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε
Από εκεί και πέρα, και ο κόσμος είναι αλήθεια ότι δεν βοήθησε ποτέ ενεργά την ομάδα του Νεοκλή Λεμονίδη και αυτό ήταν ένα παράπονο που συχνά εξέφραζε η ομάδα του ΓΑΣ μέσα από τις αναρτήσεις στην ιστοσελίδα της.
ΑΕ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ: Από την πλευρά της, η άλλη ομάδα της πόλης, που πέρυσι όχι απλά έφτασε ένα βήμα πριν την άνοδο, αλλά έλαβε το σχετικό προσκλητήριο από την ΕΟΚ αλλά το απέρριψε, φέτος στον δεύτερο γύρο δεν μπόρεσε να πάρει νίκη και αποχαιρετάει δίκαια την κατηγορία. Οι λόγοι του υποβιβασμού ήταν κατά βάση οι εξής:
1) Η αποχώρηση του Κουτσοβασίλη, γεγονός που βαραίνει ξεκάθαρα την διοίκηση της ΑΕ Κομοτηνής που έπρεπε να κρατήσει τον έμπειρο αθλητή, που την είχε ανεβάσει επίπεδο. Ο Κουτσοβασίλης ήταν το Α και το Ω για την ομάδα της Κομοτηνής και αυτό φάνηκε από το γεγονός πως μετά την αποχώρηση του η ομάδα έπεσε πολλά επίπεδα
2) Η Γ΄ Εθνική αποδείχτηκε πιο πάνω από το ταβάνι των δυνατοτήτων των Βασίλη Στοάκη και Μουράτ Μεχμέτ Τσαούς, που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έκαναν δεν μπόρεσαν να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Η φιλοτιμία και η φιλοδοξία καμιά φορά δεν αρκούν σε τέτοια επίπεδα. Χρειάζεται και η εμπειρία.
3) Ο κακός σχεδιασμός της ομάδας της Κομοτηνής και ειδικά τα τραγικά ποσοστά, ιδίως στα τρίποντα, φανερώνουν την έλλειψη απόκτησης ενός καλού σουτέρ. Ένα από τα πολλά λάθη που φαίνεται ότι έγιναν στην αρχή της περιόδου και πλήρωσαν οι κιτρινόμαυροι στην συνέχεια.
Όπως και να έχει οι δύο ομάδες της Κομοτηνής δεν ακολούθησαν πριν δύο χρόνια τον δρόμο της «Ένωσης» αλλά τράβηξαν έναν δικό τους δρόμο, που εκ του αποτελέσματος δεν τους βγήκε. Μπορεί μερικοί να ελπίζουν να γυρνούσε ο χρόνος για το καλό της Ροδόπης, αλλά τα λάθη πληρώνονται.
Το μπάσκετ της Κομοτηνής έχασε την ευκαιρία να ξαναπάρει θέση στην καρδιά του μέσου Κομοτηναίου φιλάθλου, που ειδικά μετά την διάλυση του Πανθρακικού έψαχνε κάποια ομάδα για να κρατηθεί.
Χάθηκε η ευκαιρία της δημιουργίας μιας ομάδας που θα αποτελούσε δύναμη για την περιοχή και πλέον όλα δείχνουν ότι είναι πολύ αργά για να επιχειρηθεί ξανά κάτι τέτοιο.
