Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ζίου-Ζίτσου στο Άμπου Ντάμπι συμμετείχε κι ένας Κομοτηναίος αθλητής, ο Κωνσταντίνος Προσαλέντης, ο οποίος και κατάφερε μία πολύ σημαντική νίκη στο πιο υψηλό επίπεδο.
Μετά την δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ο Κωνσταντίνος πήρε το εισιτήριο ως έλος της Εθνικής Ομάδας για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Αμπού Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής παγκοσμίως στον χώρο του Ζίου-Ζίτσου, εξήγησε ο προπονητής του “Α.Σ. Πανθρακικός Ζίου-Ζίτσου” Ακαδημία Fighters Πάρης Μαρινέλης ενημερώνοντας την εφημερίδα «Χρόνος» ότι εκεί έδωσε τρεις μονομαχίες, και κατάφερε να κερδίσει την πρώτη από αυτές.
Ο Προσαλέντης είναι 17 ετών και με το άθλημα ασχολείται 11 χρόνια, δηλαδή από τα έξι του, αλλά το παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι «ότι πιο μεγάλο έχω συμμετάσχει, γιατί είναι πολύ όμορφο να συμμετέχεις σε μία μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική Ελλάδος, γιατί νιώθεις ότι προσφέρεις στον τόπο σου», λέει ο ίδιος. «Θεωρώ ότι ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία που είχα ποτέ μου», προσθέτει ο ίδιος και δηλώνει ότι θα συνεχίσει το άθλημα με το οποίο έχει μεγαλώσει.
Ποιο είναι το μεγάλο του όνειρο;«Είναι να χτυπήσω ένα μεγάλο μετάλλιο, για να μπορέσω να κάνω χαρούμενο και εμένα – γιατί έχω παιδευτεί πάρα πολύ – αλλά και τους γονείς μου και τον δάσκαλό μου και την πόλη μου». Παρόλα αυτά, καλείται να συνδυάσει και το σχολείο, μιας που είναι μαθητής Δευτέρας Λυκείου. «Είναι αρκετά δύσκολο», λέει ο ίδιος. «Έχω κάνει κάποιες θυσίες, για παράδειγμα έχω κόψει τις εξόδους μου τα Σαββατοκύριακα κι έχω αφιερωθεί στις προπονήσεις γι’ αυτό τον σκοπό. Προπονούμαι επτά φορές την εβδομάδα, από δύο μέχρι τρεις ώρες. Κανείς δεν γεννιέται (σ.σ. πρωταθλητής) όλοι γίνονται …με πολύ τρέξιμο».
Καταληκτικά, μίλησε στην εφημερίδα Χρόνος για τις οικονομικές δυσκολίες, τις οποίες καλούνται να ξεπεράσουν όλοι οι αθλητές, ειδικά όταν καλούνται να συμμετάσχουν σε μεγάλες – συνάμα δε ακριβές στην συμμετοχή – διοργανώσεις. «Καταφέραμε μαζί με τους γονείς μου να βρούμε έναν χορηγό, τον Αθανάσιο Παρμάκη. Είναι πολύ ευχάριστο να βρίσκεις έναν άνθρωπο να σε στηρίξει οικονομικά, γιατί τα έξοδα γι’ αυτή τη διοργάνωση ξεπερνούσαν ένα μηνιάτικο, και η Ομοσπονδία δεν μας έδωσε κάποιο χρηματικό ποσό ώστε να μας βοηθήσει», καταλήγει.
