Ο Κυπρίνος είναι ένα μικρό χωριό στον Βόρειο Έβρο, μακριά από τις μεγάλες πόλεις, μόλις έξι χιλιόμετρα από από τα σύνορα με τη Βουλγαρία. Είναι η πατρίδα του Στέλιου Βενετίδη, πρωταθλητή Ευρώπης με την Εθνική Ομάδα στο Euro2004. Ο ίδιος έκανε τα πρώτα του βήματα στην τοπική Θύελλα, αλλά η ομάδα έμελλε να γίνει πανελληνίως γνωστή για άλλον λόγο τις τελευταίες ημέρες.
Η απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου να μην προσέλθει στην αναμέτρηση με την Δόξα Ορεστιάδας επειδή την ίδια ώρα διεξαγόταν το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία δείχνει βαθιά πολιτικοποιημένους ανθρώπους σε ένα από τα πιο ακριτικά σωματεία της χώρας. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν δυο χρόνια αυτό το ίδιο σωματείο είχε προχωρήσει στην ίδια ενέργεια του να μην κατέβει να αγωνιστεί σε επίσημο αγώνα και να χάσει στα χαρτιά επειδή ήταν σε εξέλιξη τα μπλόκα των αγροτών και θεώρησε ότι ήταν ανεπίτρεπτο εν εξελίξει του αγώνα τους να παίζεται μπάλα.
«Οι περισσότεροι παίκτες μας ήταν αγρότες, θα ήταν ασέβεια και προς τον αγώνα τους να διεξαγόταν εκείνο το παιχνίδι, έστω και αν τότε ήμασταν στην πρώτη θέση και χάνοντας στα χαρτιά θα πέφταμε στην δεύτερη», θυμάται ο πρόεδρος της Θύελλας Κυπρίνου Γιώργος Σιώπης, ο οποίος πέρα από πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι και πρόεδρος της τοπικής κοινότητας. Ωστόσο σπεύδει να διευκρινίσει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο Δ.Σ. της ομάδας είναι συλλογικές και δεν έχουν το παραμικρό πολιτικό κίνητρο.
«Καταρχήν είναι συλλογικές αποφάσεις, όχι ατομικές. Επιπλέον, φιλοσοφία μας είναι ότι το ποδόσφαιρο είναι μια έκφανση της κοινωνίας, αποτελεί μέρος της. Αποτελεί χαρά, αποτελεί διασκέδαση, αποτελεί τρόπο να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, είναι όμορφο αλλά είναι το πιο όμορφο δευτερεύων πράγμα στη ζωή. Είμαστε μέρος της κοινωνίας και οφείλουμε να την αφουγκραζόμαστε», σχολιάζει ο Γιώργος Σιώπης που διευκρινίζει σε όλους τους τόνους ότι πίσω από την απόφαση αυτή δεν κρύβεται κανένα πολιτικό κίνητρο, ελήφθη συλλογικά και θα κάνουν μεγάλο λάθος όσοι επιχειρήσουν να βάλουν κομματικές ταμπέλες.
Αν και όπως προαναφέρθηκε η Θύελλα Κυπρίνου είναι η πρώτη ομάδα του Στέλιου Βενετίδη, έμελλε να γίνει γνωστή στην υπόλοιπη Ελλάδα από την ενέργεια της περασμένης Κυριακής. Την Δευτέρα υπήρχε κεντρικό άρθρο για την ομάδα στην SportDay. Το ίδιο βράδυ ο πρόεδρος Γιώργος Σιώπης φιλοξενήθηκε μέχρι και στην τηλεοπτική εκπομπή “Δίκη” του Σκάι, μια από λίγες που ασχολούνται με τα αθλητικά στην ελληνική τηλεόραση (πλην μεταδόσεων) και επιτυγχάνει σταθερά υψηλά νούμερα τηλεθέασης.
Ο Γιώργος Σιώπης (καμία σχέση με τον Μανώλη και τον Δημήτρη Σιώπη που αποτελούν δυο από τους κορυφαίους εν ενεργεία Εβρίτες ποδοσφαιριστές αλλά κατάγονται από το Τυχερό, αρκετά πιο νότια από τον Κυπρίνο δηλαδή) έχει επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε έναν αγώνα για να βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις της Θύελλας Κυπρίνου. «Το γήπεδο δεν είχε προβολείς, μετά από 40 χρόνια καταφέραμε και πριν ενάμισι μήνα βάλαμε. Επίσης, έχουμε 15 ντουζ στα αποδυτήρια. Αλλά πέρα από τις εγκαταστάσεις, επενδύουμε και στο έμψυχο δυναμικό. Προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε συνεχώς τους προπονητές μας, να συμμετέχουν σε σεμινάρια και να μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις που λαμβάνουν στους παίκτες μας».
Όταν λέμε για παίκτες, εννοούμε φυσικά κατά βάση τα παιδιά του χωριού. «Έχουμε 10 παιδιά από τον Κυπρίνο, άλλα οκτώ από τα γειτονικά Κόμμαρα, μόλις δύο φοιτητές οι οποίοι θέλησαν οι ίδιοι να έρθουν σε εμάς. Εμείς δεν μπήκαμε σε λογική μεταγραφικό παζαριών. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να αναδείξουμε τον νέο Βενετίδη της περιοχής μας, αλλά σε κάθε περίπτωση θέλουμε οι παίκτες μας να χαίρονται πάνω από όλα το παιχνίδι», λέει ο πρόεδρος της Θύελλας Κυπρίνου που έχει περάσει από όλα τα στάδια της ομάδας.
«Κάποτε ήμουν ένα μικρό πιτσιρικάκι που πήγαινε στο γήπεδο και μάζευε μπάλες. Μετά ξεκίνησα κάποιες προπονήσεις. Κάποια στιγμή ξεκίνησα σε ένα ματς. Μετά ξεκίνησα βασικός. Κάποια στιγμή ήρθε και το πρώτο γκολ. Έγινα αρχηγός, προπονητής, τώρα είμαι πρόεδρος. Το περασμένο καλοκαίρι ζήτησα να παίζω και εγώ στα τελευταία 10 λεπτά του τελευταίου αγώνα με το Ορμένιο και οφείλω να σας πω ότι η συγκίνηση ήταν μεγάλη και όταν μπήκα, έτρεμα όπως την πρώτη φορά», λέει ο Γιώργος Σιώπης που λόγω επαγγέλματος στην Αεροπορία έλειπε πολλά χρόνια από το χωριό αλλά επέστρεψε εκεί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.
«Θα μπορούσα να μείνω στην Θεσσαλονίκη και πολλοί με θεωρούν τρελό που την άφησαν και γύρισα για να μείνω μόνιμα στην Ορεστιάδα, αλλά εγώ αυτόν τον τόπο, την ζεστασιά που νιώθεις όταν βγαίνεις από το σπίτι στον δρόμο και συναντάς τους συγχωριανούς σου και όχι αγνώστους, δεν την αλλάζω με τίποτα. Η ζωή δεν είναι εύκολη, ειδικά σε ακριτικές περιοχές όπως η δική μας, ωστόσο αξίζει να προσπαθούμε όλοι μαζί για να την αλλάξουμε προς το καλύτερο…». Ένας τρόπος με τον οποίο επιδιώκεται να επιτευχθεί αυτό είναι για τους ανθρώπους του Κυπρίνου και η τοπική Θύελλα, οι αγώνες της οποίας αποτελούν μια γιορτή για όλο το χωριό ανεξάρτητα από το αν αγωνίζεται στα μεγάλα σαλόνια όπως μέχρι πριν λίγα χρόνια ή όχι…
