Ο Βασίλης Τοροσίδης μετά το τέλος της αναμέτρησης με την Σουηδία έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον Σκίμπε, όμως το πιο σημαντικό απόσπασμα των δηλώσεών του δεν είναι αυτό.
Ο Τόρο είπε πράγματα που δύσκολα λέει ένας ποδοσφαιριστής. Και πρώτα από όλα, δεν προσπάθησε να δικαιολογηθεί. Ξεκάθαρα μίλησε για αποτυχία της Εθνικής που δεν θα είναι στη Ρωσία το καλοκαίρι. Αλλά μίλησε και για τον εαυτό του.
«Δεν το λέω για να δικαιολογηθώ. Οσοι παίζουν ποδόσφαιρο το καταλαβαίνουν… Δεν είμαι τόσο νέος, όσο παλαιότερα. Υπάρχουν και οι ψυχικές δυνάμεις. Θα μπορούσα να ήμουν καλύτερος. Μένω στον αποκλεισμό. Ο στόχος ήταν η πρόκριση. Βάζω πάντα υψηλούς στόχους. Για μένα είναι αποτυχία που δεν περάσαμε στο Μουντιάλ. Αν θέλουμε να λέμε πως είμαστε μεγάλη ομάδα, είναι αποτυχία. Μπορεί να κάναμε έναν καλό όμιλο, αλλά δεν τα καταφέραμε. Είναι μία κακή παρένθεση», είπε ο Τοροσίδης.
Αλλά η μεγάλη ατάκα ειπώθηκε όταν πιο μετά ρωτήθηκε μπροστά στην κάμερα για τον ίδιο και το μέλλον του, με αφορμή αυτό που είπε ότι πλέον δεν είναι τόσο νέος όσο παλιότερα και συνεπώς δεν έχει τις ίδιες δυνάμεις: «Το σκεπτικό μου είναι να είμαι στην Εθνική, παίζω δεν παίζω. Και να μην παίζω στα προκριματικά της επόμενης φάσης, θα είμαι διαθέσιμος. Η Εθνική είναι πάνω από όλα. Δεν υπάρχουν εγωισμοί».
Αυτή η απάντηση οφείλει να επισημανθεί. Είναι η μεγάλη διαφορά φιλοσοφίας του Ξανθιώτη αρχηγού από πολλούς άλλους με πιο πρόσφατα παραδείγματα αυτα του Βασίλη Σπανούλη και πιο πριν του Δημήτρη Διαμαντίδη. Φυσικοί ηγέτες της Εθνικής Ομάδας, κάποια στιγμή είπαν ότι ήρθε η ώρα να σταματήσουν από τη γαλανόλευκη. Προσοχή, να σταματήσουν από την Εθνική Ομάδα, όχι να κρεμάσουν τα παπούτσια τους.
Όλοι θέλουν να φεύγουν από τις Εθνικές Ομάδες στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Και στο ποδόσφαιρο, για παράδειγμα, ο Γιώργος Καραγκούνης ανακοίνωσε την αποχώρηση από την Εθνική μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας πριν αποχωρήσει οριστικά από το ποδόσφαιρο, έτερον εκάτερον αν τελικά αυτά συνέβησαν μαζί και ο «Κάρα» ανέλαβε μάλιστα και χρέη τιμ μάνατζερ στην Εθνική Ομάδα.
Ακόμα και στο εξωτερικό αν πάμε, ο Ζλάνταν Ιμπραχήμοβιτς εγκατέλειψε την Εθνική Σουηδίας (που απέκλεισε την Ιταλία και πάει Μουντιάλ), δεν εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο. Ο Τόρο όμως είπε αυτό που πρέπει να λένε όλοι. Στην περίπτωση της Εθνικής Ομάδας δεν υπάρχουν επιλογές. Όσο αντέχει να παίζει ποδόσφαιρο θα είναι πιστός στρατιώτης της Εθνικής, διαθέσιμος στον εκάστοτε ομοσπονδιακό προπονητή, είτε τον θέλει να παίξει είτε όχι.
Δεν υπάρχει αυτό το «σταματάω από την Εθνική» αλλά συνεχίζω να παίζω μπάλα στην Μπολόνια ή στον Ολυμπιακό ή στον ΑΟΞ ή έστω στον… Άρη Πετεινού. «Αν κρίνει ο ομοσπονδιακός τεχνικός ότι είμαι χρήσιμος στην Εθνική Ομάδα, οφείλω να είμαι διαθέσιμος και θα είμαι», είπε ουσιαστικά ο Βασίλης Τοροσίδης. Είπε αυτό που προβλέπει και ο αθλητικός νόμος, αυτό που θα όφειλε να ισχύει για όλους αλλά δεν είναι τόσο αυτονόητο.
Και μόνο για αυτές τις δηλώσεις, κάποια στιγμή θα έπρεπε οι αρμόδιοι να βρουν τρόπο και να τιμήσουν τον Βασίλη Τοροσίδη. Γιατί ο Τόρο δεν έδειξε με αυτές απλά τον επαγγελματισμό του αλλά και τον πατριωτισμό του και την αγάπη του για την Εθνική Ομάδα. Ο Τόρο έκανε αυτό που όλοι θα έπρεπε να κάνουν, παραμερίζοντας εγωισμούς και θέτοντας το καλό της ΕΛΛΑΔΑΣ πάνω από προσωπικές και στρατηγικές.
Δυστυχώς είναι λίγοι που το κάνουν αυτό και για τον λόγο αυτόν, ένας λόγος παραπάνω να αναδειχθούν αυτές οι ξεχωριστές δηλώσεις του «πιστού στρατιώτη της Εθνικής Ομάδας Βασίλη Τοροσίδη», που τιμά το περιβραχιόνιο όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο αλλά και έξω από αυτόν…
