Η πίκρα και το μεγάλο παράπονο με το οποίο έφυγε από την ζωή ο «ευεργέτης» Ξάνθης και Ορεστιάδας Πάνος Ζερίτης

 

Ο Πάνος Ζερίτης γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Έφυγε από την ζωή την περασμένη Τρίτη και κηδεύθηκε την Παρασκευή στο κοιμητήριο Αγίας Παρασκευής. Έζησε μια έντονη ζωή.

Ιδιαίτερα γλωσσομαθής, γνώριζε καλά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά. Ήταν έγγαμος με ένα από τα πιο διάσημα μοντέλα της χώρας την δεκαετία του ’80. Ευτύχισε να δει δυο παιδιά και να τα καμαρώσει να μεγαλώνουν.

Επιχειρηματικά, κατάφερε από απλός υπάλληλος της «Softex» το 1957 να δημιουργήσει τους δικούς του κολοσσούς, το 1975  την  «Delica» και το 1980 δημιούργησε στα Μάγγανα Ξάνθης τη Χαρτοποιία Θράκης ΑΕ «Diana».

Απασχολούσε πάνω από 100 εργαζόμενους στην Ξάνθη και 200 συνολικά στη χώρα και σχεδόν αμέσως ξεκίνησε την επέκταση της εταιρείας του στο εξωτερικό, στην Αίγυπτο αλλά και την αγορά των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης.

Την δεκαετία του ’90 θεωρώντας χρέος του να επιστρέφει στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης μέρος των εσόδων που έβγαζε από την Diana, είχε αναλάβει βασικός χορηγός της Ορεστιάδας ακολουθώντας το παράδειγμα του Χρήστου Πανόπουλου με την Skoda Ξάνθη.

Η Ορεστιάδα Diana έφτασε σε τελικούς πρωταθλημάτων και κυπέλλου, μέχρι και σε τελικό Κυπέλλου Συνομοσπονδίας Ευρώπης, κυριάρχησε για χρόνια στο εσωτερικό και διεθνές στερέωμα, αλλά τίτλο δεν μπόρεσε να πάρει.

Αυτή ήταν η μία πίκρα, το ένα παράπονο του Πάνου Ζερίτη που δεν έπαψε πάντως ποτέ όλα εκείνα τα χρόνια να στηρίζει την προσπάθειά της και να την βοηθά να φτάσει στην κορυφή.

Το άλλο ήταν η μεγάλη δοκιμασία των τελευταίων ετών. Από το 2010 η κρίση δημιούργησε προβλήματα σε πολλές εταιρείες και το 2011 η Χαρτοποιία Θράκης Diana οδηγήθηκε σε πτώχευση έπειτα από 31 χρόνια λειτουργίας, αφήνοντας στον δρόμο δεκάδες υπαλλήλους στην Ξάνθη και όχι μόνο.

Ο ίδιος ο Ζερίτης θεωρούσε ως βασική αιτία της πτώχευσης της εταιρείας  του το γεγονός ότι η Χαρτοποιία Θράκης είχε να παίρνει περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος, ποσό που προερχόταν από επιστροφή φόρων και επιδότηση 12 %, γεγονός που είχε οδηγήσει σε ασφυξία τα οικονομικά της.

Το όνειρό του ήταν να μπορέσει να επαναλειτουργήσει την Χαρτοποιία Θράκης Diana, που ήταν ο μεγαλύτερος καημός του, ωστόσο δεν τα κατάφερε ποτέ.

Έφυγε με την πίκρα της «εγκατάλειψης» από τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς των τελευταίων ετών, πολλοί από τους οποίους είχαν πολλαπλά ευεργετηθεί από τον ίδιο…