Αντιμετώπισε τη σύνταξη όχι ως την αρχή της φθοράς, αλλά ως την αρχή της δημιουργίας, ο Χρήστος Μυρογιάννης.
Ο κος Μυρογιάννης μπορεί να είχε αφήσει την εκπαίδευσή του κάπου στη μέση, όμως μόλις συνταξιοδοτήθηκε ως σιδηροδρομικός υπάλληλος στον σταθμό της Αλεξανδρούπολης, πήρε μια γενναία απόφαση. Επέστρεψε στα θρανία, τελείωσε το σχολείο και πλέον συνεχίζει τη μόρφωση με την ιδιότητα του φοιτητή, στο τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, ο κος Μυρογιάννης κατοικεί στην Αλεξανδρούπολη εδώ και 32 χρόνια. Παντρεύτηκε, έκανε δυο γιους, έναν φιλόλογο κι έναν λογοθεραπευτή, και μας εξηγεί ότι “μόλις βγήκα στη σύνταξη, προκειμένου να κάνω οτιδήποτε άλλο, θεώρησα πιο σωστό να γεμίσω τον χρόνο μου δημιουργικά”.
Ο κος Μυρογιάννης δεν λέει όχι …στα καφενεία, απλώς προτρέπει τους συνταξιούχους να μην κάθονται όλη τους την ημέρα εκεί, αλλά αντίθετα να απασχολούνται δημιουργικά και να πηγαίνουν και στα καφενεία, όπως κάνει κι ο ίδιος.
Στα 64 του χρόνια, πλέον, φοιτητής, μας μιλάει για την απόφαση που πήρε να επιστρέψει στα θρανία. Διαβάστε λεπτομέρειες στο πολύ ωραίο ρεπορτάζ του xronos.gr με ένα κλικ ΕΔΩ.
