Αν και πήγε στην Παναχαϊκή ως η τελευταία μεταγραφή του Ιανουαρίου, από τον διαλυμένο Πανθρακικό, ο “Εγγλέζος” Ηλίας Πολίμος τα κατάφερε μια χαρά πανηγυρίζοντας την άνοδο μαζί με τους παλιούς Πάνθρακες Βρονταρά, Φωτάκη και Μακρυδημήτρη.
Ο 21χρονος Καλαματιανός ακραίος μπακ του Πανιωνίου, του Πανθρακικού αλλά και της Νότιγχαμ μίλησε στην εφημερίδα «Match Αχαΐας» για όσα έζησε και όσα πρόκειται να ζήσει στην Παναχαϊκή, μην αμελώντας να μιλήσει και για τον Πανθρακικό στο εξάμηνο που αγωνίστηκε.
Για την Παναχαϊκή ανέφερε: «Αυτό που συνάντησα στην Παναχαϊκή, παρότι είναι σε μια κατηγορία που δεν έχω ξαναπαίξει, ήταν πρωτόγνωρο. Αυτό που ζούμε όλοι οι ποδοσφαιριστές είναι μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα και πλησιάζει όλα όσα έζησα στην Αγγλία. Η διοίκηση είναι πάντα δίπλα μας, βάζει μπροστά τους παίκτες και τον κόσμο. Αν δε το νιώσει κάποιος από μέσα ειλικρινά δε το καταλαβαίνει, γιατί στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Θα δείτε όμως πως σε λίγα χρόνια η προσπάθεια που γίνεται στην Παναχαϊκή θα ευοδώσει καρπούς και θα έχει αντίκτυπο και σε φιλάθλους εκτός Πάτρας».
Αν θα θέλει να μείνει στην Πάτρα είπε: «Η αλήθεια είναι πως όχι (γέλια). Θέλω πολύ να μείνω στην Παναχαϊκή, αν φυσικά μου γίνει πρόταση. Ο καθένας που θα μπορούσε να έρθει στη θέση μας θα ήθελε, είναι λογικό. Φυσικά, δεν είναι δική μου απόφαση, καθώς όλα είναι στα χέρια του κ. Κατσουράνη, του προπονητή και της διοίκησης. Είμαι σε μια ευλογημένη ομάδα και είμαι πολύ τυχερός που μου έγινε εξ’ αρχής πρόταση».
Για την σύγκριση ανάμεσα στον κόσμο στην Αγγλία, στην Κομοτηνή και στην Πάτρα σχολίασε: «Όσο ήμουν Αγγλία, παίζαμε σε γήπεδα που κάθε αγωνιστική είχαν 18-20.000 κόσμο. Όμως εδώ στην Πάτρα αυτό που ζω είναι τρομερό, γιατί ακόμα και 3.000 που έρχονται, με την ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλοι της ομάδας φαίνονται σαν 10.000! Είχα έρθει και πέρσι σαν αντίπαλος και είναι πολύ σημαντικό που η εικόνα στις κερκίδες έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Στην Κομοτηνή που έπαιξα στον Πανθρακικό, παρότι είναι μια πόλη που αγαπάει το ποδόσφαιρο, ο κόσμος δεν πήγαινε στο γήπεδο. Έβλεπες την ομάδα στη Β’ Εθνική και 150-200 άτομα στις εξέδρες. Εδώ υπάρχει δίψα…»
