Ανταπόκριση από το Διδυμότειχο: Χρήστος Παπακώστας
Ήταν 29 Μαιου του 2016 όταν η ΑΕΔ θέλοντας μόνο νίκη, παραχωρούσε ισοπαλία στο Βερούλειο Καβάλας με αντίπαλο τον Ηρακλή Καβάλας, αποτέλεσμα που οδηγούσε την παραμονή της ομάδος του Διδυμοτείχου στην Α’ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος του Έβρου και έβαζε τέλος στα όνειρα μιας ολόκληρης πόλης για επιστροφή στην Γ’ Εθνική Κατηγορία. Εκείνη η μαύρη μέρα ωστόσο ήταν και η μέρα που έθεσε τις βάσεις για την άνοδο την επόμενη χρονιά, που σηματοδοτεί την επιστροφή της ομάδας μετά από 35 χρόνια στην Γ΄Εθνική.
Πράγματι το 2-2 στην έδρα του Ηρακλή ήταν αρκετό για να διανείμει ένα κλίμα στεναχώριας, πικρίας και αβεβαιότητας για το μέλλον σε ολόκληρη την πόλη. Ωστόσο την στεναχώρια και την πικρία που προκάλεσε η παραμονή της ομάδος στο τοπικό πρωτάθλημα κάποιοι την μετέτρεψαν σε “όπλο” που θα τους γέμιζε με πείσμα, υπομονή και θέληση για την επόμενη χρονιά.
Σύσσωμη η διοίκηση της Α.Ε.Δ ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι τον σχεδιασμό με σκοπό να επιτύχει η ομάδα την πολυπόθητη άνοδο στην Γ’ Εθνική. Το χρίσμα ανέλαβε ο Γιάννης Αναστασιαδης, ένας έμπειρος προπονητής που είχε την δυνατότητα να γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα την πραγματικότητα του εβρίτικου ποδοσφαίρου. Οι ανακοινώσεις καλών μεταγραφών διαδέχονταν η μια την άλλη και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η ομάδα του Διδυμοτείχου κατάφερε να δημιουργήσει ένα ρόστερ υπερπλήρες σε όλες τις γραμμές που το στελέχωναν μερικοί από τους ποιοτικότερους παίκτες του νομού.
Η συνέχεια γνωστή! Η Α.Ε.Δ προελαύνει έχοντας μόνο νίκες μέχρι και την 10η αγωνιστική, όπου πραγματοποιείται το πρώτο στραβοπάτημα στην έδρα του Άρδα Καστανέων. Βέβαια ένα ισόπαλο αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να τα “βάλει” με μια ολόκληρη πόλη που ζούσε για την άνοδο στην μεγαλύτερη κατηγορία. Φυσικά αυτό δεν θα ήταν και το μοναδικό αρνητικό αποτέλεσμα της σεζόν γιατί μόλις 2 αγωνιστικές αργότερα η ομάδα του Αναστασιαδη θα “πετούσε” άλλους δύο βαθμούς εκτός έδρας με αντίπαλο την Θράκη Φερών και σε συνδυασμό με την νίκη του Ορέστη Ορεστιάδος τα πράγματα στην κορυφή θα άλλαζαν, αφού η Α.Ε.Δ πλέον καλούνταν να κυνηγήσει τον Ορέστη που βρισκόταν στην πρώτη θέση με μόλις ένα βαθμό διαφορά.
Σε καμία περίπτωση η ομάδα του Διδυμοτείχου δεν το έβαλε κάτω, συνέχισε το κυνήγι της πρωτιάς και έχοντας το απόλυτο νίκες μέχρι τέλος και επικρατώντας επί του Ορέστη με 2-1 στις 12 Μαρτίου στο κατάμεστο γήπεδο Διδυμοτείχου, κατάφερε να αναδειχθεί πρωταθλήτρια (αλλά και κυπελλούχος) της ΕΠΣ Έβρου έχοντας με διαφορά την καλύτερη επίθεση σημειώνοντας 80 τέρματα με τον “κανονιέρη” Γιαννόπουλο να είναι φέτος ασταμάτητος και την καλύτερη άμυνα με μόλις 9 γκολ παθητικό (Θυμηθείτε την ψηφοφορία του ThrakiSportS για την κορυφαία ενδεκάδα στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Έβρου όπου σάρωσαν οι παίκτες της ΑΕΔ).
Βοηθός στο έργο του Αναστασιάδη ήταν και ο Χαράλαμπος Παρασχούδης ο οποίος ανέλαβε την εκγύμναση των ποδοσφαιριστών από την αρχή της σεζόν πραγματοποιώντας μάλιστα εκπληκτική δουλειά. Παίκτες, προπονητές, διοίκηση και φυσικά ο υπέροχος κόσμος ο οποίος ήταν δίπλα στην ομάδα καθ’ όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος, αναλαμβάνοντας να κάνουν πράξη την φράση “ο επιμένων νικά”.
Ωστόσο για πολλούς η μεγαλύτερη επιτυχία της διοίκησης της ΑΕΔ ήταν η δημιουργία της ΑΕΔ Β’ με την ομάδα του Αρη Πραγγίου, η οποία έδωσε την δυνατότητα σε νεαρούς ποδοσφαιριστές ηλικίας δεκατεσσάρων έως και δεκαοκτώ ετών να προετοιμαστούν κατάλληλα για να στελεχώσουν την πρώτη ομάδα στο μέλλον.
Η χρονιά που ολοκληρώθηκε σφράγισε το έβδομο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας του Διδυμοτείχου, που κατέκτησε και το πρώτο από την ίδρυση της ΕΠΣ Έβρου την περίοδο 1969-70. Είναι ο τρίτος συνεχόμενος τίτλος. Μάλιστα, η φετινή σεζόν είναι σημαδιακή γιατί επιστρέφει στην Γ’ Εθνική μετά από 35 χρόνια και την σεζόν 1981-82, όταν τερμάτισε 5η αλλά λόγω αναδιάρθρωσης και δημιουργίας της Δ’ Εθνικης το ’82-’83 υποβιβάστηκε και δεν ξαναγωνίστηκε στην τρίτη τη τάξη κατηγορία.
Μοναδικός αδύναμος κρίκος σε μια χρόνια που ξεχυλιζει από επιτυχίες η απουσία της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία άφησε το γήπεδο Διδυμοτείχου να παραμείνει για άλλη μια χρονιά σε τραγική κατάσταση. Είναι αδιανόητο το να βλέπεις μια ολόκληρη πόλη να ζει και να αναπνέει για μια ομάδα και κάποιοι να αγνοούν επιδεικτικά το αίτημα όλων για την βελτίωση του αγωνιστικού χώρου στο Δημοτικό στάδιο Διδυμοτείχου, θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο η ΑΕΔ του χρόνου να μην παίζει εντός έδρας αλλά να «ξενιτεύεται» σε άλλες πόλεις του Έβρου για τα εντός έδρας παιχνίδια της…
