Ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης από το Everest Base Camp για την υψηλότερη κορυφή των Ιμαλαΐων η Κική Τσακαλδήμη, έχοντας σαν στόχο σε 6-8 ημέρες να βρίσκεται στο Έβερεστ και να γίνει έτσι η πρώτη ελληνίδα που ανεβαίνει στην κορυφή του υψηλότερου βουνού του κόσμου.
Στο τελευταίο της μήνυμα πριν ξεκινήσει η Εβρίτισσα ορειβάτης έστειλε τους χαιρετισμούς της στην οικογένεια της και τους φίλους της, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Δημήτρη Πολιτόπουλο, τονίζοντας πως ήταν ένας από τους λίγους που πίστεψαν σε αυτή και το όλο εγχείρημα.
Αναλυτικά το ευχαριστώ της Κικής Τσακαλδήμη στο Δημήτρη Πολιτόπουλο και το βίντεο με τους χαιρετισμούς στην οικογένεια πριν την αναχώρηση για την κορυφή του Έβερεστ:
Από το ημερολόγιο της Κικής, 15 Μαΐου 2017.
Ο χρόνος περνά και είμαι έτοιμη για την τελική προσπάθεια. Αυτό που σκέφτομαι αυτές τις στιγμές είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στον οποίο δεν έχω αναφερθεί προσωπικά: ο Δημήτρης Πολιτόπουλος, ο άνθρωπος πίσω από το ελληνικό τσάι Tuvunu.
Ο Δημήτρης είναι ένας από τους λίγους που πίστεψε σε μένα και στο όνειρό μου και θέλω να τον ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου έδωσε να το κάνω πραγματικότητα. Ο Δημήτρης και η ομάδα του είχαν ένα όραμα εδώ και μερικά χρόνια: να κάνουν παγκοσμίως γνωστό το ελληνικό τσάι και να διαδόσουν την ελληνική μαγεία σε όλο τον κόσμο.
Πιστεύω ότι υπάρχουν στον κόσμο σημαντικοί άνθρωποι με εξαιρετικές ιδέες και όνειρα, άνθρωποι με όραμα, που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Ο Δημήτρης είναι ένας από αυτούς. Για μένα δεν είναι απλά ένας χορηγός. Είναι μέλος της οικογένειάς μου και είμαι τόσο τυχερή να τον έχω στη ζωή μου.
Η πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε στο γραφείο του είναι ακόμη ζωντανή στο μυαλό μου. Ήταν καθισμένος σε μεγάλο γραφείο του όταν μπήκα μέσα, συστήθηκα και μπήκα κατευθείαν στο θέμα. Δεν χρειάστηκαν παρά 4 λεπτά για να δώσουμε τα χέρια! Είμασταν ευτυχείς και οι δύο που μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Το Tuvunu θα έφτανε στην κορυφή του κόσμου με μία Θρακιώτισσα που δεν ήταν καν ορειβάτης αλλά είχε μεγάλα όνειρα και ένα όραμα για έναν καλύτερο κόσμο.
Πολλοί άνθρωποι ίσως αναρωτιούνται γιατί να με βοηθήσει αυτός ο άνθρωπος. Για λόγους μάρκετινγκ και μόνο ή βρίσκεται κάτι άλλο πίσω από αυτό; Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν να εμπνευστεί από εμένα; Μήπως έχει άλλους λόγους για να το κάνει; Μήπως μπορεί να δει κάτι πιο μεγάλο, όπως κι εγώ;
Αν με ρωτήσετε, θεωρώ το Δημήτρη συνοδοιπόρο στο ταξίδι μου να γίνω ο καλύτερός μου εαυτός. Με στηρίζει να πετύχω εκπληκτικά πράγματα και να κρατήσω την πίστη μου ζωντανή, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για μεγάλα πράγματα. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να έχουμε όνειρα, να πιστεύουμε σ’ αυτά και να τα ακολουθούμε ανεξάρτητα από τα εμπόδια που βρίσκουμε στο διάβα μας.
Κάποιες φορές, όταν η κατάσταση είναι κρίσιμη, σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι πολύ κοντά στην επιτυχία. Και είναι τότε που πρέπει να έχω υπομονή να πιστεύω σ’ αυτό που κάνω και να δουλεύω πάνω στο όνειρό μου. Θυμάμαι τις τελευταίες ημέρες πριν αναχωρήσουμε για το Κατμαντού. Ήμουν τόσο αγχωμένη για τόσες λεπτομέρειες που έπρεπε να χειριστώ, όπως το οικονομικό. Θυμάμαι να πηγαίνω στην Κομοτηνή να βρω το Δημήτρη και φυσικά μοιράστηκα μαζί του το άγχος μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο εύκολα έδιωξε από μέσα μου όλα τα προβλήματα και τις μαύρες σκέψεις. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια και είπε: “Κική, πρέπει μόνο να συγκεντρωθείς στην ανάβασή σου και στο βουνό. Δεν πρέπει να ανησυχείς για τέτοια πράγματα. Άσε με να σε βοηθήσω”.
Και φυσικά δεν ζήτησε ποτέ κανένα αντάλλαγμα από μένα. Απλά μου έδωσε τις καλύτερες ευχές του να είμαι σώα και αβλαβής. Ο Δημήτρης ήταν απλά εκεί για μένα, είναι πάντα εκεί και δεν βρίσκω τρόπο να τον ευχαριστήσω. Θα δώσω τα πάντα να τον ευχαριστήσω από τα 8848 μέτρα, σύντομα ελπίζω!
