Σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια, ο Άρης με ηγέτη τον Λιούμπο Γκάνεφ και με τους νεαρούς Νίκο Μούχλια και Γιάννη Χαριτωνίδη στις τάξεις του έσπασε ένα κατεστημένο 31 χρόνων που ήθελε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό να μονοπωλούν τους τίτλους στο βόλεϊ, αφού στις 19 Απριλίου του 1997 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Α1 στους τελικούς με 2-1 νίκες κόντρα στην Ορεστιάδα του “αετού” Νίκου Σαμαρά. Παράλληλα, έγινε η πρώτη ομάδα της Θεσσαλονίκης που κατακτά το τρόπαιο και η δεύτερη εκτός Αθηνών, καθώς είχε προηγηθεί η Ε.Α. Πατρών το πολύ μακρινό, όμως, 1938.
Συγκεκριμένα από τό 1965 μέχρι και το 1997, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κατακτήσει τον τίτλο 17 φορές και οι «πράσινοι» 15, αμφότεροι όμως εκείνη τη σεζόν «καταποντίστηκαν», καθώς δεν κατάφεραν να τερματίσουν ούτε στις δύο πρώτες θέσεις.
Οι Θεσσαλονικείς συγκεκριμένα, αφού αρχικά απέκλεισαν άνετα τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης με 3-0 νίκες, στα ημιτελικά αντιμετώπισαν τον Παναθηναϊκό. Εξ αρχής το σκορ ήταν 1-1 λόγω των νικών που είχαν οι δύο ομάδες από την κανονική περίοδο. Οι «κίτρινοι» κατάφεραν με δύο νίκες, μία στη Μίκρα και μία στην Αθήνα να αποκλείσουν εύκολα το «τριφύλλι» και στον τελικό αναμετρήθηκαν με την Ορεστιάδα την οποια και κερδισαν με 2-1 στις νίκες.
Στο πρώτο ματς, ο Αρης ήταν ψυχραιμότερος στα κρίσιμα σημεία και πήρε τη νίκη με 3-1 σετ (15-6, 16-17, 15-2, 15-12), με τον Γκάνεφ να ηγείται των προσπαθειών των κιτρινόμαυρων ενώ από πλευράς Ορεστιάδας κορυφαίος ήταν ο Ναϊντένοφ. Στο δεύτερο παιχνίδι που έγινε στην Ορεστιάδα, η ομάδα του Ζόραν Γκάετς ήταν επιβλητική και μπροστά στο κοινό της που κατέκλυσε το παλιο κλειστό γυμναστήριο πήρε τη νίκη με 3-0 (15-8, 15-9, 15-9).
Έτσι στις 19 Απριλίου του 1997 ο Άρης νίκησε την Ορεστιάδα με 3-0 σετ (15-8, 15-9, 15-6) στη σειρά των τελικών. Στον τελικό των τελικών, ο Άρης ήταν ψύχραιμος και σοβαρός, δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στον ΑΟΟ και με αυτόν τον τρόπο κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα με διαφορετική απόχρωση από το σύνηθες κοκκινοπράσινο φόντο από το 1968, σπάζοντας μετα από 28 χρόνια το δίπολο! Η τέλεια υποδοχή, το πολύ καλά στημένο μπλοκ και η επιθετική δεινότητα του Λιούμπομιρ Γκάνεφ αποτέλεσαν τα βασικά στοιχεία αυτής της νίκης που σήμαινε και την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Οι 2.000 και πλέον φίλοι του Αρη πανηγύρισαν έξαλλα την επίτευξη του στόχου για την ομάδα τους, αποθεώνοντας όλους τους παίχτες και τον προπονητή Κώστα Χαριτωνίδη ενώ κατήφεια υπήρχε στην Ορεστιάδα του Ζόραν Γκάετς, καθώς η ομάδα έφτασε τόσο κοντά στην πηγή αλλά δεν μπόρεσε να πιεί νερό.
Τα στατιστικά από τον τρίτο και τελευταίο τελικό :
ΑΡΗΣ: Μέλκας (1+0), Γκάνεφ (12+12), Παπακοσμάς (4+4), Κονσταντίνοφ (13+7), Μητρούδης (2+6), Αλεξανδρόπουλος (5+5) (εξάδα), Χαριτωνίδης, Κουτσονίκας, Παυλίδης, Mούχλιας
ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ: Μποζίδης (1+1), Γραμματικόπουλος (4+5), Σαμαράς (5+7), Ναϊντένοφ (2+11), Ζελιάσκοφ (5+3), Παπάζογλου (0+3) (εξάδα), Κεμανετζής (0+1), Μοσχοφίδης.
Σε εκείνη την ομάδα του Άρη αγωνίζονταν οι Λιούμπομιρ Γκάνεφ, Πλάμεν Κονσταντίνοφ, Γιάννης Χαριτωνίδης, Νίκος Μούχλιας, Γιάννης Μέλκας, Βαγγέλης Κουτσονίκας, Σάκης Χατζηαντωνίου, Βασίλης Μητρούδης, Στέλιος Παπακοσμάς, Μιχάλης Αλεξανδρόπουλος, Δημήτρης Νεράτζης και Παναγιώτης Παυλίδης.
Η μεγάλη Ορεστιάδα γνώρισε την πίκρα και την επόμενη σεζόν, όταν ο Ολυμπιακός έσπασε στον πέμπτο τελικό την έδρα της Ορεστιάδας, στερώντας από τους Ακρίτες έναν τίτλο που ίσως είχε αλλάξει την πορεία αυτής της ομάδας. Στο πρώτο παιχνίδι, ο ΑΟΟ είχε επικρατήσει με 3-0, στο δεύτερο ο Ολυμπιακός έφερε την σειρά των τελικών στα ίσα με νίκη 3-1, στο τρίτο παιχνίδι η Ορεστιάδα νίκησε με 3-2 ενώ στον τέταρτο τελικό ο Ολυμπιακός ισοφάρισε άνετα με 3-0.
Πλεον οι δυο αντίπαλοι 20 χρόνια μετά θα αγωνίζονται την νέα χρόνια και πάλι αντίπαλοι δυστυχώς στην Α2 κατηγορία…
