«Το άλμπουμ της ζωής μου»: O Γιάννης Γωνιάδης αποκαλύπτει στο ThrakiSportS τις αγαπημένες του φωτογραφίες

 

Επιμέλεια αφιερώματος: Έλενα Καρατζίδου

Ο συγγραφέας Στίβεν Κόβεϊ είχε γράψει κάποτε ότι η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες και στη περίπτωση του συγκεκριμένου αθλητή επιβεβαιώνεται. Ο Γιάννης Γωνιάδης έχει μια τρομερή μίξη εβρίτικου και ποντιακού πολιτισμού που αποτελεί πολύ δυνατό και διαφορετικό συνδυασμό ακόμη και στα γήπεδα. Αποτελεί ένα από τα τρανταχτά παραδείγματα των ταλέντων που παράγει ο Έβρος.

Γεννημένος στα Πεύκα Αλεξανδρούπολης, ακολούθησε το δρόμο του ποδοσφαίρου όπως όλα τα παιδιά στην ηλικία του. Ξεκίνησε να αγωνίζεται στον ΑΟ Ποντιακό, εκπροσωπώντας εκτός της Εβρίτικης καταγωγής του και την ποντιακή για την οποία δηλώνει περήφανος. Η ενασχόληση σου με τη μπάλα παρέμεινε στα σύνορα του Έβρου μέχρι τα 16 του όταν κατηφόρισε λίγο πιο κάτω, στη Κομοτηνή. Επόμενος σταθμός της καριέρας του, ο Πανθρακικός, το σωματείο που θα του αλλάξει τη ζωή. Παράλληλα συμμετέχει στις Μεικτές της ΕΠΣ Θράκης και πανηγυρίζει το 2009 το πρωτάθλημα των Μεικτών ομάδων Ελλάδος.

Αγωνίζεται στις υποδομές του Πανθρακικού και το 2010, μόλις 17 χρόνων, γίνεται παίκτης της μεγάλης ομάδας με συμπαίκτη τον Αλεις Βιδάλ και παράλληλα αρχίζει να γίνεται γνωστός στα ποδοσφαιρικά ” πηγαδάκια”. Καταφέρνει να πείσει τον ομοσπονδιακό προπονητή της Εθνικής Ομάδας U-19, ο οποίος του στέλνει κλήση ώστε να συμμετάσχει στο Quatar Youth International Tournament 2012 που διεξήχθη στο Κατάρ. Αυτή θα είναι ίσως και η πρώτη επιτυχία στην επαγγελματική καριέρα, την οποία ακολουθεί η άνοδος του Πανθρακικού στα σαλόνια της Super League. Θα πανηγυρίσει μαζί με την ομάδα της Κομοτηνής τη μεγάλη στιγμή της, για την οποία έβαλε κι εκείνος ένα μεγάλο λιθαράκι. Η αγοραστική αξία του τότε, σύμφωνα με το Βρετανικό transfermarkt ήταν 225.000 με 250.000 Ευρώ και είχε κινήσει ακόμη και το ενδιαφέρον της ΑΕΚ.

Το 2013 αποχαιρετά τον Πανθρακικό και τη Κομοτηνή και ταξιδεύει στη Ζάκυνθο στην οποία θα κάνει μια μικρή θητεία για να επιστρέψει την επόμενη χρονιά στα πάτρια εδάφη και τον Έβρο Σουφλίου. Αγωνίζεται κι εκεί για μικρό διάστημα και γυρίζει στην Αλεξανδρούπολη και τον Εθνικό πριν κάνει το μεγάλο βήμα και ξενιτευτεί. Επόμενος σταθμός η Γερμανία και η FSV Duisburg στην οποία έμεινε για 6 μήνες και μπόρεσε να γνωρίσει από κοντά το ποδόσφαιρο του εξωτερικού με συμπαίκτες τους Τσαμουρλιδη, Βιοπουλο, Τσορμπατζιδη. Πλέον τον συναντούμε σε μια μεγάλη ομάδα του Έβρου, την ΑΕ Διδυμοτείχου στην οποία μεταγράφηκε πρόσφατα και συνεχίζει την εξαιρετική πορεία του. Μάλιστα την Κυριακή που μας πέρασε πέτυχε το μοναδικό γκολ του τελικού του Κυπέλλου της ΕΠΣ Έβρου απέναντι στην Ένωση Άνθειας Αρίστεινου και χάρισε στην ΑΕΔ το πρώτο της Κύπελλο έπειτα από 37 χρόνια.

Του ζητήσαμε, όπως κάνουμε κάθε εβδομάδα από κορυφαίες προσωπικότητες του αθλητισμού της περιοχής μας, να ξεφυλλίσει τα προσωπικά και οικογενειακά άλμπουμ και να επιλέξει ο ίδιος τις 20 φωτογραφίες που αγαπά περισσότερο, που τον έχουν σημαδέψει περισσότερο, που θεωρεί ότι συνοψίζουν την μέχρι σήμερα (αθλητική και όχι μόνο) πορεία του.

O Γιάννης Γωνιάδης ανταποκρίθηκε με χαρά σε αυτήν την πρόσκληση – πρόκληση, επέλεξε τις 20 αγαπημένες φωτογραφίες του και ξεφυλλίζει μαζί μας το «άλμπουμ της ζωής του», εξηγώντας τι βλέπουμε σε κάθε εικόνα. Γνωρίστε λοιπόν τον Γιάννη Γωνιάδη μέσα από τα μάτια του… Γιάννη Γωνιάδη!