O “εορτάζων” Γιώργος Σιταρίδης μιλάει στο ThrakiSportS για το χάλκινο στην Πόλη, τον αγαπημένο του Εθνικό και τη νέα ζωή στην Θεσσαλονίκη

 

Τα γενέθλια του την Τρίτη (7/3) γιορτάζει ο ταλαντούχος αθλητής στίβου του Εθνικού Αλεξανδρούπολης Γιώργος Σιταρίδης, ο οποίος τον προηγούμενο μήνα κατέλαβε την τρίτη θέση στα 60 μ. εμπόδια κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης κάνοντας ατομικό ρεκόρ με 8.12 και βελτίωσε το 8.15 που είχε πετύχει σε ημερίδα στη Θεσσαλονίκη.

Ο 19χρονος Αλεξανδρουπολίτης που κατοικεί και προπονείται εντατικά στην Θεσσαλονίκη αφού έχει περάσει ως φιλόλογος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αν και την ημέρα των γενεθλίων του γυμναζόταν κανονικά στο “Αλεξάνδρειο Μέλαθρό” άπό όπου και το ΤhrakiSportS και o Κώστας Καραγιάννης συνομίλησε μαζί του.

Τρίτη θέση στο Βαλκανικό; Είναι αυτή η μεγαλύτερη επιτυχία μέχρι την επόμενη;

Πράγματι, φέτος μετά από αρκετές ημερίδες κλειστού στίβου και έχοντας την καλύτερη επίδοση στην Ελλάδα, όσον αφορά το αγώνισμα των 60μ μετ’ εμποδίων στην ηλικία μου, κατάφερα να μπω στην εθνική ομάδα για το Βαλκανικό πρωτάθλημα κλειστού στίβου που διεξήχθη στην Κωνσταντινούπολη. Έτρεξα μια από τις καλύτερες κούρσες μου και κατάφερα να κερδίσω την 3η θέση, η οποία αποτελεί και την μεγαλύτερη αθλητική μου επιτυχία!

Πόσο διαφέρει ως προς τον αγώνα το γεγονός ότι σε τέτοιες διοργανώσεις δεν εκπροσωπείς μόνο τον εαυτό σου αλλά και την χώρα, φοράς το εθνόσημο στο στήθος;

Στους βαλκανικούς αγώνες δεν εκπροσώπησα μόνο τον εαυτό μου, αλλά και ολόκληρη τη χώρα. Τα συναίσθημα είναι πολλά και έντονα! Υπάρχει μεγάλη ευθύνη γιατί πίσω από εμένα βρίσκονται Έλληνες που πιστεύουν σε εμένα, με υποστηρίζουν και προσδοκούν να τους κάνω περήφανους, όχι μόνο εγώ, αλλά και όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος, σε διεθνές επίπεδο.

Ουσιαστικά φέτος πραγματοποιείς μια μεγάλη επιστροφή, μετά από διάλειμμα λόγω διαβάσματος και σπουδών. Πόσο πίσω σε έχει αφήσει αυτό;

Πέρσι ήταν μια δύσκολη χρονιά για εμένα, διότι έπρεπε να περιορίσω τις προπονήσεις μου και να αφοσιωθώ στο διάβασμα ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων. Παρ’ όλα αυτά, σε συνεννόηση με τον προπονητή μου Γιώργο Δαστερίδη, αποφασίσαμε να μην χάσω τελείως επαφή με το αγώνισμα μου, ώστε να κρατήσω μια καλή κατάσταση και την επόμενη χρονιά που θα έκανα ξανά κανονική προετοιμασία, να βρίσκομαι σε ένα καλό επίπεδο. Πράγματι το σύστημα αυτό απέδωσε και τα αποτελέσματα είναι εμφανή φέτος.

Πλέον πως κυλούν οι προπονήσεις στην Θεσσαλονίκη και πόσο εύκολος είναι ο συνδυασμός με την φοιτητική ζωή; Περιέγραψέ μας μια τυπική καθημερινή μέρα…

Θεωρώ πως είμαι πολύ τυχερός, διότι εδώ στη Θεσσαλονίκη με ανέλαβαν δύο εξαιρετικοί προπονητές, ο Αποστόλης και Βασίλης Τζελέττας, που δεν φημίζονται μόνο για τις γνώσεις τους πάνω στον κλασσικό αθλητισμό, αλλά είναι επίσης και υπέροχοι άνθρωποι! Μου στάθηκαν πολύ και με έχουν στηρίξει ήδη από την πρώτη στιγμή! Συνεπώς η συνεργασία μας είναι πολύ καλή και αποτελεσματική.
Το γεγονός ότι είμαι φοιτητής και ειδικότερα σε μια άλλη πόλη από τη δική μου, είναι δύσκολο. Πρέπει να φροντίσω μόνος τον εαυτό μου και γενικά κάθε τι στο σπίτι. Ωστόσο μέσα από τη διαδικασία αυτή γίνεται κάποιος πιο ώριμος και ευσυνείδητος.

Η ρουτίνα μου είναι απλή, αλλά απαιτητική. Ανάλογα με το αν έχω απόγευμα ή πρωί σχολή, θα ρυθμιστεί ακολούθως και η προπόνηση. Οπότε εάν παρακολουθώ πρωί μάθημα, θα γυρίσω σπίτι το μεσημεράκι, θα φάω, θα κοιμηθώ λίγες ωρίτσες, ώστε να πάω το απόγευμα προπόνηση και κατόπιν το βράδυ ξανά σπίτι για να κοιμηθώ νωρίς, καθώς έτσι το απαιτούν οι προπονήσεις.

Πόσο διαφορετικός είναι ο τρόπος προπόνησης στην Θεσσαλονίκη σε σχέση με την Αλεξανδρούπολη;

Στη Θεσσαλονίκη, εκτός από τους εξαιρετικούς προπονητές που βρήκα, τον Αποστόλη και Βασίλη Τζελέττα, προπονούμαι πλέον και σε πολύ καλές εγκαταστάσεις, στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, γνωστό και ως πάλαι ντε σπορ. Υπάρχουν όλοι οι απαραίτητοι εξοπλισμοί εκεί, όπως εμπόδια βατήρες, βάρη κ.α, που συμβάλλουν στην καλύτερη απόδοση μου. Επιπλέον, το γεγονός ότι έχει θέρμανση στο γήπεδο, είναι πολύ σημαντικό, διότι αποφεύγω έτσι όσο μπορώ τους τραυματισμούς. Στην Αλεξανδρούπολη δεν είχαμε τόσο καλές εγκαταστάσεις και η έλλειψη θέρμανσης μας προκαλούσε πολλά προβλήματα. Εύχομαι να γίνουν εύλογες προσπάθειες να βελτιωθούν τα πράματα, ώστε να αποδίδουν περισσότερο τα παιδιά εκεί, γιατί τα γνωρίζω και αξίζουν πραγματικά τα καλύτερα!

Τι αγαπάς περισσότερο; Τα ψηλά εμπόδια στον ανοιχτό στίβο ή στον κλειστό;

Το καθένα έχει τη δική του χάρη, αλλά και δυσκολία. Στα μεν 60μ εμπόδια στον κλειστό στίβο, υπάρχει μικρότερη απόσταση (60μ), αλλά λόγω αυτής δεν συγχωρείται κανένα λάθος πάνω στην κούρσα και όλα πρέπει να λειτουργούν άψογα, διότι δύσκολα διορθώνεται το λάθος. Από την άλλη, στα 110μ εμπόδια στον ανοιχτό στίβο, υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση (110μ) και αυτό καθίσταται κουραστικό, αλλά μικρά λάθη διορθώνονται κατά τη διάρκεια της κούρσας και αντιμετωπίζονται.

Φαντάζομαι ότι πρότυπό σου είναι ο Κώστας Δουβαλίδης από εγχώριας πλευράς, που είναι και από την ευρύτερη περιοχή μας, από την Δράμα. Τον έχεις γνωρίσει, τι σου έχει πει;

Ο Κώστας Δουβαλίδης είναι ένα μεγάλο πρότυπο, όχι μόνο για εμένα, αλλά και για κάθε παιδί στο στίβο. Είναι σεμνός, ταπεινός, προσηλώνεται στην προπόνηση του και επιτυγχάνει τους στόχους του. Είχα την τιμή να τον γνωρίσω και να αγωνιστώ μαζί του και πάντα θα θυμάμαι αυτό που μου είχε πει: “Σε καμία δυσκολία να μην τα παρατήσεις. Να επιμένεις στον στόχο σου μέχρι να τον κατακτήσεις.”

Ποιοι οι στόχοι για το υπόλοιπο της χρονιάς; Επόμενοι αγώνες;

Γενικά δεν συνηθίζω να σκέφτομαι μακροπρόθεσμα. Προσπαθώ να είμαι όσο καλύτερος γίνεται στις προπονήσεις και έτοιμος δε κάθε αγώνα. Υπάρχει το καλοκαίρι το Βαλκανικό πρωτάθλημα στη Ρουμανία, το πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Κατερίνη, αλλά και το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ιταλία, που εύχομαι και προσδοκώ να πιάσω το όριο και να συμμετέχω.

Το απώτερο όνειρο, αθλητικό και μη, του Γιώργου Σιταρίδη;

Αυτό που ονειρεύομαι, όσον αφορά το στίβο, είναι να μου δοθούν στο μέλλον ευκαιρίες να αγωνιστώ σε περισσότερους διεθνείς αγώνες και οι οποιεσδήποτε νίκες, καλοδεχούμενες! Όσον αφορά την προσωπική μου ζωή, να τελειώσω τη σχολή μου με έναν καλό βαθμό, ώστε να άσκηση το επάγγελμα που μου αρέσει και αγαπώ.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που αν και βρίσκεται Αλεξανδρούπολη, πάντα με στηρίζει, μου συμπαραστέκεται και με βοηθάει. Τους δύο προπονητές μου Αποστόλη και Βασίλη Τζελέττα, που από την πρώτη στιγμή με δέχτηκαν εγκάρδια και η συνεργασία μας είναι πολύ καλή. Τον πρώτο μου προπόνηση στην Αλεξανδρούπολη, Γιώργο Δαστερίδη, που αυτός μου έμαθε όλα τα βασικά πράγματα, με ανέλαβε μικρό παιδάκι και με έφτασε σε αυτό το επίπεδο που είμαι τώρα και τέλος την ομάδα μου Έθνικο Αλεξανδρούπολης που μου συμπαραστέκεται υλικά και ψυχολογικά σε όλη μου την πορεία έως τώρα.

Κλείνοντας πώς κρίνει τις επιτυχίες των Στεφανίδη, Φιλιππίδη και Παπαχρήστου στο Βελιγράδι;

Ο ελληνικός στίβος πέρασε μια κρίση ωστόσο τον τελευταίο χρόνο και μετά τους Ολυμπιακούς του Ρίο στην Βραζιλία με τους τρεις αυτούς μεγάλους αθλητές αλλά και τα άλλα παιδιά όπως ο Κώστας Μπανιώτης ο οποίος γυμνάζεται και αυτός εδώ στο Αλεξάνδρειο, τον Κώστα Δουβαλίδη, έχει πολλά να δώσει και να περιμένουμε νέες επιτυχίες στο κοντινό μέλλον και από νέα παιδιά που έρχονται από πίσω…