Ο παραολυμπιονίκης του Ηρόδικου Νίκος Γονιός μιλά στο ThrakiSportS και αποκαλύπτει τη νέα αλλαγή στην ζωή του

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαδόπουλο

– Στην Κομοτηνή και συγκεκριμένα στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημιακού κλειστού γυμναστηρίου του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής βρέθηκε ο αθλητής του Ηρόδικου Νίκος Γονιός, όπου και παρουσιάστηκε στους φοιτητές το άθλημα του μπότσια, το οποίο βρίσκεται μόνο στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων. Το ThrakiSportS βρέθηκε εκεί και μίλησε μαζί του.

 

Θ.S:  Καταρχήν Νίκο, σε πετυχαίνουμε στην Κομοτηνή αν και δεν είναι αυτή η βάση σου. Εδώ εδρεύει όμως η ομάδα σου. Αν και είσαι από την Αθήνα, πως αποφάσισες να γίνεις αθλητής του Ηρόδικου;

Ν.Γ: Μου λέγανε αρκετά παιδιά ότι τα σωματεία της επαρχίας προσέχουν τους αθλητές τους πολύ περισσότερο από τα σωματεία της Αθήνας και επειδή γνώριζα για τα σωματεία της πρωτεύουσας αποφάσισα να έρθω στην Κομοτηνή. Πράγματι τα παιδιά από την πρώτη στιγμή μου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και δίνουν και πολλές ευκαιρίες στους αθλητές πέρα από τον εξοπλισμό και την όλη βοήθεια και της χρηματοδότησης για μίτινγκ στο εξωτερικό.

Θ.S:  Δεν ήρθες όμως σήμερα εδώ ως αθλητής του στίβου αλλά του… μπότσια. Πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή, φαντάζομαι. Πώς και αποφάσισες να ακολουθήσεις παράλληλα με το στίβο και το μπότσια;

Ν.Γ:  Το μπότσια στη δική μου κατηγορία έχει πάρα πολλά κοινά, όσον αφορά τη δυνατότητά μου με βάση τη σωματική μου κατάσταση για να ασχοληθώ. Με ενδιέφερε, γιατί το μπότσια παρουσιάζει και στρατηγική, γιατί πέραν του ότι είναι ανταγωνιστικό άθλημα, έχει και πολύ σκέψη, το οποίο εμένα με ενδιαφέρει πάρα πολύ, γιατί ως άθλημα είναι πολύπλευρο στην επεξεργασία του και στις διάφορες μορφές τακτικής.

Θ.S:  Ποιοι είναι οι αγωνιστικοί σου στόχοι για τη νέα χρονιά;

Ν.Γ:  Για το στίβο που είναι το πρώτο μου άθλημα, έχουμε παγκόσμιο πρωτάθλημα το καλοκαίρι, οπότε πρέπει να βελτιώσω επιδόσεις, γιατί έχω τρία αθλήματα στο στίβο, τον δίσκο, την κορίνα και τη σφαίρα. Και τα τρία τα έχω σε καλό επίπεδο, ούτως ώστε να έχω διάκριση στο παγκόσμιο και να μπω τετράδα τουλάχιστον, γιατί οκτάδα είχα μπει στην πρώτη μου συμμετοχή οπότε πρέπει να αναζητήσω κάτι παραπάνω. Όσον αφορά το μπότσια περιμένω τους πανελλήνιους αγώνες για να μπορέσω να μπω επισήμως στην Εθνική και να μπω στη συνέχεια στο ομαδικό ,για να βοηθήσω τα παιδιά, γιατί στο ομαδικό είναι που έχουμε πρόβλημα και ανάγκη από παίκτες.

Θ.S:  Τι έχεις να πεις στα άτομα με αναπηρία που ακόμα δεν έχουν ανακαλύψει τον αθλητισμό, όπως εσύ;

Ν.Γ:  Θα τα προέτρεπα να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να έρθουν κοντά στο παραολυμπιακό κίνημα και σε όλα αυτά τα αθλήματα, γιατί ο αθλητισμός είναι ένας τρόπος ζωής. Αναζωογονείσαι μπαίνοντας μέσα στο γήπεδο και έχοντας κάποιους στόχους να πετύχεις, οπότε ξεχνάς τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις, έστω και για λίγες στιγμές. Και αυτό σου δίνει και δύναμη για να συνεχίσεις τον προσωπικό σου αγώνα, για την κατάσταση σου και για να βελτιώσεις την υγεία σου, ώστε να είσαι όσο το δυνατόν πιο λειτουργικός γίνεται και με λιγότερες  ενοχλήσεις και πόνους.