Η πρώτη συνέντευξη της πρωταθλήτριας του Εθνικού Αναστασίας Καρακατσάνη μετά τη νίκη στα 10χλμ του Μαραθωνίου της Αθήνας

 

Ιδιαίτερα χαρούμενη που κατέκτησε για ακόμα μια χρονιά την πρώτη θέση στα 10 χιλιόμετρα του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας αλλά και για το γεγονός ότι με αυτήν την νίκη έκανε γνωστή και τη νέα της ομάδα, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, εμφανίστηκε η Αναστασία Καρακατσάνη.

«Φέτος πραγματικά ήταν πιο δύσκολο. Όταν κάθε χρόνο τρέχεις ένα αγώνα και κερδίζεις, πρέπει την επόμενη φορά να υπερασπίζεσαι τον τίτλο σου. Και αυτό είναι δύσκολο από μόνο του. Φέτος μάλιστα, λίγες εβδομάδες πριν τον αγώνα πληροφορήθηκα ότι θα τρέξουν στο 10άρι, τρεις αθλήτριες που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο του Ρίο. Αυτό είναι από μόνο του μια μεγάλη πρόκληση και φυσικά και ένα επιπλέον άγχος για ένα αθλητή, μιας και τα προηγούμενα χρόνια ο συναγωνισμός του αγώνα ήταν μόνο ελληνικός. Αν και ποτέ στον αθλητισμό δεν είναι κάτι σίγουρο, φέτος υπήρχε ακόμη μεγαλύτερος ενδοιασμός εάν θα μπορέσω να διατηρήσω τον τίτλο μου, αλλά ευτυχώς όμως τα κατάφερα με σωστή τακτική», σχολίασε η Καρακατσάνη.

Μιλώντας στην αθλητική εκπομπή του Maximum «Παίζουμε Θράκη» και τον Κοσμά Πανταζή, η πρωταθλήτρια του ΜΓΣ Εθνικός σχολίασε σχετικά με την νίκη που κατάφερε πριν από ακριβώς μια εβδομάδα στα δέκα χιλιόμετρα της Κλασικής Διαδρομής και το τι την βοήθησε περισσότερο για να επιτευχθεί: «Περισσότερο η ψυχολογία μου Ήταν αρκετά καλή. Τα πόδια μου πήγαιναν, τα ένιωθα από το πρωί πολύ καλά και πίστευα από νωρίς ότι δεν θα χάσω. Το κατάλαβα ότι δεν θα χάσω περίπου στο 4ο χλμ όταν η γιαπωνέζα που ήταν μπροστά μέχρι τότε, έκοψε ξαφνικά ταχύτητα. Αυτό βέβαια οφείλεται και στο ότι οι ξένοι δεν ξέρουν τόσο καλά την διαδρομή, όπως εμείς που την τρέχουμε κάθε χρόνο. Είναι μια διαδρομή αρκετά δύσκολη μέχρι τα πρώτα 6 χλμ που είναι ανηφορική συνεχώς. Στο εξωτερικό συνήθως είναι επίπεδοι όλοι οι αγώνες και έτσι για τους ξένους ήταν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα, μιας και δεν γνώριζαν πως πρέπει να κατανείμουν τις δυνάμεις τους μέσα στον αγώνα».

Η Αναστασία Καρακατσάνη χαρακτήρισε την όλη διοργάνωση ως γιορτή: «Πλησιάζοντας το Καλλιμάρμαρο υπάρχει παντού κόσμος και ειδικά όταν μπαίνεις σ’ αυτό, που σε χειροκροτεί είτε είσαι πρώτος ή τελευταίος. Θέλει να σε ενθαρρύνει να τα πας καλύτερα, όχι για τη θέση που έχεις και αυτό είναι πολύ όμορφο συναίσθημα. Είμαστε σε μια χώρα που τώρα αναπτύσσεται το δρομικό κίνημα και είναι ωραίο να βλέπεις τους ανθρώπους που καθόταν μέχρι τώρα στην τηλεόραση, Κυριακή πρωί στους δρόμους για να στηρίξει ψυχολογικά τα άτομα που τρέχουν. Να χειροκροτήσει και να ζήσει μαζί τους αυτή τη γιορτή. Κάθε χρόνο ο κόσμος αγκαλιάζει πιο πολύ τον αγώνα, μιας και περνά καλά».

Σε σχέση με το Run Greece, που ως γνωστόν κάνει στάση και στην Αλεξανδρούπολη, η Αναστασία Καρακατσάνη δήλωσε: «Τα Run Greece είναι μια προσομοίωση του Αυθεντικού Μαραθωνίου θα έλεγα. Είναι κάτι παρόμοιο αλλά σε μικρότερο  εύρος. Το επίπεδο των αγώνων είναι πολύ καλό, έχω τρέξει πολλές φορές εκεί, στηρίζω το έργο της WIND και πιστεύω ότι αρχίζουν να παίρνουν μεγάλη διάσταση οι αγώνες αυτοί, σε επίπεδο που δεν ξέρω κατά πόσο και οι διοργανωτές, ΣΕΓΑΣ, Δήμοι, να διαχειρισθούν όλο αυτόν τον κόσμο. Θα πρέπει να έχεις όλους τους αθλητές ευχαριστημένους, τους εθελοντές που δουλεύουν πολύ σκληρά επίσης και όλα στον αγώνα να είναι πολύ τακτοποιημένα ώστε να μην λείψει τίποτα σε κανένα και κάθε χρόνο να είναι καλύτερες οι συνθήκες».

Τέλος, σε ερώτηση για την μεταγραφή της στον ΜΓΣ Εθνικό απάντησε: «Η αλήθεια είναι ότι αρχίσαμε τις συζητήσεις εδώ και καιρό. Μάλιστα και πέρυσι μιλήσαμε, αλλά αργήσαμε να αποφασίσουμε να κινηθούμε για την μεταγραφή μου. Ο σύλλογος με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Πριν καν πω το ΝΑΙ, είχαμε ήδη μιλήσει πολλές φορές για όλα τα θέματα που με απασχολούν στην καθημερινότητα της προπόνησης αλλά και της ζωής μου εδώ στην Αθήνα. Είναι ένας σύλλογος που μπορεί να προσφέρει και σε ψυχολογικό επίπεδο θα έλεγα, να προσφέρει ένα οικογενειακό κλίμα σε ένα αθλητή, που δεν έχει τόσο ανάγκη τα χρήματα, μιας και λόγω της κρίσης δεν μπορούμε καν να τα ζητάμε από τα σωματεία, όπως άλλες εποχές, αλλά δείχνουν ότι θα είναι δίπλα σου, ότι και να γίνει, στα καλά και στα άσχημα. Δεν είναι ένας απρόσωπος σύλλογος, όπως θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε, έχει χαρακτήρα, ένα ζεστό περιβάλλον το οποίο με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε με τους ανθρώπους του Εθνικού».

Μάλιστα έθεσε ως στόχο της την άνοδο σχετικά σύντομα στην πρωτεύουσα του Έβρου. «Εννοείται ότι θα γίνει αυτό, φυσικά μόλις επιτρέψει και η προπόνηση μου. Το έχω ήδη συζητήσει ώστε να μπορέσω να ανέβω πάνω και να λύσω απορίες που μπορεί να έχουν τα μικρά κυρίως παιδιά. Γιατί κάποιες φορές διαβάζουν και ακούνε συνεντεύξεις μας σε ΜΜΕ, αλλά η επαφή με τα παιδιά είναι διαφορετική. Έχουν άλλο μυαλό και άλλο τρόπο σκέψεις. Μπορεί να σε ρωτήσουν κάτι πολύ απλό ή κάτι το οποίο να μπορεί να μην το φαντάζεσαι καν. Απορίες οι οποίες δεν μπορούμε να τις λύσουμε γιατί δεν τις ξέρουμε. Η κάθε απορία ενός παιδιού, μπορεί να είναι μοναδική απορία και είναι πολύ καλή η προσωπική επαφή με πρωταθλητές, για να παίρνουν τις απαραίτητες απαντήσεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να πάρουν μια ώθηση να ασχοληθούν μ’ αυτό που τους αρέσει. (…)   Εύχομαι να κάνω τον κάθε άνθρωπο της Αλεξανδρούπολης, τον κάθε άνθρωπο που τρέχει, να ταυτιστώ με τις προσδοκίες του, να εμπνεύσω μικρά παιδιά. Να κάνω την πόλη να αναδειχθεί στο κομμάτι του στίβου, να κάνω τους κατοίκους περήφανους, δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό. Φυσικά να είναι ευχαριστημένο και το σωματείο που με στηρίζει, τους ανθρώπους του, που πιστεύουν σε μένα και να έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία τα επόμενα χρόνια».