Ο λόγος για τον Ζαχαρία Δανιηλάκη, που ζει στον Πειραιά αλλά όπως ανακάλυψε το radioevros, έχει καταγωγή από το χωριό Ψαθάδες του Διδιμοτείχου. Ο Δανιηλάκης, λοιπόν, ομολογουμένως διάλεξε ίσως το πιο δύσκολο ίσως δρομικό αγώνισμα στην υφήλιο (μαζί με τον «μαραθώνιο της Άμμου», το περίφημο Marathon des Sables που διασχίζει την Σαχάρα) και έγινε ο πρώτος Έλληνας που συμμετείχε στην διοργάνωση, που φιλοξενήθηκε στην Αρκτκή στις 16 Απριλίου.
Πως νοιώθει που είναι ο πρώτος Έλληνας που έχει πάρει ποτέ μέρος στον συγκεκριμένο μαραθώνιο; «Περήφανος και τιμημένος. Ελπίζω με έναυσμα εμένα να συμμετέχουν από εδώ και στο εξής πολλοί Έλληνες!«, απαντά ο ίδιος. Μάλιστα, κατάφερε να συνδυάσει την συμμετοχή του με καλή επίδοση και αρκετά καλή κατάταξη.
Το επίτευγμα του Ζαχαρία αποκτά μάλιστα μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβουμε υπόψιν ότι συμμετείχε ως ιδιώτης χωρίς καμία υποστήριξη από χορηγό, καθώς ο ερασιτέχνης αθλητής είναι της άποψης ότι τις ψυχικές χαρές μας θα πρέπει να τις χρηματοδοτούμε μόνοι μας.
Ο Δημήτρης Μηλίκας “ανέκρινε” τον αθλητή για λογαριασμό του radioevros για να μάθει ποιο είναι το μυστικό της επιτυχία του. Ακολουθούν αποσπάσματα από όσα ο ίδιος ανέφερε στην συνέντευξή του:
«Από αγωνιστικής πλευράς θα έλεγα ότι θα ήταν συνετό κάποιος να έχει ήδη τρέξει έναν μαραθώνιο πριν δοκιμάσει να πάει στον Βόρειο Πόλο. Φυσικά θα πρέπει να κάνει όλη την προετοιμασία που χρειάζεται για να τρέξεις έναν μαραθώνιο προσθέτοντας και πολλές ανηφόρες για ενδυνάμωση. Βασικότερο όλων είναι όμως το πόσο αποφασισμένος είσαι να δουλέψεις για αυτό.
Σε αυτόν τον μαραθώνιο ο εχθρός δεν είναι ο χρόνος αλλά ο καιρός, αν μπορείς να προσαρμοστείς στο κρύο, αντέχεις περισσότερο, αποφεύγεις στάσεις που για άλλους είναι απαραίτητες, τόσο για να ζεσταθείς, να αποφύγεις κρυοπαγήματα, να αλλάξεις εσωθερμικά αλλά και για να πάρεις τα ενεργειακά ποτά σου και την τροφή σου.
Νικητής θα είναι αυτός που θα κάνει λιγότερες στάσεις με το ανάλογο όμως ρίσκο. Υπάρχει ιατρικό προσωπικό που σε παρακολουθεί. Κατά την διάρκεια του αγώνα αν διακρίνουν κάτι σε εσένα δεν σου επιτρέπουν να συνεχίσεις μέχρι να επανέλθει το σώμα στα φυσιολογικά του επίπεδα. Τα κρυοπαγήματα είναι κάτι σύνηθες, αυτό που θα πρέπει να προσέχεις όμως περισσότερο είναι η υποθερμία, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι είσαι στο πιο απομακρυσμένο μέρος του πλανήτη και η διακομιδή σου σε κάποιο νοσοκομείο από εκεί δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Οι διοργανωτές είναι έμπειροι σε αυτό που κάνουν και υπάρχει μεγάλη ασφάλεια από την μεριά τους και πολύ ενημέρωση στους δρομείς, από εκεί και πέρα ο κάθε ένας τρέχει παίρνοντας τα δικά του ρίσκα. Το οικονομικό είναι ένα θέμα αλλά κάνεις τις επιλογές σου. Κάποιος θα προτιμούσε να κάνει μια αγορά η να πάει ένα ταξίδι αναψυχής, ό,τι ευχαριστεί τον κάθε ένα.
Μετά το 23 χλμ είχα κρυοπαγήματα στα μάγουλα και χρειάστηκε να σταματήσω για 15 λεπτά περίπου, ο γιατρός συνέστησε να μην βγω έξω αν δεν επανέλθει το χρώμα στο πρόσωπο μου.Στο 28 έπαθα τα ίδια και στο 32 χρειάστηκε να αλλάξω εσωθερμικά γιατί ο ιδρώτας μετατράπηκε σε πάγο και είχα ουσιαστικά μια παγοκύστη τυλιγμένη στο σώμα μου… Αρχισα να κρυώνω και δεν ήθελα να ρισκάρω υποθερμία. Στο 38 κατάλαβα ότι το ίδιο έπαθα και στα πόδια, οι κάλτσες μου είχαν πετρώσει όπως και τα δάχτυλα των ποδιών μου αλλά είχα μόνο 4 χλμ ακόμα και δεν ήθελα να χάσω άλλο χρόνο… Την γλίτωσα με ένα μικρό κρυοπάγημα στα δάχτυλα των ποδιών!»
Ο Ζαχαρίας Δανιηλάκης έχει μετάσχει σε άλλους τρεις Μαραθώνιους του εξωτερικού, σε Βιέννη, Ρώμη και Φρανκφούρτη. Ξεκινήσε όμως από τον μαραθώνιο της Αθήνας το 2011.
Χαρακτηρίζει τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας ως έναν από τους δέκα κορυφαίους του κόσμου από οργανωτικής πλευράς, ενώ εκτιμά τι και οι αγώνες βουνού στην Ελλάδα είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο και βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο. Μάλιστα, η επόμενη διοργάνωση στην οποία θα λάβει μέρος είναι ο Μαραθώνιος του Ολύμπου τον Ιούνιο.
Σε ερώτημα πάντως αν έχει τρέξει σε διαδρομές στον Έβρο, απάντησε: «Όχι δεν έτυχε αλλά θα το ήθελα πολύ στο μέλλον».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΔΑΝΙΗΛΑΚΗ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ