Πριν από τρία χρόνια, τέτοια εποχή, η ομάδα της Νίκης Αλεξανδρούπολης δημοσιοποιούσε μια φωτογραφία από προπόνησή της στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης, όπου η θερμοκρασία κυμαινόταν στους… μηδέν βαθμούς κελσίου.
«Ζητείται χορηγός για σκουφάκια και γάντια…», έγραφε τότε ο διαχειριστής της ομάδας στο facebook, η οποία και τότε εκπροσωπούσε το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης στην Α2 Εθνική Κατηγορία.
Το κλειστό γυμναστήριο Αλεξανδρούπολης είχε καταντήσει «ιγκλού», αφού προφανώς λόγω της οικονομικής κρίσης δεν υπήρχαν λεφτά για πετρέλαιο. Κατά συνέπεια, η θέρμανση δεν λειτουργούσε για λόγους οικονομίας.
Το πρόβλημα δεν ήταν φυσικά μόνο στην Αλεξανδρούπολη. Αντίστοιχη και σε πολλές περιπτώσεις χειρότερη κατάσταση παρατηρούνταν και σε πολλά άλλα κλειστά γυμναστήρια της Θράκης. Ιδίως στην Κομοτηνή.
Από τότε πέρασαν τρία χρόνια. Αυτό που ουσιωδώς άλλαξε είναι η τιμή του πετρελαίου, που έχει πέσει κατακόρυφα. Ωστόσο χρήματα εξακολουθούν να μην υπάρχουν για θέρμανση στις δημοτικές αρχές.
Το αποτέλεσμα είναι ακόμα και αγώνες των… σχολικών πρωταθλημάτων να διεξάγονται σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Η καταγγελία που κάνει το rodopisports για όσα συνέβησαν στην Κομοτηνή είναι πολύ σοβαρή για να περάσει απαρατήρητη.
«Όλα τα παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν στο κλειστό γυμναστήριο της Κομοτηνής έγιναν χωρίς θέρμανση. Δηλαδή οι αγώνες παίζονταν με -2 βαθμούς ιδίως αυτή την εποχή», αναφέρει η ιστοσελίδα, αναδεικνύοντας (και καλά κάνει) το θέμα.
Αντιγράφουμε και προσυπογράφουμε, γιατί δεν μιλάμε για επαγγελματικές ομάδες που έχουν ευθύνη και οφείλουν οι ίδιες να κανονίσουν τέτοια θέματα, αλλά για σχολικά πρωταθλήματα, για τον μαζικό δηλαδή αθλητισμό και το μέλλον μας, άρα για κάτι που (πρέπει να) μας αφορά όλους:
«Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση αλλά και ούτε μας ενδιαφέρει. Το σίγουρό είναι ότι, κύριοι, έχουμε να κάνουμε με μικρά παιδιά που τα δίνουν όλα για όλα μέσα σε μια κατάψυξη που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία τους.
Δηλαδή όλες οι αθλητικές ενέργειες που γίνονται από τα σχολεία αλλά και όχι μόνο να πέφτουν στον καιάδα; Άραγε οι άνθρωποι στις δημόσιες υπηρεσίες δουλεύουν χωρίς θέρμανση; Η αυτό είναι διαφορετικό; Ενημερώθηκαν οι καθηγητές για το γεγονός ότι στο κλειστό γυμναστήριο δεν υπάρχει θέρμανση από την αρχή; Εάν έχουν ενημερωθεί για ποιο λόγο βάζουν τα παιδιά σε τέτοια διαδικασία;
Πολλά τα ερωτήματα που για ακόμα μια φορά δεν θα έχουν απαντήσεις. Ή μάλλον οι απαντήσεις είναι οι γνώστες. Είμαστε σε κρίση, δεν υπάρχουν λεφτά, προτεραιότητα είναι άλλα θέματα πιο καθημερινά και τόσα άλλα.
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ=ΠΑΙΔΕΙΑ. Εσείς το λέτε. Και ο αθλητισμός ξεκινάει και από τόσο μικρές ηλικίες. Αλλά υπάρχει και μια άλλη αλήθεια. Σε αυτά τα παιχνίδια δεν συνηθίζεται να φωτογραφίζονται οι άνθρωποι της δημοτικής αρχής με αθλητές των σχολικών ομάδων».
