Την σημασία του αγώνα του Παναιτωλικού με τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή τόνισε ο τερματοφύλακας της ομάδας της Αιτωλακαρνανίας σε συνέντευξη που παραχώρησε. Παράλληλα,ο γκολκίπερ των Αγρινιωτών μίλησε για την αποχώρησή του από την Ξάνθη το περασμένο καλοκαίρι, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι επέλεξε την καλύτερη επιλογή για τον ίδιο και διευκρινίζοντας ότι «δεν μετανοιώνει» για αυτήν.
«Αν φύγουμε με τους τρεις βαθμούς από την Κομοτηνή, μπορούμε μετά να βάλουμε κι άλλους στόχους. Ο πρωταρχικός στόχος είναι να βγει η ομάδα από τη δύσκολη θέση όσο πιο εύκολα γίνεται. Αν όλα πάνε καλά και έχουμε Πανθρακικό στο +10 και Καλλονή τουλάχιστον στο +12, οπότε νομίζω ότι θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα για τον στόχο που είχαμε θέσει εξ αρχής», σχολίασε ο Κυριακίδης σε συνέντευξη στο a-sports.
Ο ίδιος χαρακτήρισε πολύ σημαντική τη νίκη με τον Αστέρα Τρίπολης, μια νίκη στον έναν από τους πολλούς τελικούς που δίνει φέτος η ομάδα του. «Νομίζω ότι είναι ακόμα μεγαλύτερη η σημασία της νίκης αφενός γιατί έγινε με μία ομάδα όπως ο Αστέρας και αφετέρου γιατί δεν κέρδισαν και οι ομάδες που ήταν από κάτω μας. Κάναμε έτσι ένα βήμα ακόμη για να πετύχουμε τον στόχο μας (…) Το θέμα, όμως, είναι να μη στεκόμαστε μόνο στα σημαντικά ματς, αλλά να έχουμε την ίδια αποφασιστικότητα σε όλα γιατί ως τελικό θα χαρακτηριστούν κι άλλοι αγώνες στη συνέχεια, όχι μόνο τα παιχνίδια που ανέφερες. Για παράδειγμα το παιχνίδι με τον Πανθρακικό είναι για μας ένας ακόμη τελικός».
Σε σχέση με την απόφασή του να φύγει από την Ξάνθη και να πάει στον Παναιτωλικό, ανέφερε: «Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Ήταν μία απόφαση που τη δούλεψα αρκετά στο μυαλό μου. Πέρασα δύο χρόνια φανταστικά στην Ξάνθη με μεγάλες συγκινήσεις. Έχω κρατήσει πολλά πράγματα μέσα μου πέρα από τις φιλίες που έχω κάνει με ορισμένα παιδιά από την ομάδα και τις στιγμές που ζήσαμε στο μπαράζ και στον τελικό του κυπέλλου. Δύο ματς που πάντα θα έχω μέσα μου… Πέτυχα κάποιους στόχους με την Ξάνθη. Καθε καλή χρονιά κοιτάς να την εξαργυρώνεις με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Από τη στιγμή που είχα πρόταση από Παναιτωλικό και με ικανοποιούσε, επέλεξα να έρθω εδώ. Δεν το έχω μετανιώσει, είμαι πολύ χαρούμενος. Και τώρα την ίδια απόφαση θα έπαιρνα. Έχω διετές συμβόλαιο, έκανα τη σωστή επιλογή, αυτό φαίνεται και στον αγωνιστικό χώρο. Κάποια πράγματα που πέτυχα με την Ξάνθη ελπίζω να τα πετύχω κι εδώ ή και ακόμα περισσότερα».
Μάλιστα, έκανε συγκρίσεις σε σχέση με την εποχή που βρισκόταν στην Ξάνθη, εστιάζοπντας στην αγάπη που δείχνει ο κόσμος του Αγρινίου για την ομάδα του Παναιτωλικού: «Πραγματικά το ένιωσα από την πρώτη στιγμή που υπέγραψα. Πριν καν φορέσω τη φανέλα το αισθάνθηκα στον δρόμο. Ο κόσμος είναι δίπλα στην ομάδα. Εμένα μου έχουν φερθεί άψογα και στις καλές και στις κακές στιγμές. Πάντα είναι δίπλα μου και με ενθαρρύνουν. Ένα γήπεδο στολίδι. Υπάρχει και το προπονητικό κέντρο που είναι πολύ καλό. Νομίζω ότι ο Παναιτωλικός είναι πρότυπο για το ποδόσφαιρό μας. Και η Ξάνθη τα παρείχε όλα αυτά. Ωστόσο, εδώ κόσμος είναι δίπλα μας, ενώ στην Ξάνθη δεν το ένιωθες αυτό. Το γήπεδο δεν γέμιζε ούτε στα ματς με τους μεγάλους. Εδώ παίζουμε έναν απλό αγώνα και γεμίζει. Εμένα μου αρέσει να βλέπω γεμάτα γήπεδα, είναι ό,τι καλύτερο. Με καλύτερα δικά μας αποτελέσματα θα έρθουν ακόμα περισσότεροι. Τον στεναχωρήσαμε τον κόσμο, τους χάσαμε, αλλά είναι στο χέρι μας να αντιστρέψουμε το κλίμα».
Για την έλευση του Γιάννη Μαντζουράκη σχολίασε: «Ο προπονητής είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε μία ομάδα. Διαφορετικά όση ποιότητα και αν υπάρχει, αν δεν υπάρχει προπονητής να ορίσει κάποια πράγματα, συστήματα και τακτικές, δεν μπορείς να γίνεις μία καλή και συμπαγής ομάδα. Έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ο νέος προπονητής. Ο καθένας μας έχει πλέον τους ρόλους του, ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Άνθρωποι είμαστε, όταν είμαστε σε πολύ καλή μέρα, βγαίνουν αυτά που δουλεύουμε. Θα έρθουν και άσχημες στιγμές, αλλά μέσα και από κακές εμφανίσεις παίρνουμε πράγματα που διορθώνουμε στις προπονήσεις».
Σε ερώτηση για το πώς επέλεξε να γίνει τερματοφύλακας, απάντησε: «Ξεκινώντας από τα σχολικά και τα παιδικά πρωταθλήματα εμένα μου άρεσε αυτή η θέση. Από τη στιγμή που έπαιζα στις αλάνες με τα παιδιά, κάποια στιγμή είπα να πάω σε μία ομάδα της πόλης μου και να γραφτώ όπως όλα τα παιδιά για να ασχοληθώ πιο επαγγελματικά. Αυτό έκανα κι έφτασα ως εδώ. Όλοι ήθελαν να πανηγυρίσουν ένα γκολ, να σκοράρουν και να βγάλουν τη φανέλα. Εγώ δεν είχα ποτέ αυτή την τρέλα. Από τη στιγμή που έπαιζα και έβλεπαν κάποιοι άνθρωποι ότι μπορώ κάτι καλύτερο, αποφάσισα να γίνω επαγγελματίας». Όσο για τιο τι επιθυμεί στο μέλλον; «Είμαι 29 και πραγματικά νιώθω 20 χρόνων. Αυτό που σου λέω είναι πολύ σημαντικό. Το μόνο που θέλω είναι να έχω την υγεία μου, τίποτα άλλο. Να μπορώ να προπονούμαι, να μην έχω τραυματισμούς. Να δουλεύω και να είμαι συγκεντρωμένος και θα πετύχω. Χωρίς υγεία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
