Επιβεβαίωσε απόλυτα ο πρόεδρος του Εθνικού Αλεξανδρούπολης Γρηγόρης Καραπιπέρης το ρεπορτάζ του ThrakiSportS περί της προκήρυξης έκτακτης εκλογοαπολογιστικής γενικής συνέλευσης και της προκήρυξης εκλογών για το άλλο Σαββατοκύριακο 12-13 Δεκεμβρίου, με μεγάλη συνέντευξη-ποταμό που παραχώρησε στον Γιώργο Πανταζίδη και δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Παρασκευής της εφημερίδας «Γνώμη».
Παράλληλα, προχωρά σε καταγγελίες-φωτιά για ανθρώπους που στελέχωναν την διοίκηση και έβαλαν τα προσωπικά τους «μικροσυμφέροντα πάνω από το καλό του συλλόγου» και για «δεύτερης διοίκησης εντός της εκλεγμένης» ή «αν θέλετε, υπήρχε μία “ψευτοδεύτερη” Διοίκηση, που καθόριζε τα πράγματα και τα έκανε όπως ήθελε εκείνη, χωρίς να λογοδοτεί και να ενημερώνει τα επίσημα όργανα». Πρόκειται για φαινόμενα που προφανώς συνέβαιναν επί προεδρίας Μανόλη Βουκουρεσλή αλλά ήρθαν στην επιφάνεια όταν αυτός παραιτήθηκε αιφνιδιαστικά το καλοκαίρι και άφησε τον σύλλογο στα κρύα του λουτρού, με αποτέλεσμα να κληρονομηθούν στον ίδιο και να προσπαθεί, όπως δηλώνει, να τα αντιμετωπίσει δεχόμενος όμως πόλεμο από διάφορα κέντρα.
Μάλιστα, προχωρά σε ευθείες καταγγελίες κατά του μέχρι πρόσφατα δεύτερου αντιπροέδρου, δηλαδή εν δυνάμει αναπληρωτή του, Κώστα Πατερόπουλου (που σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη παραιτηθεί από το ΔΣ του ΜΓΣ Εθνικός), για τον οποίο αναφέρει ο Γρηγόρης Καραπιπέρης: « Με βάση έγγραφα του συλλόγου, φαίνεται ότι ο 2ος αντιπρόεδρος το Εθνικού κος Πατερόπουλος, είναι ταυτόχρονα, προπονητής και έφορος που έδινε λεφτά στον εαυτό του ως υπεύθυνος τμήματος και συγχρόνως ασκούσε Διοίκηση στο σύλλογο σαν 2ος Αντιπρόεδρος. Αυτό όχι απλώς είναι μεμπτό, αυτό είναι επιλήψιμο και πρέπει αυτό το πρόσωπο να αποπεμφθεί από τον Εθνικό δια βίου, διότι αντιτίθεται στο άρθρο 3 του Ν. 2725/1999 του αθλητικού Νόμου. Σημείο του νόμου απόλυτα ξεκάθαρο. Κανένας, συγγενικά πρόσωπα, δεν μπορεί να έχει κανένας τέτοιες σχέσεις. Ή θα είσαι προπονητής ή θα είσαι έφορος, ή θα είσαι στη Διοίκηση. Όλα μαζί αυτά, δε μπορεί! Ο κύριος αυτός αλλά και όλοι, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι στον Εθνικό, όλοι αυτοί που ασχολήθηκαν δώ-σα-νε!».
Ο πρόεδρος του Εθνικού Γρηγόρης Καραπιπέρης έκανε λόγο για την ύπαρξη επί της ουσίας «δεύτερης διοίκησης εντός της εκλεγμένης, ή αν θέλετε, υπήρχε μία “ψευτοδεύτερη” Διοίκηση, που καθόριζε τα πράγματα και τα έκανε όπως ήθελε εκείνη, χωρίς να λογοδοτεί και να ενημερώνει τα επίσημα όργανα». Μάλιστα, με γλαφυρό τρόπο προχωρά σε μια αφήγηση με πολλές αποκαλύψεις, που εφόσον αληθεύουν, προκαλούν πολλά ερωτηματικά για όσα συμβαίνουν και κυρίως όσα συνέβαιναν τα προηγούμενα χρόνια και έμεναν προφανώς πίσω από κλειστές πόρτες:
«Πρώτον και κύριον, η 2η Γενική Συνέλευση του καλοκαιριού έγινε με 20 άτομα, ανεπίτρεπτο για την ιστορία του Εθνικού. Να μην υπάρχει επίσημη καταχώρηση σε μέσο ενημέρωσης έγκαιρα και να μη γίνει ευρύτερα γνωστή η ΓΣ, το θεωρώ ανεπίτρεπτο. Όταν απευθύνθηκα στον Γ.Γ. κ. Μιχελή, μου “πε θα καταχωρηθεί στο site του Συλλόγου. Με πείραξε, αλλά είπα, μάλλον έχω εντύπωση λανθασμένη. Δυστυχώς όμως για μένα συνεχίστηκαν τα παράδοξα.
Είθισται ο ετήσιος αγιασμός των τμημάτων του ΜΓΣ Εθνικού να έχει επισημότητα και τη ξεχωριστή του σημασία, παρουσία όλων των τμημάτων. Στον Αγιασμό, εάν δε φωνάζαμε τελευταία στιγμή τον ιερέα της Αγ. Κυριακής, δεν θα γινόταν καν. Ούτε καν μικροφωνικές, που υπάρχουν από τα λεφτά του Camp του Εθνικού και σωστά αγοράστηκε τότε.
Ώσπου, κάποια στιγμή έφτασε στο απροχώρητο με μία τελευταία πράξη – αν και δεν τελειώνουν εδώ. Γίνεται το 1ο Συνέδριο του ΜΓΣ Εθνικού, του πρώτου αθλητικού σωματείου και ταυτόχρονα το Run Greece, με το δεύτερο, που “έτρεξε” με ευθύνη ανθρώπων του συλλόγου, να έχει πολύ μεγαλύτερη διαφήμιση.
Ε, λοιπόν, τα αποτελέσματα του 1ου Συνεδρίου του Εθνικού, παρουσιάστηκαν στο ΤΕΦΑΑ της Κομοτηνής, χωρίς να ξέρει το Διοικητικό Συμβούλιο και δη, ο Πρόεδρος, το τι μέλλει γενέσθαι, χωρίς να είναι ενήμερος. Και όλα αυτά όπως μου απαντήθηκε από τους ανθρώπους του στίβου μετά από προσωπική πρόσκληση του κου Γαργαλιάνου. Όλα αυτά, επαναλαμβάνω, τη στιγμή που δεν έχει δοθεί στο ΔΣ και στον πρόεδρο το επίσημο αποτέλεσμα του συνεδρίου. Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι».
Σε σχέση με την δική του περίοδο προεδρίας, εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά βρέθηκε στην ηγετική πυραμίδα του ιστορικού σωματείου, χωρίς να το επιδιώκει και κατά βάση με σκοπό να το βοηθήσει να μην… κατρακυλήσει, μετά την αιφνιδιαστική αποχώρηση του Μανόλη Βουκουρεσλή.
«Θα ξεκινήσω καταρχάς από την περίοδο του καλοκαιριού, γιατί στην ουσία ανέλαβα Πρόεδρος, με την παραίτηση του Μανόλη Βουκουρεσλή. Αυτό που επικράτησε, ως λογική σκέψη, ήταν να μην πάμε σε εκλογές, παρότι είχαν περάσει τα 2 χρόνια περίπου και έμεναν 8, 9 μήνες ως τον Μάιο του 2016 για να γίνουν οι κανονικές εκλογές (αλλαγή διοίκησης ανά τριετία).
Όντως το Διοικητικό Συμβούλιο με ανέδειξε πρόεδρο όντας ο 1ος Αντιπρόεδρος, όπως το ορίζει το καταστατικό. Δέχθηκα αυτό τον τιμητικό ρόλο, με χαρά και με αίσθημα ευθύνης αφού πέρασα και από άλλα τμήματα, και στο ποδόσφαιρο για λίγο, αλλά κυρίως από το βόλεϊ τα τελευταία χρόνια, με τις υποδομές και με τον Εθνικό στο ΤΑΑ.
Ομολογουμένως ήταν ένα δύσκολο για το σύλλογο καλοκαίρι. Ήρθαμε αντιμέτωποι με μια σκληρή κατάσταση, να έχουμε δηλαδή Γενική Συνέλευση, που δε δίνει συγχωροχάρτι στο ΤΑΑ, την παραίτηση του ποδοσφαιρικού τμήματος, αλλά και του προέδρου κου Βουκουρεσλή. Αυτά τα ζόρια θελήσαμε να περάσουν με τον σύλλογο αλώβητο. Η κουβέντα η δική του τότε ήταν η ποια; Παιδιά, έφυγε ο Μανόλης ο Βουκουρεσλής, αλλά εμείς είμαστε το ίδιο. Έτσι θα συνεχίσουμε. Γιγάντωσε ο Εθνικός; Θα το παλέψουμε. 14 τμήματα; Δε θα γίνουν 5, θα παραμείνουν 14 και γιατί όχι να μην γίνουν και περισσότερα.
Όλα αυτά, με τη λογική ότι ο Εθνικός, πάντοτε εξέφραζε την Αλεξανδρούπολη και η Αλεξανδρούπολη, τον Εθνικό. Δηλαδή αν πεις Αλεξανδρούπολη, είναι σίγουρο σ” όλη την υπόλοιπη Ελλάδα θα σου πουν Εθνικός και βέβαια Βόλεϊ, να το διευκρινίσουμε. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε η δική μου θητεία, με κάποια καθυστέρηση , αφού υπήρξε ένα διάστημα (Ιούνιος, Ιούλιος) που τρέχαμε την αντιμετώπιση εκτάκτων θεμάτων, στην ουσία πάλι λειτουργούσαμε, χωρίς να είναι ο Μανόλης ο Βουκουρεσλής.
Τακτοποιήσαμε το ποδόσφαιρο, που βρήκε Διοίκηση, η Διοίκηση συνέχισε στον ίδιο ρυθμό και κάποια στιγμή θελήσαμε το θέμα του βόλλεϋ να γίνει μία δεύτερη Γενική συνέλευση, όπερ και εγένετο, αλλά από κεί συνειδητοποίησα ότι κάποια πράγματα δε γίνονταν, όπως έπρεπε».
Ο κ. Καραπιπέρης στην αρχή της συνέντευξής του τονίζει: «Για εμάς τους Αλεξανδρουπολίτες που μεγάλωσαμε με το όνομα, το σήμα, την ιστορία του συλλόγου που λέγεται Μουσικογυμναστικός Σύλλογος Εθνικός Αλεξανδρούπολης, δεν χωρούν προσωπικές φιλοδοξίες. (…) Ο ΜΓΣ Εθνικός έχει γιγαντώσει , έχει υπευθυνότητα, έχει πάρα πολλές επιτυχίες και θα πρέπει όλοι να σκύψουν το κεφάλι κάτω από τον Εθνικό και κανένας να μη βάζει τον εαυτό του πάνω από αυτό το σύλλογο εις το όνομα προσωπικών φιλοδοξιών. Πρώτα θα είναι ο Εθνικός. (…) Κανείς δεν θα πρέπει να βάζει το “εγώ” του και τα μικροσυμφέροντά του πάνω από το καλό του συλλόγου, αλλά ενωμένοι να επιδιώκουμε τη συνέχιση της μεγαλειώδους πορείας του στον χρόνο».
Όσο για το μέλλον του συλλόγου; «Κατόπιν όλων αυτών των γεγονότων, εφόσον το κλίμα χάλασε, στην πρόταση λοιπόν να γίνουν εκλογές, που κι αυτό, δεν είναι το σωστό, γιατί συμφωνήσαμε να ολοκληρωθεί η τριετία της παρούσας διοίκησης, αλλιώς πιθανώς να μη γινόμουν Πρόεδρος, πλέον μπαίνουν άλλα στοιχεία. Είμαστε απροετοίμαστοι καταρχάς, κατά την άποψή μου. Και εν πάση περιπτώσει, θα γίνει 12, κι αν δεν έχει απαρτία θα γίνει στις 13 Δεκεμβρίου η Γενική Συνέλευση, αλλά θα πρέπει να εξετάσουμε πλέον εφορευτική επιτροπή, εκλογές – όχι δια βοής-όπως κάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Να μπει ένα ψηφοδέλτιο, κατά την άποψή μου, να έχει 4 σταυρούς και όποιος είναι και θέλει να γίνει Πρόεδρος, ιδού η Ρόδος ! Δεν αποκλείσαμε κανέναν, κι ούτε θα πρέπει ποτέ στον Εθνικό να σκεφτεί κανείς να δημιουργήσει κλίκες για αλλότριους σκοπούς. Ελεύθερα, όποιος θέλει να αγωνιστεί, για τον Εθνικό πρώτα, και μετά για την πάρτη του, να καταθέσει υποψηφιότητα, να ψηφιστεί από το Σώμα και να προσφέρει από τη θέση που θα εκλεγεί. (…) Να πούμε ότι δικαίωμα ψήφου έχουν αυτοί που είναι εγγεγραμμένοι τα 2 τελευταία χρόνια στο Σύλλογο ως μέλη και είναι και ταμειακά εντάξει. Εν πάση περιπτώσει, αυτό μπορεί να γίνει και την τελευταία στιγμή. Η βασικότερη προϋπόθεση είναι τα 2 έτη. Ας ελπίσουμε η διαδικασία να μην γίνει πίσω από κλειστές θύρες».
