Τα στραβά μάτια στους Σπανούλη, Διαμαντίδη και… Ντέμη και η εξάντληση της αυστηρότητας στον… Κασαμπαλή

Ο Βασίλης Σπανούλης ανακοίνωσε την Πέμπτη την τέλος του από την Εθνική Ομάδα! Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έχει αποχωρήσει προ πολλού. Τιμήσαν την φανέλα με το εθνόσημο και με το παραπάνω. Αλλά έχουν δικαίωμα να το κάνουν;

Την γενική ευδαιμονία και τα διθυραμβικά σχόλια που υπήρχαν στο σύνολο των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, ήρθε να χαλάσει το άρθρο του θρακιώτη στην καταγωγή δημοσιογράφου Θοδωρή Τσούτσου, που μέσες άκρες υπενθύμισε το αυτονόητο: ότι η Εθνική Ομάδα είναι ύψιστη τιμή για όλους και κανένας δεν έχει δικαίωμα να επιλέγει αν θα αγωνιστεί ή όχι σε αυτήν, εφόσον παραμένει ενεργός και δεν έχει κρεμάσει τα παπούτσια του.

Ο Θοδωρής Τσούτσος έκανε μάλιστα στο άρθρο μια σύγκριση με το ποδόσφαιρο και εστίασε αποκλειστικά και μόνο στο ηθικό κομμάτι. Ωστόσο υπάρχει και το… νόμιμο. Και αυτό είναι ακόμα πιο απόλυτο. Κανένας παίκτης δεν έχει δικαίωμα να αρνείται την Εθνική Ομάδα, σε όποιο σπορ και αν είναι αυτό. Το λέει ξεκάθαρα ο αθλητικός νόμος που ψηφίστηκε το 1999 και προφανώς αποδεικνύεται ότι εφαρμόζεται κατά το δοκούν.

 width=Αντιγράφουμε το άρθρο 33 παράγραφος 5 του νόμου 2725/1999:  Η προσφορά υπηρεσιών στις εθνικές ομάδες είναι ύψιστη υποχρέωση των αθλητών. Αθλητής που αρνείται αδικαιολόγητα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αντίστοιχη εθνική ομάδα τιμωρείται, σύμφωνα με όσα ορίζονται στον ειδικό κανονισμό του άρθρου 27 του παρόντος νόμου, με ποινή αποκλεισμού από τους αγώνες της εθνικής ομάδας, των πρωταθλημάτων και του κυπέλλου και στερείται τις κάθε είδους παροχές της ομοσπονδίας. Αθλητής που τιμωρείται για άρνηση προσφοράς των υπηρεσιών του στην εθνική ομάδα, στερείται επίσης των κάθε είδους παροχών της Πολιτείας, των ευεργετημάτων που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος και των τυχόν ειδικών φορολογικών απαλλαγών

Κατά συνέπεια, ο Βασίλης Σπανούλης αρνούμενος να συμμετάσχει στην Εθνική Ομάδα, οφείλει βάσει της ελληνικής νομοθεσίας να τιμωρηθεί (μεταξύ άλλων) με ποινή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα και το κύπελλο με την φανέλα του Ολυμπιακού. Θα πείτε, γιατί τότε δεν τιμωρείται και ο Δημήτρης Διαμαντίδης, που έχει εγκαταλείψει πιο νωρίς την Εθνική Ομάδα αλλά συνεχίζει τον πρωταθλητισμό σε υψηλό επίπεδο με την φανέλα του Παναθηναϊκού; Απάντηση: Φυσικά και θα έπρεπε να τιμωρηθεί εφόσον είχε κληθεί. Όμως νομικά δεν έχει κινηθεί τέτοια διαδικασία, για τον απλούστατο λόγο ότι από τότε που δήλωσε το τέλος του για την Εθνική, κανείς ομοσπονδιακός δεν τόλμησε να τον…. καλέσει στην Εθνική, για να τεκμηριωθεί αυτή η άρνηση.

Αντίθετα, σε άλλα αθλήματα δεν υπάρχουν δικαιολογίες και ο νόμος είναι νόμος, όσο παράλογος και αν εμφανίζεται να είναι ορισμένες φορές. Το βίωσαν αυτό για τα καλά στις αρχές της χρονιάς ο Σάκης Μουστακίδης και ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης, τότε που κλήθηκε ο μόνος πασαδόρος της ομάδας Σταύρος Κασαμπαλής για… προπονήσεις με την Εθνική Εφήβων, ενόψει αγώνων που είχε μια εβδομάδα μετά. Ο Εθνικός έκανε ό,τι μπορούσε για να εξασφαλίσει άδεια, η Ομοσπονδία δεν την έδωσε και τελικά η εβρίτικη ομάδα εμφανίστηκε στην Σύρο χωρίς πασαδόρο, με αποτέλεσμα να μπουν σκέψεις να ξαναφορέσει τις φόρμες ο Μουστακίδης και τελικά να χρησιμοποιηθεί ο Παπάζογλου σε αυτήν την θέση. Είχαμε έναν αγώνα παρωδία, που αποτέλεσε και την αρχή της μεγάλης πτωτικής πορείας του Εθνικού.

Με εξαίρεση τους έχοντες συμφέροντα, κανείς δεν κατηγόρησε την Ομοσπονδία για αυτήν την επιλογή και τελικά, μπροστά στο δίλημμα που βρέθηκε, η πλειοψηφία της φίλαθλης Ελλάδας επαίνεσε την απόφαση του αθλητή να “κρεμάσει” στον αγώνα αυτόν την ομάδα του, με ό,τι κινδύνους θα μπορούσε να σημαίνει αυτό στις σχέσεις του μαζί της, για να τιμήσει την πρόσκληση στην Εθνική Εφήβων. Εν τέλει και ο Εθνικός, που δεν τιμώρησε τον παίκτη του για αυτήν του την επιλογή, αλλά και η Ομοσπονδία, που τελικά δεν θέλησε να τιμωρήσει τον Εθνικό, αν και είχε τέτοιο δικαίωμα με το γράμμα του νόμου, με βάση τις οργισμένες ανακοινώσεις και τις απειλές ότι ο παίκτης δεν θα πήγαινε να ενσωματωθεί στην Εθνική.

Γεννάται όμως ένα ερώτημα: Γιατί ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης μπορούν να επιλέγουν όποτε θέλουν να μην παίζουν στην Εθνική χωρίς να κινδυνεύουν με την παραμικρή τιμωρία, αλλά ο Κασαμπαλής (και ο κάθε Κασαμπαλής) να μην μπορεί να το κάνει; Είναι θέμα αθλημάτων; Ή μήπως θέμα… ονομάτων; Ποιός άλλωστε θα τολμήσει να τιμωρήσει τις σημαίες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και μαζί να τιμωρήσει και τον Ολυμπιακό με τον Παναθηναϊκό; Ενώ τον πιτσιρικά αθλητή του Εθνικού, που είναι δεδομένο ότι ήθελε σαν τρελός να αγωνιστεί στην Εθνική Εφήβων, τον τιμωρούμε και μαζί την ομάδα του. Δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Η απάντηση είναι ναι και την δίνει ένας άλλος πρώην παίκτης του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, σε άλλο άθλημα. Ποιος; Ο Ντέμης Νικολαΐδης. Εν έτει 1999 διαμαρτύρεται έντονα για την διαιτησία σε έναν αγώνα της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό. Μαζί με τους Ηλία Ατματζίδη και Μιχάλη Κασάπη, αποφασίζουν αποχή από την Εθνική. Όπως ο ίδιος είχε εξηγήσει, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση για να δείξει “Ο,τι δεν είμαι μ@λ@κ@ς. Διότι δεν είμαι μ@λ@κ@ς. Κι ούτε οι ποδοσφαιριστές είναι γενικά μ@λ@κες και άβουλα πλάσματα. Ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται. Διαβάζουν και αυτοί εφημερίδες, ακούνε, δεν είναι τίποτα κρυφό”.

Σε ερώτηση τι πετυχαίνει με την απόφασή του να μην συμμετέχει στην Εθνική, ο αλεξανδρουπολίτης άσος είχε απαντήσει: “Νιώθω καλά πάνω από όλα”. Παραδεχόταν όμως, στο ερώτημα ποιον τιμωρεί με αυτήν την κίνηση, ότι “Ο χαμένος της υπόθεσης είμαι εγώ” και εξηγούσε: “Το να παίζεις στην Εθνική ομάδα είναι πολύ σημαντικό. Γενικά μπορεί να νιώθω καλά αλλά αν απομονώσω την Εθνική Ομάδα από τα υπόλοιπα δεν μου αρέσει που δεν παίζω”.

Τελικά ο Ντέμης ξανάπαιξε στην Εθνική, αφού τον έπεισε μετά από δύο χρόνια να επιστρέψει ο Ότο Ρεχάγκελ. Μάλιστα, βγήκε απόλυτα κερδισμένος από αυτό, αφού ως γνωστόν αγωνιζόμενος με την Εθνική έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα, παίζοντας στα γήπεδα της Πορτογαλίας το καλοκαίρι του 2004 και κατακτώντας το Euro! Ο ίδιος, πέρα από την κριτική που του ασκήθηκε από τον Τύπο, δεν είχε καμία επίπτωση στην καριέρα του. Αγωνιζόταν κανονικά στην ΑΕΚ, αφού καμία ποινή αποκλεισμού δεν του επιβλήθηκε.

Δεν ξέρουμε αν η περίπτωση του Νικολαΐδη ήταν αυτή που ενέπνευσε τον νομοθέτη να θεσπίσει την συγκεκριμένη διάταξη το 1999, αλλά η ουσία είναι ότι ο Ντέμης έγινε (άθελά του) ο πρώτος που παραβίασε αυτόν τον νόμο αλλά δεν τιμωρήθηκε για αυτό με όσα ο νόμος προβλέπει, αλλά αντιθέτως έοαιξε με την ομάδα του, επέστρεψε και στην Εθνική και τελικά στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης!

Όμως ο νόμος είναι νόμος! Δεν μπορεί να εφαρμόζεται στον Κασαμπαλή και να μην εφαρμόζεται στον Ντέμη, στον Σπανούλη, στον Διαμαντίδη. Ο νόμος (οφείλει να) είναι για όλους. Εφόσον είναι ακόμα σε ισχύ, όσοι αρνούνται την συμμετοχή στην Εθνική, είτε είναι έφηβοι όπως ο Σταύρος Κασαμπαλής, είτε στα τελειώματα μιας μεγάλης καριέρας όπως ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης αλλά και πχ ο Κατσουράνης ή μέχρι πέρσι ο Καραγκούνης, πρέπει να τιμωρούνται. Αν είναι να αρχίσουν οι διακρίσεις με βάση τα ονόματα, τότε καλύτερα να καταργηθεί. Γιατί κατά τεκμήριο, η Εθνική Ομάδα τα μεγάλα ονόματα έχει ανάγκη…