Με ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΑΕ Κομοτηνής την Δευτέρα, επισημοποιήθηκε το φιλικό διαζύγιο με τον προπονητή Τρύφωνα Εξάρχου και η έναρξη συνεργασίας με τον Παναγιώτη Τσιακμάκη.
Μάλιστα, στην ανακοίνωση πλέκεται το εγκώμιο του Τρύφωνα Εξάρχου ενώ παρόλο που την υπογράφει η νυν διοίκηση της ΑΕ Κομοτηνής, αφήνονται αιχμές για τις προηγούμενες διοικήσεις ότι δεν ασχολούνταν σοβαρά με την ομάδα.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Το ΔΣ και οι πετοσφαιριστές του Μ.Γ.Σ Α.Ε.Κομοτηνής νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν δημοσίως τις ευχαριστίες τους στον απελθόντα προπονητή Τρύφωνα Εξάρχου και του εύχονται καλή συνέχεια στον επόμενο σταθμό της καριέρας του.
Το ανδρικό τμήμα βόλλευ της Α.Ε.Κομοτηνής είχε πολλές χρυσές στιγμές στο παρελθόν αλλά τελευταία δεν ήταν μια ελκυστική αγωνιστικά ομάδα για να προσελκύσει το ενδιαφέρον παικτών φοιτητών από τη μεγάλη δεξαμενή έμψυχου υλικού του ΤΕΦΑΑ της πόλης μας και φυσικά καθόλου ελκυστική στα μικρά παιδιά και τους γονείς τους για να εγγραφούν στα τμήματα υποδομής και να σχηματιστεί το τοπικό φυτώριο παικτών.
Ο Τρύφων αποφάσισε να ασχοληθεί με την ομάδα και σε δυο χρόνια η Α.Ε.Κομοτηνής ανέβηκε στην Α2 εθνική κατηγορία ανδρών και μάλιστα τερματίσε αξιοπρεπέστατα πέμπτη στο πρωτάθλημα. Βασική του αρχή το νεανικό ρόστερ που αποτελεί και την παρακαταθήκη της ανδρικής ομάδας για ανοδική συνέχεια. Η ομάδα μας ήταν η πιο νεανική ομάδα της Α2 την περίοδο που μας πέρασε. Το έμψυχο υλικό της γυμναστικής ακαδημίας αξιοποιήθηκε και αξιοποείται. Η ομάδα είναι πλέον πολύ ελκυστική σε νεαρούς παίκτες που θέλουν να αγωνιστούν με τα χρώματά της στη νέα σεζόν και ήδη έχει σχηματιστεί και ομάδα μικρών παιδιών που θα αποτελέσουν φυτώριο παικτών της τοπικής κοινωνίας για την Α.Ε.Κομοτηνής.
Παρά τα προβλήματα, τα οποία πάντα αποτελούσαν τη δικαιολογία για να μην ασχοληθούν σοβαρά οι εκάστοτε διοικήσεις με την ομάδα, ο Τρύφων κοίταξε μόνο μπροστά και υλοποίησε το όνειρο για το οποίο είναι υπερήφανη όλη η πόλη. Τον “χάρηκαν” σαν παίχτη και οι εθνικές ομάδες και ομάδες της Α1 και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σχεδόν σε όλες τις χρονιές που η ομάδα είχε επιτυχίες, ο Τρύφων ήταν παρών, είτε σαν παίχτης, είτε τελευταία σαν προπονητής. Σε ευχαριστούμε Τρύφων και σε θέλουμε πάντα κοντά στην ομάδα.
