Ανταπόκριση από την Αθήνα: Γιάννης Γιαγκίνης
– Τέτοια εποχή, δέκα χρόνια πριν, όλη η χώρα ζούσε στην φρενίτιδα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Με αφορμή αυτήν την επέτειο, το ThrakiSportS έχει ετοιμάσει μια σειρά από αφιερώματα. Ήδη την περασμένη εβδομάδα θυμηθήκαμε τους 20 θρακιώτες αθλητές που μετείχαν στην πολυπληθή ελληνική αποστολή εκείνης της διοργάνωσης.
Αυτό που πολλοί τείνουν να ξεχάσουν είναι ωστόσο οι νεκροί που θρηνήσαμε εξαιτίας εκείνης της διοργάνωσης. Γιατί θρηνήσαμε. Είχαμε τουλάχιστον 13 ανθρώπους που επιβεβαιωμένα έχασαν την ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα για τα ολυμπιακά έργα (Ιός της Ελευθεροτυπίας, 2/5/2004) αν και όπως είχε επισημάνει και το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, ο ακριβής αριθμός για τις παράπλευρες απώλειες εκείνης της γιορτής μάλλον ποτέ δεν θα γίνει γνωστός.
Σε εκείνες τις παράπλευρες απώλειες, η Θράκη θρήνησε και τον δικό της νεκρό. Δεν χάθηκε στα εργοτάξια. Δεν καταγράφεται καν επισήμως στα θύματα του 2004, γιατί η ζωή του αφαιρέθηκε από το περίστροφο που ο ίδιος έστρεψε στον εαυτό του. Ωστόσο γράφτηκε τότε (και δεν διαψεύστηκε) ότι η κίνηση αυτή σε μεγάλο βαθμό οφείλονταν στην τρομολαγνεία που προηγήθηκε των Αγώνων.
Επρόκειτο για την αυτοκτονία του κομοτηναίου αστυνομικού Θανάση Μοσχίδη, λίγες ημέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, η οποία ωστόσο τότε είχε ειπωθεί ότι δεν θα συνέβαινε ποτέ αν δεν έπιανε πανικός τις ελληνικές αρχές ότι χρειάζεται ντε και καλά να μεταφερθούν (χωρίς την κατάλληλη προεργασία) δεκάδες αστυνομικοί της επαρχίας στην Αθήνα, παρά τη θέλησή τους, για να καλύψουν τις ανάγκες της ασφαλούς διεξαγωγής του “Αθήνα 2004”. Ανάμεσά τους και δεκάδες άτομα που εστάλησαν από την Θράκη, άλλα ευθέως για να καλύψουν την ασφάλεια των αγώνων, άλλοι για να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνταν σε άλλες υπηρεσίες εξαιτίας των “έκτακτων μετατάξεων αστυνομικών” στην υπηρεσία των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Έχω πρόβλημα, μην με στέλνετε» δήλωνε κατ’ επανάληψη ο κομοτηναίος αστυνομικός, αλλά εις μάτην. Από τις 6 Ιουλίου η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων νομού Ροδόπης είχε ζητήσει με έγγραφό της από την Αστυνομική Διεύθυνση Ροδόπης και τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αν. Μακεδονίας – Θράκης να αντικατασταθεί ο Μοσχίδης και άλλοι δύο συνάδελφοί του από αστυνομικούς «με λιγότερες υποχρεώσεις (άγαμοι, λίγα χρόνια υπηρεσίας, μικρότερης ηλικίας)».
Το αίτημα δεν εισακούσθηκε και ο Μοσχίδης, τότε 42 ετών και έχοντας συμπληρώσει 18 χρόνια υπηρεσίας, τα ξημερώματα της 26ης Ιουλίου, ευρισκόμενος στις εγκαταστάσεις της Αμυγδαλέζας στην Αθήνα, έβγαλε το υπηρεσιακό του περίστροφο, το έστρεψε στον εαυτό του και έθεσε τέλος στη ζωή του.
«Η έκφραση λύπης για την αυτοκτονία του συναδέλφου δεν φέρνει αυτόν πίσω στη ζωή. Ο συγκεκριμένος συνάδελφος είχε ψυχολογικά προβλήματα για τα οποία είχε πλήρη γνώση η υπηρεσία που τον επέλεξε. Παρ’ όλα αυτά, με τη συνήθη αδιαφορία, ζαμανφουτισμό και εκδικητικότητα που πολλές φορές διακρίνει ένα μέρος της διοίκησης σε πάρα πολλά επίπεδα λειτουργίας της, τον επέλεξε για μια τέτοια δύσκολη αποστολή και εμμέσως τον ώθησε στην απονενοημένη πράξη». Αυτά ανέφερε τότε η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, με την απαίτηση από την πολιτική και διοικητική ηγεσία «να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι “ανεύθυνοι υπεύθυνοι”».
Φυσικά, δέκα χρόνια μετά, καμία παραίτηση, καμία τιμωρία, κανένα πόρισμα δεν είναι γνωστό για εκείνη την υπόθεση…
