Γράφει ο Κώστας Καραγιάννης
– Η πρόσφατη περιπετειώδης σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη στο κέντρο της Αθήνας με την αυτοθυσία των ειδικών φρουρών της Αστυνομίας θύμισε ένα αντίστοιχο περιστατικό, πριν ενάμισι χρόνο, με πρωταγωνιστή ένα γνωστό μας πρόσωπο: τον κομοτηναίο πρώην ποδοσφαιριστή του ΠΑΟ Κοσμίου και από το φετινό καλοκαίρι προπονητή της Δόξας Νέου Σιδηροχωρίου Γιώργο Μυστρίδη.
Τότε ο Μυστρίδης και άλλος ένας συνάδελφός του, ο Λάζαρος Κωνσταντινίδης της ομάδας ΖΗΤΑ, ήταν οι πρωταγωνιστές συμπλοκής με δυο κακοποιούς στο Παγκράτι που κατέληξε σε ομηρεία ενός ηλικιωμένου ζευγαριού μέσα σε ένα διαμέρισμα. Το αποτέλεσμα της καταδίωξης ήταν ο ένας να δεχτεί μια σφαίρα στο αλεξίσφαιρο γιλέκο του και να γλιτώσει την ζωή του από θαύμα και ο άλλος να απελευθερώσει το ζευγάρι, αλλά και να συλλάβει τον κακοποιό χωρίς να «ανοίξει» μύτη.
Την επόμενη μέρα ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νικος Δένδιας θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη της Πολιτείας απέναντι τους, τίμησε όλους τους αστυνομικούς που συμμετείχαν στην επιχείρηση. Σε δυο από αυτούς μάλιστα θα τους απονεμόταν και «βαθμός επ ανδραγαθία» όπως άλλωστε προβλέπεται και από το σχετικό προεδρικό διάταγμα για ανάλογες πράξεις. Σε ποιούς; Μα φυσικά στον ανθυπαστυνόμο της ομάδας ΖΗΤΑ Λάζαρο Κωνσταντινίδη και στον κομοτηναίο αστυφύλακα της ομάδας ΔΙ.ΑΣ Γιώργο Μυστρίδη, που ήταν οι δυο πρωταγωνιστές της καταδίωξης και ομηρείας στο Παγκράτι.
Όλα αυτά όμως αποδείχθηκαν μόνο στα λόγια, γιατί στην πράξη οι δυο αστυνομικοί, αν και έχουν πέρασαν μήνες, μέχρι και πριν λίγο καιρό σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Χωνί” δεν έχουν ακόμα πάρει αυτό που τους αξίζει και τους υποσχέθηκαν. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν τότε, ακόμα δεν εχει ολοκληρωθεί η Ένορκη Διοικητική εξέταση για το περιστατικό, παρά και τις δημόσιες διαβεβαιώσεις του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγου Νίκου Παπαγιανόπουλου ότι «σε αυτή την περίπτωση θα κινηθούν πολύ γρήγορα οι διαδικασίες και δεν θα γίνει όπως συνήθως».
Όπως αναφέρει στο δημοσίευμά της η εβδομαδιαία εφημερίδα, το «μπαλάκι» με τα έγγραφα πήγαινε, και συνεχίζει να πηγαίνει, από γραφείο σε γραφείο και οι δυο αστυνομικοί περιμένουν με αγωνία να μάθουν ότι επιτέλους τους απονεμήθηκε ο τιμητικός βαθμός. Όλο αυτόν τον καιρό το μόνο που έχουν εισπράξει είναι την αδιαφορία συγκεκριμένων αξιωματικών του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ που επικαλέστηκαν… φόρτο εργασίας.
Έπαιξαν την ζωή τους «κόρωνα – γράμματα»… Είδαν τον θάνατο σχεδόν κατάματα και το μόνο που περιμένουν είναι μια ηθική ικανοποίηση. Κανείς δεν την αρνείται αλλα όταν έρχεται η ώρα, τότε βρίσκουν απέναντι τους το «τέρας της γραφειοκρατίας» αλλα πολλές φορές και την αδιαφορία από κάποιους καρεκλοκένταυρους… «συναδέλφους» τους.
«Άραγε πόσοι θα τιμηθούν ανάλογα και δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν και με εμάς» φέρονται να λένε σε συναδέλφους τους που τους ρωτούν για την εξέλιξη της υπόθεσης τους. Δεν λείπουν μάλιστα και οι περιπτώσεις που κάποιοι τους χλευάζουν για την ηρωική πράξη που έκαναν καθώς η τιμητική τους διάκριση θα έρθει όταν… πάρουν σύνταξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλη η διαδικασία μπορεί να φτάσει στο τέλος της ακόμα και… δυο χρόνια μετά. Κι όμως! Θα μπορούσαν όλα αυτά να γίνουν το πολύ σε ένα μήνα.
Με αυτό τον τρόπο η Αστυνομία δεν τιμά τους ήρωες της, δεν τιμά αυτόν που για παράδειγμα έφαγε μια σφαίρα ή έσωσε ένα παιδάκι. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι δύο κακοποιοί, 42 και 44 ετών, είχαν κάνει τρεις ληστείες σε φαρμακεία όταν εντοπίστηκαν μέσα σε ένα ταξί στην περιοχή του Παγκρατίου. Όταν αστυνομικοί τους πλησίασαν ο ένας από αυτούς άνοιξε πυρ εναντίον τους με αποτέλεσμα μια σφαίρα να καρφωθεί στο αλεξίσφαιρο γιλέκο του αστυφύλακα και στη συνέχεια ο δεύτερος να βρει καταφύγιο μέσα σε ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας όπου διέμενε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Δεν μιλάμε δηλαδή για απλή περίπτωση, αφού απέναντι σε τέτοιες συνθήκες, στη συνέχεια Κωνσσταντινίδης και Μυστρίδης κατάφεραν να βγάλουν σώο το ανδρόγυνο αλλα και να πείσουν τον σκληρό κακοποιό πρώτα να «λύσει» το όπλο του και στη συνέχεια να παραδοθεί.
Με αυτόν τον τρόπο όμως δεν δοξάζουν τους ήρωες. Είναι θέμα γραφειοκρατίας αλλα από κάποιους υπάρχει και κόμπλεξ. Λένε πχ γιατί αυτός και όχι εγώ; Μόνο που έχει διαφορά όταν κάποιοι αντιμετωπίζουν σφαίρες και κακοποιούς και κάποιοι άλλοι… στυλό και γόμες. Για να είμαστε όμως και δίκαιοι, όπως επισημαίνει και το “Χωνί”, κανένας υπουργός δεν εχει ευθύνη για αυτό που γίνεται. Μπορεί και να μην το γνωρίζει μάλιστα… Ωστόσο, αν ήθελαν, με μια εσωτερική διαταγή θα μπορούσαν να γίνουν όλα πιο γρήγορα και να γίνει ο αστυνομικός παράδειγμα για τους άλλους.
Η εφημερίδα το «Χωνί» προσπάθησε επανειλημμένα να εντοπίσει και να μιλήσει με τους δυο αστυνομικούς ωστόσο κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό. Προφανώς είναι ξεκάθαρο ότι δεν περίμεναν τέτοια αδιαφορία απέναντι τους ειδικα μετά την δημοσιότητα που είχε πάρει το θέμα αλλα και τα δημόσια «ευχαριστώ» της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. Άραγε, οι συνάδελφοί τους που βρίσκονται σήμερα στον αφρό της επικαιρότητας για την συμβολή τους στην σύλληψη του τρομοκράτη Νίκου Μαζιώτη θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση;
Δείτε τα παρακάτω θέματα που αφορούν τον Γιώργο Μυστρίδη, ειδικό φρουρό, ποδοσφαιριστή και προπονητή της Δόξας Ν. Σιδηροχωρίου:
Θρακιώτης και ποδοσφαιριστής ο ειδικός φρουρός που τιμήθηκε από τον Δένδια
Ο ειδικός φρουρός που τιμήθηκε από τον Δένδια στον πάγκο της Δόξας
