Συνέντευξη στον Δημήτρη Αρβανιτίδη
– Τον γνωρίσαμε να μάχεται και να κερδίζει αγώνες στα γήπεδα του βόλεϊ με την φανέλα της Εθνικής και του Εθνικού Αλεξανδρούπολης… Τις τελευταίες ημέρες τον βλέπουμε να δίνει τον «δικό» του μοναδικό αγώνα στον στίβο της Τοπικής αυτοδιοίκησης με στόχο να «κερδίσει» το στοίχημα με τους συμπολίτες του… Ο Ανδρέας Ανδρεάδης μετά την κατάκτηση της 2ης θέσης του πρωταθλήματος συνεχίζει το τρέξιμο αυτή τη φορά στις Δημοτικές Εκλογές και ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Σουφλίου διεκδικεί την ψήφο εμπιστοσύνης των συμπολιτών του.
Το πάθος και η μαχητικότητα είναι δύο βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Ανδρέα Ανδρεάδη ως αθλητή αλλά και ως άνθρωπο. Ο Ανδρεάδης έχοντας κερδίσει πρωταθλήματα, κύπελλα αλλά και ευρωπαϊκές διακρίσεις στο βόλεϊ, τις τελευταίες ημέρες δίνει έναν διαφορετικό αγώνα από αυτούς που συνηθίσαμε να τον βλέπουμε. Αγώνα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποδεικνύοντας πως εκτός από πετυχημένος αθλητής είναι και συνειδητοποιημένος πολίτης που ενδιαφέρεται και θέλει να βοηθήσει την πόλη και τους συμπολίτες του. Μιας και για τον αθλητή Ανδρέα Ανδρεάδη έχουν γραφθεί πολλές χιλιάδες λέξεις καιρός είναι να μάθουμε τον Ανδρεάδη ως υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στον Δήμο Σουφλίου και να ακούσουμε γιατί κατεβαίνει στις εκλογές της Κυριακής…
Θ.S: Ανδρέα, αν και σε γνωρίσαμε ως κορυφαίο παίκτη μεγάλων ομάδων του βόλεϊ, όπως του Παναθηναϊκού του Ολυμπιακού, του Ηρακλή και του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, σήμερα σε συναντάμε σ΄ ένα νέο αγώνα. Αγώνα δρόμου! Αυτού της τοπική αυτοδιοίκηση και της διεκδίκηση της θέσης του Δημοτικού Συμβούλου. Πως αποφάσισες να βάλεις υποψηφιότητα;
«Υποψηφιότητα… Σπουδαία λέξη, αφού –μ’ αυτήν- ζητάς την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που σε γνώρισαν και μεγάλωσες ανάμεσά τους! Δε σου κρύβω ότι το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους του τόπου μου, αλλά και τον ίδιο τον Έβρο, υπήρχε ανέκαθεν μέσα μου. Αυτό το ενδιαφέρον λοιπόν, αλλά κι η αγάπη για τον συμπολίτη μου, ήταν η κινητήριος δύναμη, η οποία με ώθησε στο να το αποφασίσω…
Να συμμετάσχω δηλαδή σ´ ένα διαφορετικό αγώνα από εκείνους που μ’ έχουν συνηθίσει -ως αθλητή του βόλεϊ- έως σήμερα οι φίλοι μου. Και να θέσω τον εαυτό μου υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο στο ψηφοδέλτιο του Παναγιώτη Καλακίκου, στον συνδυασμό Συνεργασία-Ανάπτυξη-Συνοχή, ζητώντας την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου, που ανάμεσα τους μεγάλωσα.
Επίσης, δεν επέτρεψα ποτέ, σε κανέναν, να θεωρήσει ότι η ακριτική περιοχή του Έβρου είναι η ξεχασμένη γη της Ελλάδας. Όχι, για όλους μας θα πρέπει να είναι η πρώτη! Η μεγάλη πύλη της Ανατολής προς την Ευρώπη… Γι αυτά τα χώματα και τους ανθρώπους τους θα αγωνιστώ, όσος αγώνας κι αν χρειαστεί κι όσος κόπος!»
Θ.S: Ποια είναι η θέση της συζύγου σου στην απόφαση σου να συμμετέχεις στις Δημοτικές εκλογές του Δήμου Σουφλίου;
«Η σύζυγος μου, η οικογένεια μου είναι ότι σημαντικότερο στη ζωή μου… Και η Έλενα είναι ο άνθρωπος που με αγαπά και με εμπνέει. Αν και για ότι με αφορά αποφασίζω πάντα μόνος μου, η συμβουλή της είναι σοφή… Στην περίπτωση λοιπόν της ένταξης μου στον αγώνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, η σύζυγος μου ήταν εκείνη που με ενθάρρυνε και μάλιστα με απίστευτο ενθουσιασμό».
Θ.S: Έχεις ξεκινήσει όλο αυτό το διάστημα ένα μεγάλο αγώνα περιοδειών, συμμετέχοντας ενεργά στη μάχη της ψήφου! Ποια είναι η αντίδραση του κόσμου και των φίλων σου όταν σε ακούν αν συζητάς για θέματα που άπτονται της τοπικής αυτοδιοίκησης;
«Αυτή την αντίδραση του κόσμου προσπαθούσα να προβλέψω πριν ξεκινήσω τις συναντήσεις μαζί τους. Γιατί για μένα οι συναντήσεις αυτές δεν είναι περιοδείες… Είναι καθημερινές, ανθρώπινες συναντήσεις, επιπλέον γνωριμίες, είναι συμβόλαια εμπιστοσύνης και αντίληψης των αληθινών αναγκών τους, μέσα από πραγματικές κι όχι εικονικές αυτοψίες.
Οι συμπολίτες μου, άσχετα με το συνδυασμό που θα υποστηρίξουν, χρειάζονται έναν άνθρωπο που θα μπορεί να λύσει τα προβλήματα τους. Είναι τα χωράφια που ξεχειλίζουν, οι σοδειές που καταστρέφονται, τα σπίτια που γκρεμίζονται, τα τζάκια που δεν έχουν καύσιμη ύλη, η ελλιπής ιατρική περίθαλψη που μας κάνει να νιώθουμε μάρτυρες μιας τριτοκοσμικής, ξεχασμένης επαρχίας και δεκάδες ακόμα προβλήματα.
Δεν το διαπραγματεύομαι… Θα αγωνιστώ για το αυτονόητο, για την ηρεμία, την εξασφάλιση της υγείας και την ευτυχία των ανθρώπων που θα γευματίσω μαζί τους, θα ξενυχτίσω για να έχουν το φάρμακό τους και θα παλέψω για να μην μείνουν χωρίς γιατρό και νοσηλεία, χωρίς χρήματα και ελπίδα.
Αυτά πρέπει να κάνει ένας υποψήφιος με ήθος και ευθύνη. Αφού θεωρώ απίστευτα χυδαίο να διαπραγματεύεται το μισθό του και μια θέση εξουσίας. Είμαι εδώ γιατί δεν διαπραγματεύομαι καμία αμοιβή και μισθό. Αγωνίζομαι για τη θέση του άμισθου Δημοτικού Συμβούλου. Κι είμαι υπερήφανος γι αυτό…
Όσο για το πώς αντιδρά ο κόσμος όταν με ακούει να μιλάω για την τοπική αυτοδιοίκηση…
Αισθάνομαι ακόμα ότι ξαφνιάζεται που συναντά έναν νέο άντρα, έναν ενεργό αθλητή, ο οποίος «βράζει» από ορμή και ζήλο για την πρόοδο του τόπου του. Μα πάνω από όλα για την ευημερία των ανθρώπων και των φίλων του. Διότι στους αγώνες αυτούς όλοι ήμαστε ένα. Δεν υπάρχουν ψηφοφόροι παρατάξεων, αλλά άνθρωποι που πρέπει επιτέλους να νιώσουν σημαντικοί και δικαιωμένοι».
Θ.S: Ποιο είναι το πρόγραμμά σου σήμερα, στις ημέρες που η προεκλογική περίοδος είναι στην τελική της ευθεία;
«Πρόγραμμα σε προεκλογικές περιόδους έχουν οι πολιτικοί και οι αριβίστες. Εγώ φιλοδοξώ μόνο να μάθουν ότι είμαι εδώ, ότι είμαι το δικό τους παιδί ο Ανδρέας Ανδρεάδης και ότι θα αγωνιστώ για το καλό τους. Όχι ως άρχων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εξ άλλου δεν διεκδίκησα ποτέ μια τέτοια θέση, αλλά ως «παιδί των θελημάτων». Έτσι βλέπω τη θέση και το ρόλο μου ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Και για αυτό στάθηκα στο πλευρό του εξαιρετικού μου φίλου Παναγιώτη Καλακίκου.
Σήμερα λοιπόν, στις ημέρες της τελικής ευθείας, προσεύχομαι στο Θεό να μπορέσουν όλοι να καταλάβουν πόσο πολύ θέλω να είμαι εδώ, κοντά τους…
Να είμαι εδώ για όλους και για όλα! Όσο για το «πρόγραμμά» μου, εννοώ το τρέξιμό μου… Μόλις που προλαβαίνω να αγκαλιάζω τον 5χρονο γιό μου, τον Βαγγέλη».
Θ.S: Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι θα κερδίσεις την εμπιστοσύνη του κόσμου;
«Σε όλες τις προηγούμενες ερωτήσεις σου απάντησα λέγοντας πολλά. Στην ερώτησή αυτή όμως θα απαντήσω με πολύ λίγα. Η εμπιστοσύνη του κόσμου κερδίζεται πιο εύκολα από όσο φαντάζεται κάποιος. Λέγοντας την αλήθεια. Κι εγώ-μέσα από τη ζωή μου- μιλάω μόνο για την αλήθεια».
Θ.S: Είναι τελικά εύκολο για σένα να κερδίσεις την ψήφο του κόσμου;
«Ο κόσμος δεν κερδίζεται, κατακτάται! Τυχερός όποιος μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του και να το καταφέρει! Στις 18 Μαΐου δεν ζητώ την εμπιστοσύνη τους, ζητώ την καρδιά τους…»
Θ.S: Πόσο δεμένος είσαι με τον Έβρο και ποιο είναι το όραμα σου για τον Δήμο; Τι στόχους έχεις και τι φιλοδοξίες αν εκλεγείς;
«Από μικρός ένοιωθα ότι ανήκω στον Έβρο, είναι η γη μου, το σπίτι μου, οι άνθρωποι μου… Αυτό δε θα αλλάξει ποτέ! Είναι το όραμα μου!
Όσο για τις φιλοδοξίες, τις θεωρώ άκρως εγωιστικές. Σ’ έναν Δήμο, ως ενεργός πολίτης που τον υπηρετεί, πρέπει να έχεις μόνο στόχους. Πολλούς, χιλιάδες, αμέτρητους… Αφού ο κάθε δημότης με τα προβλήματα του, αποτελεί κι έναν προσωπικό, κατά-δικό μου στόχο επιτυχίας.
Δεν υπάρχει «αύριο» στις ανάγκες ενός ταλαιπωρημένου ανθρώπου, αφού δεν μπορεί να περιμένει ούτε μια μέρα παραπάνω στα προβλήματα του, αλλά ούτε και εμπόδια γραφειοκρατίας όταν υποστηρίζεις την αληθινή προσφορά ως μέλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Έμαθα να αγωνίζομαι για τη νίκη ως αθλητής, θα αγωνιστώ στην αυτοδιοίκηση σαν πρωταθλητής!»
Θ.S: Αναμφισβήτητα έζησες μια ακόμα πετυχημένη αγωνιστική περίοδο με τον Εθνικό και σίγουρα θα ήρθαν οι πρώτες νέες προτάσεις από άλλες ομάδες της Α1. Εξέτασες την πιθανότητα να επηρεάσουν οι εκλογές την καριέρα και το μέλλον σου;
«Είναι ανόητος όποιος σχεδιάζει το μέλλον του κάνοντας σχέδια που δεν μπορεί να προκαθορίσει, αφού τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο…
Στη δική μου περίπτωση, οι άνθρωποι που αγαπώ, τιμώντας με την εμπιστοσύνη της ψήφου τους θα με ωθήσουν να αποφασίσω εάν θα πρέπει να μείνω κοντά τους.
Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει …
Όσο για τις προτάσεις καριέρας από ομάδες, υπάρχουν και εύχομαι να υπάρχουν για όσο καιρό θα αναπνέω για τον αθλητισμό και το βόλεϊ».
Θ.S: Εάν εκλεγείς Δημοτικός σύμβουλος, θα πεις όχι στον αθλητισμό και στο βόλεϊ;
«Στον αγώνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, είμαι εδώ για τον άνθρωπο και τον πολίτη…
Αγαπώ όμως εξίσου και με πάθος, τον αθλητισμό, αφού είναι η ζωή μου. Πως είναι δυνατόν λοιπόν να πάψω να ζω;
Αυτό που δεν πρόσεξαν κάποιοι είναι ότι είμαι -στο ύψος- λίγο περισσότερο από δύο μέτρα … Και πιστέψτε με, στους τόσο ψηλούς χωράνε δύο καρπούζια σε μια μασχάλη!»
