Ανταπόκριση από την Ξάνθη: Νεκτάριος Αμποβιανίδης
– Ήταν μια μέρα σαν και αυτή, 11 Απριλίου, αλλά τέσσερα χρόνια πριν. Ακόμα βρισκόμασταν στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της Super League και στο ιδιόκτητο στάδιο της Ξάνθης στα Πηγάδια δεν έπεφτε καρφίτσα, θυμίζοντας αυτό που αναμένεται να ζήσει την προσεχή Κυριακή. Το Skoda Xanthi Arena γέμιζε ασφυκτικά από κόσμο, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Για να ενισχύσει με τις φωνές του την προσπάθεια της ομάδας να παραμείνει στην Α’ Εθνική.
Αντίπαλος τότε ήταν ο Ατρόμητος. Τις λεπτομέρειες του αγώνα ίσως πολλοί δεν θυμούνται. Η Ξάνθη κέρδισε, μια εβδομάδα μετά έκανε το ίδιο και στο Καυταντζόγλειο απέναντι στον Ηρακλή και σώθηκε. Κανείς όμως δεν έχει ξεχάσει την ομιλία την οποία είχε κάνει τότε ο Χρήστος Πανόπουλος. Μια ομιλία που ειπώθηκε σαν σήμερα, τέσσερα χρόνια πριν. Μια προσωπική εξομολόγηση, που προκάλεσε από πολλούς τις επευφημίες του πλήθους.
Ήταν μια ομιλία προσεγμένη, στην οποία έκανε παραδοχή για πολλά προσωπικά λάθη, αναγνώριζε αρκετά δίκαια στον κόσμο και το κυριότερο για πολλούς: ανέφερε για πρώτη φορά σε ομιλία του την λέξη “ΑΟΞάρα”, αποσπώντας το χειροκρότημα του κόσμου. Και μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε μετά, αυτό το “Ζήτω η ΑΟΞάρα μας”, δεν ήταν κάτι το προγραμματισμένο, αλλά κάτι το αυθόρμητο που ο ίδιος πρόσθεσε στην δακτυλογραφημένη ομιλία του χειρόγραφα την τελευταία στιγμή.
Το αναλυτικό κείμενο εκείνης της ιστορικής, όπως οι πάντες χαρακτήρισαν τότε, ομιλίας (οι φωτογραφίες είναι αρχείου και δείχνουν τον Πανόπουλο να διαβάζει το πρωτότυπο κείμενο και τις χειρόγραφες σημειώσεις και διορθώσεις – προσθήκες του, που είχαν τότε δημοσιευθεί στην εφημερίδα Thrakisport):
Αγαπητέ φίλε, φίλη,
Μετά από 19 χρόνια παρουσίας μου στην ομάδα και βλέποντας όλους εσάς εδώ παρόντες, αποφάσισα να απευθυνθώ εδώ, στο γήπεδό μας και όχι σε μια συνέντευξη τύπου, σε όλους εσάς και σε κάθε έναν από εσάς ξεχωριστά.
Διαχρονικά, έχω κάνει λάθη, ακόμα και τώρα, λάθη που στενοχώρησαν πολλούς από εσάς, με το πιο σημαντικό, το χρώμα της ομάδας μας. Πριν από μερικά χρόνια το διόρθωσα. Αλλά ήδη, είχα χαλάσει πολλούς από εσάς. Έστω και τώρα, ετεροχρονισμένα, σας ζητώ ένα μεγάλο και ειλικρινές συγνώμη.
Ο Πανόπουλος και ο κάθε Πανόπουλος είναι περαστικός από την ζωή και από τον τόπο αυτό. Την Ξάνθη. Την Ξάνθη μας.
Εσείς είστε η πραγματική Ξάνθη μας. Εσείς και μόνο εσείς με την παρουσία σας και την φωνή σας δίνεται πνοή στον τόπο αυτό και την ομάδα αυτή.
Εσείς με την παρουσία σας και την δυναμική σας, μπορείτε να διεκδικήσετε πράγματα, που αυτός ο τόπος πραγματικά αξίζει.
Δεν είμαι Ξανθιώτης, το ξέρετε όλοι. Πριν 19 χρόνια πραγματικά οι συνθήκες το έκαναν και ξεκίνησα κάτι άγνωστο για μένα. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Σήμερα μπορώ να σας πω με ειλικρίνεια, ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν αισθάνομαι Ξανθιώτης. Είμαι Ξανθιώτης. Και επειδή στη ζωή αυτή, όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος και μετά το τέλος, θα είμαι ακόμα πιο φανατικός Ξανθιώτης και τοπικιστής Ξανθιώτης.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να λέω η Ξάνθη μας.
Δεν ξέρω τι θα γίνει σήμερα, τι θα γίνει στο επόμενο παιχνίδι, αλλά ένα πράγμα διαπίστωσα, έστω και αργά. Την ομάδα αυτή την αγαπούν όλοι σ’ αυτή την πόλη.
Δεσμεύομαι, όσο θα είμαι μαζί σας, ότι αυτή την αγάπη που απλόχερα προσφέρατε την στιγμή που σας χρειαζόμασταν, θα προσπαθήσουμε και όλοι εμείς και ο κάθε ένας από μας ξεχωριστά, με την συμπεριφορά του να σας την ανταποδώσουμε.
Όλοι εμείς, από το επόμενο λεπτό θα αλλάξουμε. Και όποιος δεν μπορεί να αλλάξει ή δεν θέλει να αλλάξει θα φύγει. Όποιος και αν είναι αυτός. Τέλος, η ομάδα αυτή ανήκει πρώτα απ’ όλα σε εσάς.
Τελειώνοντας, θέλω να σας πω ότι λάθη μπορεί να έκανα πολλά στα 19 χρόνια παρουσίας μου εδώ, αλλά ποτέ δεν σας κορόιδεψα, ποτέ δεν σας παραμύθιασα.
Ήμουν πάντα έντιμος και ειλικρινής μαζί σας, άσχετα αν διαφωνούσαμε. Το ίδιο έντιμος και ειλικρινής θα είμαι, όσο χρόνο θα είμαστε ακόμα μαζί.
Σας ευχαριστώ όλους και κάθε ένα από εσάς ξεχωριστά.
Επιτρέψτε μου λοιπόν:
ΖΗΤΩ Η ΑΟΞΑΡΑ ΣΑΣ.
ΖΗΤΩ Η ΑΟΞΑΡΑ ΜΟΥ.
ΖΗΤΩ Η ΑΟΞΑΡΑ ΜΑΣ!!!
Τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη την ιστορική ομιλία, φαίνεται ότι κάποια από τα λάθη που είχε παραδεχθεί τότε ο Χρήστος Πανόπουλος, δυστυχώς επαναλήφθηκαν, με αποτέλεσμα η ομάδα που στο ενδιάμεσο κατάφερε όχι απλά να βγει στα ευρωπαϊκά κύπελλα αλλά να πετύχει και την πρώτη νίκη της σε αυτά το περασμένο καλοκαίρι, να βρίσκεται και πάλι με την πλάτη στον τοίχο, σε ακόμα πιο δύσκολη θέση σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν.
«Τα λάθη είναι δικά μου να είστε σίγουροι όμως πως στο τέλος της σεζόν θα γίνουν όλα όπως πρέπει», φέρεται να επανέλαβε ο Χρήστος Πανόπουλος, στην εμψυχωτική κεκλεισμένων των θυρών ομιλία του προς τους παίκτες την περασμένη εβδομάδα, την οποία αποκάλυψε το marca-sl και δεν διαψεύστηκε στο διάστημα της μιας εβδομάδας που μεσολάβησε από εκείνη την δημοσίευση. Μια ομιλία και μια φράση, που σε αρκετούς θύμισε εκείνη την συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία που εκφώνησε στο γήπεδο, τέτοια μέρα, τέσσερα χρόνια πριν.
Δεν είναι ακόμα γνωστό αν ο Χρήστος Πανόπουλος θα εκφωνήσει την Κυριακή μια ομιλία αντίστοιχη με αυτήν. Θεωρείται ωστόσο δεδομένο ότι είτε η ομάδα τα καταφέρει είτε όχι, αφενός ο ίδιος δεν πρόκειται να την εγκαταλείψει, αφετέρου θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Αλλά όλα αυτά είναι αντικείμενα της επόμενης μέρας. Για την ώρα προέχει ο νυν υπέρ πάντων αγώνας με τον Παναθηναϊκό, ενόψει του οποίου είναι αλήθεια ότι δείχνουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους οι ίδιοι οι οπαδοί.
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, όλοι οφείλουν να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν, για να σωθεί η ομάδα. Τυχόν υποβιβασμός σημαίνει καταστροφή – και δυστυχώς η κατάσταση είναι τέτοια, που κανείς δεν εγγυάται την άμεση επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια. Η Skoda Ξάνθη είναι η μόνη επαρχιακή ομάδα που έχει εδώ και 25 χρόνια δείξει συνέπεια με την διαρκή παραμονή της στην Super League. Ναι, έχουν γίνει λάθη από όλους. Ναι, είναι σημαντικό να τα παραδέχεσαι. Ναι, είναι σημαντικό να εκφράσεις πρόθεση να τα διορθώσεις. Ναι, είναι σημαντικό όταν περάσει ο κίνδυνος, πράγματι να κάτσεις και να τα διορθώσεις.
Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό που προέχει σε αυτή τη φάση δεν είναι ο καταλογισμός ευθυνών ούτε η παραδοχή λαθών. Προέχει με κάθε τρόπο να παραμείνει η ομάδα στην Super League. Μετά, όρεξη να έχουμε και να συζητάμε…
