Γράφει ο Στέφανος Λεμονίδης
– Eιλικρινά δεν θέλαμε να …ξύσουμε πληγές για το θέμα Μπάεφ, απλά μεταφέραμε τη δήλωση του Αλέκου Παρασκευόπουλου, που ήταν αντίθετος στη βράβευση του, αλλά ο ελληνοποιημένος αθλητής χαρακτήρισε το λακωνικό επίλογο μας, ανυπόγραφο και με μεγάλη δόση κακοήθειας.
Ψάξαμε λοιπόν στο αρχείο μας, θα … ξύσουμε πληγές και θα βγάλουμε και αίμα. Σας παραθέτουμε το εξώδικο που έστειλε ο Εθνικός στον Μπάεφ, τον Ιούλιο 1997 και ο σπιτονοικοκύρης του Γεώργιος Γιώτης καταγγέλλει ότι “πήρε τις κουρτίνες και άλλες οικοσυσκευές”.
Πλήρη χρονική σύγχυση έχει ο Τεό, σχετικά με την μεταγραφή του από τον Εθνικό, αφού αυτή έλαβε χώρα μέσω ..Ιταλίας (ήταν να πάει στην Φεράρα, ομάδα με την οποία υποτίθεται είχε σχέσεις ο τότε μάνατζερ του Βασίλης Μανασής και στην οποία θεωρητικά …κατέληγε το σύνολο των αθλητών που μανατζάριζε , αν και ουσιαστικά ήταν κόλπο για να τους δώσουν μεταγραφή οι σύλλογοι τους) και ακολούθησε 2 μήνες περίπου μετά την εξαφάνιση του!
Η εγκατάλειψη του Εθνικού και της Αλεξανδρούπολης έγινε μία ωραία ημέρα του Ιουνίου και ενώ είχε συμφωνήσει την υπογραφή συμβολαίου, εισέπραξε 1.000.000 δραχμές και απλά δεν εμφανίστηκε ποτέ για την υπογραφή στο γραφείο του Μιχάλη Παρασκευόπουλου.
Κάνοντας χρήση του τότε νόμου Μποσμάν, ανακοίνωσε μέσω του μάνατζερ του ότι θα συνεχίσει την καριέρα του στην Ιταλική Φεράρα, χωρίς καμία υποχρέωση αποζημίωσης για τον Εθνικό. Ουσιαστικά εκβιάστηκε ο Μιχάλης Παρασκευόπουλος και ο Εθνικός (που τον έφεραν στην Ελλάδα και τον ελληνοποίησαν) για να δεχτούν την παραχώρηση του στην Ελλάδα, ουσιαστικά προ τετελεσμένων αφού όπως αποκαλύφθηκε, η οικογένεια Μπάεφ, βρισκόταν ήδη σε νοικιασμένο σπίτι στην Ορεστιάδα σε όλο το διάστημα της εξαφάνισης. Το δε τίμημα ήταν σίγουρα πολύ μικρότερο από αυτό που θα ικανοποιούσε τον Εθνικό, όταν θα αποφάσιζε την παραχώρηση του.
Στο μεταξύ ο Εθνικός είχε προχωρήσει σε ανακοίνωση καταγγελίας για τον παίκτη και την όλη συμπεριφορά του και παρά την αναγκαστική συνθηκολόγηση του Παρασκευόπουλου τους επόμενους μήνες (για χάρη ίσως κυρίως για την Εθνική ομάδα, αφού η συνέχιση της κόντρας θα είχε σίγουρα και αντίκτυπο σε αυτήν), τα αισθήματα για τον παίκτη και την συμπεριφορά του δεν άλλαξαν ποτέ. Το γεγονός ότι για τον Τεό όλα έγιναν όμορφα και ηθικά, αποδεικνύει μια άλλη εκτίμηση της πραγματικότητας.
Ρωτάμε απλά, αν θεωρεί ότι η αποχώρηση του από τον Εθνικό, έγινε με τρόπο νορμάλ και ηθικό και με αμοιβαία συναίνεση (όπως των Γκιούρδα και Σιδηρόπουλου τα προηγούμενα χρόνια), τότε προς τι η μεταγραφή στην Φεράρα (που έπαιζε επί μήνες στις εφημερίδες) αλλά και η καταγγελτική ανακοίνωση του Εθνικού μετά την εξαφάνιση;
Επειδή έγινε δεχτή η συμβιβαστική (εκβιαστική λύση) από τον Παρασκευόπουλο, δεν σημαίνει και ότι σβήστηκαν τα προηγούμενα γεγονότα και τα αισθήματα για τον παίκτη. Μην χάσουμε και τη λογική μας επιτέλους… Χρόνια Πολλά και Ευτuχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος
