Ανταπόκριση από την Ξάνθη: Νεκτάριος Αμποβιανίδης
– Με ιδιαίτερα βαρείς χαρακτηρισμούς ο πρώην παρατηρητής και αρχιδιαιτητής της ΕΠΣ Ξάνθης Φώτης Κωδωνάς, με ανακοίνωση που απέστειλε στα τοπικά μέσα της Ξάνθης απευθύνει ένα «δριμύ κατηγορώ» με πολλούς αποδέκτες. Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή του κ. Κωδωνά:
Μετά την ανακοίνωση της παραίτησης μου από το χώρο της Διαιτησίας, είχα σκοπό να μην ασχοληθώ με κανέναν και τίποτα από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Την ανακοίνωση της παραίτησής μου ήθελα να την περάσω εντελώς στα κρυφά από τα ΜΜΕ, στέλνοντας μόνο στην ΚΕΔ/ΕΠΟ. Πίστευα ότι η απόφαση αυτή δεν αφορά το ευρύ κοινό, που εξάλλου δεν δίνει και ιδιαίτερη σημασία σε τέτοια γεγονότα, όχι γιατί δεν ενδιαφέρεται, αλλά γιατί έχει βαρεθεί από τέτοιες ανακοινώσεις στο παρελθόν, χωρίς όμως κάποιος να μπαίνει στην ουσία και πολύ περισσότερο γιατί αυτοί που έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι να αδρανούν εγκαταλείποντας το λαοφιλέστερο άθλημα στην απαξίωση.
Είμαι όμως αναγκασμένος να επανέλθω, έχοντας ως αφορμή κάποια σχόλια που έφτασαν σ’ αυτιά μου και τα οποία γίνονται από κάποια «σκουλήκια», τα οποία το μόνο που έχουν συνηθίσει είναι να σχολιάζουν στα καφενεία ότι: είμαι ξοφλημένος γι’ αυτό και παραιτήθηκα, να αναρωτιούνται γιατί έφυγα τώρα και γιατί δεν μιλούσα όταν ήμουν αρχιδιαιτητής.
Πριν απαντήσω θα ήθελα να επισημάνω ότι οι αρχές που έλαβα από τον υπέροχο πατέρα μου ( που δυστυχώς δεν ζει πλέον) είναι να περπατώ με το κεφάλι ψηλά γι’ αυτό τα σκουλήκια είτε τα προσπερνώ είτε τα πατώ.
Ερχόμενος στην ουσία έχω να πω:
1) Για το ξοφλημένοςέχω να απαντήσω ότι σίγουρα για όλα υπάρχει μια αρχή και ένα τέλος( θεμελιώδης κανόνας της επιστήμης που υπηρετώ). Σημασία δεν έχει η Ιθάκη, αλλά το ταξίδι. Ταξίδεψα με ήθος και τιμιότητα, δεν πάτησα σε πτώματα για να ανεβώ και κυρίως δεν υποβάθμισα την αξιοπρέπειά μου για πάρω μια θέση. Δεν ανήκω σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που όταν τους φτύνουν αυτοί λένε ότι βρέχει. Υπάρχει και χειρότερη κατηγορία, όπου ανήκουν αυτοί που το φτύσιμο το θεωρούν απαραίτητο ενδιαίτημα της καθημερινότητας και προφανώς δεν τους ενοχλεί. Ευτυχώς δεν ανήκω σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις. Είμαι 47 ετών και αν το ήθελα θα μπορούσα να παραμείνω ως παρατηρητής για πολλά ακόμα χρόνια. Η σκέψη να αποχωρήσω είχε τεθεί από το καλοκαίρι, όμως έδωσα τις ετήσιες εξετάσεις (είναι γνωστό σ’ όλους ότι το επίπεδο γνώσεων μου σχετικά με τη διαιτησία είναι ικανοποιητικό) για να μην δώσω σε κάποιους την ικανοποίηση της αποτυχίας. Γνώριζα εκ των προτέρων ότι η ΚΕΔ δεν θα με χρησιμοποιήσει ως παρατηρητή αφού εδώ και 1 χρόνο δεν λαμβάνω μέρος στις δραστηριότητες της τοπικής επιτροπής διαιτησίας. Πλήρωσα μάλιστα τα αντίστοιχα παράβολα για να συμμετέχω στις εξετάσεις, στερώντας αυτά τα χρήματα από την οικογένειά μου. Μου προτάθηκε να αλλάξω Ένωση, αφού δυστυχώς γι’ αυτούς τυγχάνω της εκτίμησης αρκετών ατόμων, κάτι που αρνήθηκα γιατί η βασική μου ενασχόληση ήταν πάντα το τοπικό πρωτάθλημα και επιπλέον ιδιαίτερα τα τελευταίο έτος μου ήταν φοβερά κουραστικό το ταξίδι σε άλλες πόλεις ως παρατηρητής διαιτησίας.
2) Να θυμίσωστα σκουλήκια ότι παραιτήθηκα από τη θέση όντας αρχιδιαιτητής, χωρίς μάλιστα να ενδώσω στην έκκληση με επιστολή στα ΜΜΕ του ΔΣ/ΕΠΣ Ξάνθης να επιστρέψω στα καθήκοντα μου. Επιπλέον για αρκετό διάστημα ήμουν από τους λίγους πιστοποιημένους παρατηρητές, οπότε αυτοδίκαια λόγω του κανονισμού της ΕΠΟ θα μπορούσα να είμαι στην ΕΔ ακόμα και αν αυτό δεν ήταν αρεστό σε κάποιους. Όμως για να έρθω στην ουσία και να εξηγήσω τον λόγο της τότε αποχώρησης, πρέπει να επισημάνω ότι η βασική αιτία, την οποία είχα εξηγήσει στον πρόεδρο της Ενώσεως, ήταν ότι κάποιοι (γραμματείς και φαρισαίοι όπως αναφέρω στην προηγούμενη επιστολή) ήθελαν διαλύοντας τον ΣΔΠ Ξάνθης να πάρουν τα ποσοστά των διαιτητών από τους αγώνες και κυρίως τον έλεγχο. Επειδή ήταν σίγουροι ότι δεν επρόκειτο να προδώσω τους συνεργάτες και κυρίως φίλους του Συνδέσμου, προσπάθησαν υπογείως να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα, κάνοντας συνεννοήσεις με άλλα άτομα που θα μπορούσαν να στελεχώσουν την επιτροπή διαιτησίας, χωρίς να μπουν στο κόπο να με ενημερώσουν. Μάλιστα όπως είχα αναφέρει τότε κατ’ ιδίαν ήμουν διατεθειμένος να παραχωρήσω τη θέση μου σε άτομα που τίμησαν καλύτερα από ‘μενα το χώρο της διαιτησίας, αρκεί βέβαια να είχα πρώτα ενημερωθεί. Εδώ ταιριάζει ότι ο κερατάς το μαθαίνει τελευταίος. Μόνο που δεν γνώριζαν ότι οι εκλεκτοί τους δεν πληρούσαν τα κριτήρια που θέλει ο κανονισμός, βρισκόμενοι έτσι προ απροόπτου και αναγκαζόμενοι να επανέλθουν στο άτομό μου. Ήταν η εποχή που έπρεπε να δημιουργηθεί επίσημα η ΕΔ της ένωσης αποτελούμενη από 1 μέλος του ΔΣ της ένωσης και 2 διαιτητές. Μπορούν να μας πουν οι γνωρίζοντες τον κανονισμό, γιατί επάνδρωσαν την ΕΔ με άτομα μη πιστοποιημένα, θέτοντας όλο το πρωτάθλημα 2011-12 στον αέρα, αφού οι ορισμοί διαιτητών ήταν όλοι παράνομοι( είναι πρόσφατο το παράδειγμα της ΕΠΣ Άρτας όπου σωματείο δικαιώθηκε από την ΕΠΟ για παρόμοια περίπτωση ορισμού διαιτητών από μη σύννομη ΕΔ). Αν ήθελα να προκαλέσω πρόβλημα στην ΕΠΣ Ξάνθης, θα μπορούσα να δώσω σε κάποιο σωματείο που θα είχε έννομο συμφέρον αυτές τις πληροφορίες και να τους δημιουργήσω τεράστιο θέμα. Όμως δεν είμαι εμπαθής όπως αυτοί.
Είναι τα ίδια άτομα που χωρίς να έχουν ανάλογη αρμοδιότητα με χαρακτήρισαν «εχθρό» της ένωσης. Εγώ τουλάχιστον της ελάχιστη αμοιβή που ελάμβανα την συγκέντρωσα και αντί να την βάλω στην τσέπη μου, την μετέτρεψα σε μάσκες καρδιοαναπνευστικής αναζωογώνησης για όλα τα σωματεία του νομού. Είμαι ο ίδιος « εχθρός», που όταν έγινε σχολής διαιτησίας( είναι αυτοί οι διαιτητές που βγάζουν πέρα τα πρωταθλήματα κατά κύριο λόγο) και επειδή δεν υπήρχε άλλος εκπαιδευτής έκανα όλα τα μαθήματα ( και 2 επιπλέον) ώστε να μην δημιουργηθεί πρόβλημα, ταυτόχρονα μάλιστα με τον θάνατο του πατέρα μου. Θα μπορούσα να δηλώσω αδυναμία, όμως ο θεσμός της διαιτησίας είναι πάνω από όλα και όσοι τον υπηρετούν θα πρέπει να βάζουν τις εμπάθειες, τις μικροπρέπειες στο περιθώριο. Είμαι ο «ίδιος» εχθρός που ανταποκρίνεται στις προσκλήσεις σωματείων να κάνω μαθήματα καρδιοαναπνευστικής αναζωογώνησης, αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται να υπάρχει γιατρός στους αγώνες των τοπικών πρωταθλημάτων( είναι νωπά τα περιστατικά που έγιναν σε αγώνα της SUPER LEAGUE και ο θάνατος σε αγώνα βόλεϊ). Πρέπει να θρηνήσουμε θύματα για ευαισθητοποιηθεί κάποιος. Ελπίζω να μην με λοιδορήσουν και γι’ αυτά.
3) Διαδίδουνότι όσο ήμουν αρχιδιαιτητής δεν μιλούσα για διάφορα θέματα. Μίλησε καλύτερα η παραίτησή μου, γιατί ήταν δεδομένο ότι σε νοσηρές νοοτροπίες θα είχα συγκρουστεί, όπως έκανα πάντα, αψηφώντας φιλίες και κάθε είδους σχέση με άτομα του χώρου του ποδοσφαίρου, που έθιγαν τα πιστεύω μου σχετικά με τον θεσμό της ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ . Επιπλέον κατά την διάρκεια της θητεία μου, απέφευγα να βρίσκομαι στα γραφεία της ένωσης με ελάχιστες εξαιρέσεις που ήταν αναγκαίο, αποφεύγοντας κάποια-γνωστά παπαγαλάκια που ήθελαν να περάσουν κάποιες θέσεις τους (εννοείται ότι ουδέποτε υιοθετήθηκαν). Όπως ανέφερα δεν ήμουν ποτέ μαριονέτα κανενός. Εξάλλου για να υπενθυμίσω σ’ αυτούς που κόπτονται ότι γνωρίζουν τους κανονισμούς, ότι ως διαιτητές κάθε χρόνο υπογράφουμε ένα διοριστήριο, όπου μέσα σε όλα θέλει οι διαιτητές να μην εκφέρουν δημόσια απόψεις για τις υπερκείμενες αρχές, κάτι που και εγώ υπέγραψα. Έχω όμως μάθει και που βάζω την υπογραφή μου και κυρίως να την τηρώ.
4) Τώραπου «δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος», μπορώ να εκφέρω άποψη ( ελπίζω να μην απαγορεύεται). Δυστυχώς στην τοπική ένωση υπάρχει το εξής παράδοξο, το εκλεγμένο ΔΣ να υποκαθίσταται από μη θεσμικό όργανο. Ο «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», όπως διδάσκει η θρησκεία μας, κάνει κουμάντο. Μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα μέλη του ΔΣ αποδέχονται το ρόλο του κομπάρσου. Μου προκαλεί έκπληξη που και τα σωματεία αποδέχονται και δεν διαμαρτύρονται γι’ αυτό που συμβαίνει. Εδώ ίσως ταιριάζει η έκφραση του Εθνικού ποιητή «γιατί τα’ σκιαζε η φοβέρα». Μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα μέλη του ΔΣ αποδέχονται να υπάρχουν μυστικές σελίδες στο διαδίκτυο, όπου για να δεις το περιεχόμενο πρέπει να γίνεις αποδεκτός από τον διαχειριστή αυτής. Προ τι τέτοια μυστικοπάθεια; Ακόμα και οι μασονικές στοές στην είσοδο από όσο γνωρίζω, έχουν τουλάχιστον ένα σύμβολο.
Φέτος συνέβη κάτι παγκοσμίως πρωτόγνωρο, η ανάποδη πυραμίδα. Για να μην υποβιβαστεί κανένα σωματείο, η α’ κατηγορία να αποτελείται από 2 ομίλους. Μάλιστα βλέποντας που πήγαινε το πράγμα είχα, μεταξύ φίλων και πριν ακόμα τεθεί η πρόθεση για ψηφοφορία, προτείνει η α’ κατηγορία να γίνει για φέτος με 52 ομάδες και την επόμενη χρονιά σε 104. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις είχα επιβεβαιωθεί στο έπακρο. Καταστάσεις που μόνο θυμηδία προκαλούν.
5) Ας βγεικάποιος από το χώρο του ποδοσφαίρου να πει ότι όταν με χρειάστηκε ως ιατρό, δεν ήμουν κοντά του, ακόμα και αυτός που με χαρακτήρισε «εχθρό» της ένωση. Ας βγει κάποιος να ισχυριστεί ότι ως θεατής δεν έτρεξα να δώσω τις πρώτες βοήθειες σε περιπτώσεις σοβαρών τραυματισμών. Μάλιστα πέρυσι σε αγώνα που παρακολουθούσα ως θεατής και χρειάστηκε να επέμβω σε σοβαρό τραυματισμό, κάποιος το μόνο που είχε να πει ήταν «με ποια ιδιότητα ήμουν στο παιχνίδι». Ας βγάλει απαγορευτικό.
6) Για τον νυν αρχιδιαιτητή έχω να του πω τα εξής: «Την προδοσία πολλοί αγάπησαν τον ΠΡΟΔΟΤΗ ουδείς». Επίσης να του θυμίσω κάποιες λέξεις που μάλλον έχει ξεχάσει την έννοιά τους( αχαριστία, μπέσα κ.λ.π.). Όταν φτάνεις ψηλά κοιτάς κάτω και βλέπεις ποιοι σε βοήθησαν να φτάσεις εκεί. Πώς ένιωσε που πριν 2 χρόνια τον πέταξαν άδικα από τη super League; Που ήταν τότε αυτοί που τώρα ψεύτικα τον χτυπάν στην πλάτη; Γνωρίζει φαντάζομαι ότι το λεμόνι σε κλάσματα δευτερολέπτου γίνεται λεμονόκουπα. Κρίμα γιατί δεν διδάχτηκε από την Ιστορία.
Θα είχα τη δυνατότητα να γράψω πολλά ακόμα, όμως ειλικρινά πιστεύω ότι είναι ανώφελο, αφού οι περισσότεροι είτε έχουν κλείσει τ’ αυτιά τους, είτε φοβούνται να εκφέρουν άποψη, ενώ «τα σκουλήκια» τα αφήνω στην ασημαντότητά τους. Αν θεωρούν κάποιοι ότι έχω άδικο σε ότι ανέφερα, μπορούν είτε να συνεχίσουν τον ύπνο τους αποδεχόμενοι την παρούσα κατάσταση είτε ακόμα καλύτερα να την τροφοδοτήσουν ώστε να εξελιχθεί περαιτέρω. Εγώ δυστυχώς έχω κατέβει από το τραίνο. Δεν θα τους ακολουθήσω στον γκρεμό. Είναι τυχαίο άραγε που πολλά άτομα( ακόμα και από άλλους νομούς) που διάβασαν την επιστολή παραίτησης, με συνεχάρησαν για την απόφασή μου.
Επίσης δηλώνω ΥΠΕΥΘΥΝΑ ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσω στο μέλλον κάποιο αξίωμα ( έχουν φροντίσει γι’ αυτό εξάλλου οι παράγοντες των ενώσεων έτσι ώστε ένας πρώην διαιτητής να χρειάζεται 5 χρόνια μετά την διαγραφή του να θέσει υποψηφιότητα για να εκλεγεί στις ενώσεις- ποινή στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων δίδεται μόνο σε εγκληματίες με ειδεχθείς πράξεις ). Δηλαδή σύμφωνα με αυτά που ισχύουν όσο κάποιος υπηρετεί την Διαιτησία πρέπει να μην έχει άποψη, ενώ όταν την εγκαταλείψει πρέπει να απομακρυνθεί και από τον χώρο του ποδοσφαίρου. ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΣ!!
Με εκτίμηση
ΚΩΔΩΝΑΣ ΦΩΤΗΣ
Χειρουργός- Εντατικολόγος
Πρώην Παρατηρητής- Εκπαιδευτής Διαιτησίας
ΕΠΣ Ξάνθης / ΣΔΠ Ξάνθης
