Ανταπόκριση από την Θεσσαλονίκη: Χρήστος Ραγκάτσης
– Τέτοια ώρα, τέτοια μέρα, κάπου στο 1997. Ο ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε την Άρσεναλ του Βενγκέρ, στον επαναληπτικό για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και πετύχαινε την μεγαλύτερη ίσις πρόκριση της ιστορίας του, χάρη σε εκείνο το γκολ σε νεκρό χρόνο από έναν Θρακιώτη, τον Ζήση Βρύζα.
Οι συγκρίσεις μεταξύ των δύο ομάδων χαοτικές. Απ’τη μιά ήταν ο Πετίτ,ο Οβερμαρς, ο Ανελκά,ο Βιειρά, ο Ντένις Μπέργκαμπ. Από την άλλη ο Κολομπούρδας, ο Τουρσουνίδης, ο Βρύζας, ο Μιχόπουλος και ο Ζαγοράκης. Κι όμως ο ΠΑΟΚ πέταξε έξω την μετέπειτα νταμπλούχο Αγγλίας, την ομάδα που εκείνη την σεζόν κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο στο Νησί και είχε ξεκινήσει σαν 3ο φαβορί για την κατάκτηση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1997-98.
Ηταν 30 Σεπτεμβρίου όταν ο Ζήσης Βρύζας έκανε το 1-1 στο 88’ κι υποχρέωνε τις αγγλικές εφημερίδες να βγουν την επόμενη με πρωτοσέλιδο «Zisis… the end, for Arsenal»! Μέχρι τότε, το ματς οδηγούνταν στην παράταση, αφού στο πρώτο παιχνίδι είχε κερδίσει ο δικέφαλος στην Τούμπα με 1-0 χάρη σε τέρμα του Φρατζέσκου. Παρόλα αυτά όμως, ελάχιστοι έδιναν στην ελληνική ομάδα ελπίδες για πρόκριση.
Και την πρόκριση την πήραν σε ένα ματς με θρακιώτικη σφραγίδα και έντονη θρακιώτικη παρουσία, αφού ουκ ολίγοι οπαδοί είχαν σπεύσει από την Θράκη στο Λονδίνο, χώρια τους θρακιώτες μετανάστες στην Κεντρική Ευρώπη που είχαν σπεύσει εκεί.
Το τι έγινε βέβαια μετά την θρυλική πρόκριση στο κομμάτι της εξέδρας όπου είχαν κάνει… κατάληψη οι χιλιάδες φίλοι του ΠΑΟΚ, δεν περιγράφεται, ενώ ήταν τρομερές οι στιγμές με τα πανηγύρια των ποδοσφαιριστών και του τεχνικού τιμ του «δικεφάλου του Βορρά». Οι Θεσσαλονικείς πήραν τεράστια πρόκριση στους «32» του Κυπέλλου UEFA της περιόδου 1997-1998, αλλά σταμάτησαν την πορεία τους στην Ατλέτικο Μαδρίτης του Κριστιάν Βιέρι, έχοντας ωστόσο παλέψει και τότε τα ματς.
Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ μέσα στην έδρα της πολύ δυνατής Άρσεναλ έδειχνε αρχικά να… στραβώνει αφού ο Ντένις Μπέργκαμπ μόλις στο 22’ έδινε προβάδισμα στους «κανονιέρηδες». Από αυτό το σημείο κι έπειτα, όμως, ο ΠΑΟΚ φαινόταν ότι ελέγχει την κατάσταση κι ότι μπορούσε τουλάχιστον να οδηγήσει το ματς στην παράταση.
Όλα αυτά, μέχρι το 88’, όταν κι ο Ζήσης Βρύζας κατάφερε να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα του Σίμαν και να «σφραγίσει» τη μεγαλύτερη πρόκριση στην ιστορία της ομάδας, καθ’ ομολογίαν του Γιώργου Κούδα! Θυμηθείτε το θρυλικό γκολ, τέτοια μέρα, τέτοια ώρα, πριν 16 χρόνια…
