Γράφει η Βερόνικα Ευθυμίου
– Τακούνια, ατζέντα και πολύ παρατηρητικό βλέμμα: τα τρία πράγματα που χρειάζεται μια γυναίκα για να νιώσει άνετα στον αγωνιστικό χώρο-κερκίδες ενός γηπέδου και να γράψει την κριτική της. Εφόσον βρήκα τη μεριά μου, τσέκαρα τους οπαδούς τριγύρω μου και σιγουρεύτηκα πως είμαι σε θέση να τα μπορώ να τα καταγράψω όλα, ξεκίνησα την έρευνα.
Αρχικά, έχω να πω πώς περίμενα περισσότερη προσέλευση οπαδών μιας και πρόκειται για δυο θρακικές ομάδες, αν και το κλίμα στις κερκίδες κάθε άλλο παρά ανιαρό ήταν. Πωρωμένοι φίλαθλοι παντού, παιδάκια να υποστηρίζουν χωρίς να καταλαβαίνουν την ομάδα του μπαμπά τους και γυναίκες που παρακολουθούσαν τον αγώνα είτε γιατί θαυμάζουν κάποιον παίκτη είτε γιατί τους κουβάλησε η παρέα τους. Οκ κουκλίτσα, ήρθες που ήρθες γήπεδο, τουλάχιστον μάθε τι είναι το κόρνερ και μην ρωτάς ανά πέντε λεπτά τι γίνεται! ΕΛΕΟΣ!!! Και ναι, φίλαθλοι είναι! Βρίζουν!! Που νομίζεις ότι ήρθες αγαπούλα; Στον Άρειο Πάγο; Προσβάλλεσαι κιόλας και κοιτάς θιγμένη…
Ας περάσουμε στον αγώνα λοιπόν. Οι παίκτες μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και όλοι τους αποθεώνουν (μέχρι να κάνουν την πρώτη χαζομάρα φυσικά, γιατί μετά αυτομάτως γίνονται άσχετοι). Το ματς αρχίζει με πολύ δυναμική την παρουσία του Πανθρακικού και πολλές ευκαιρίες να σκοράρει σε αντίθεση με την Ξάνθη η οποία δεν ήταν σε θέση να κρατήσει μπάλα. Φταίνε οι ήττες της στην Ευρώπη και στην Τούμπα; Ποιος ξέρει…
Η ένταση κορυφώθηκε στην αποτυχημένη προσπάθεια του Ιγκόρ να σκοράρει. Γιατί τόσο φάλτσα ρε παιδί μου, ε; Καλή ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ είχε και ο Μπέρτος αλλά αστόχησε. Τι έγινε ρε παιδία;
Εκεί που δυσφόρησε ο γυναικείος πληθυσμός γύρω μου, ήταν όμως στο φάουλ που έκαναν στον Τζάνη. Και είχαν ένα δίκιο. Μα τέτοιο παλικάρι και να θέλετε να του στραπατσάρεται το προσωπάκι; Ντροπή. Πολύ κάλα έπαιξε και ο Χρήστου (“Κορίτσια, κοιτάξτε ο Χρήστου έχει τη μπάλα!!! Αχχχ!”) όπως και ο Μαρίν φυσικά. Τραυματισμοί στον αγώνα υπήρξαν αρκετοί, αλλά από ό,τι έμαθα και μετά, ο πιο σοβαρός αποδείχτηκε αυτός του Εμπο, ο οποίος θα τον κρατήσει για το επόμενο διήμερο στο νοσοκομείο. Κρίμα το παιδί, και ήταν καλούλης όσο έπαιξε.
Η άμυνα της Ξάνθης «έμπαζε» από τα αριστερά, ωστόσο, λίγο πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο, εκεί που δεν το περίμενα ειλικρινά, βάζει γκολ ο Σολάρι και κάνει το 1-0 υπέρ της Σκόντα. Ο Αργεντίνος έκανε την έκπληξη και επαγγελματικά και εμφανισιακά (“Ρε σεις, αν και ανοιχτόχρωμος, είναι καλός, κοιτάξτε τον…”).
Κατά τη διάρκεια του 2ου ημιχρόνου, η Ξάνθη πήρε τα πάνω της ενώ ο Πανθρακικός έριξε τις επιδόσεις του. Εντάξει ρε παιδιά, ένα γκολ φάγατε, δεν πέσατε κατηγορία. Χάθηκαν και από τις δύο ομάδες κάποιες ευκαιρίες να σκοράρουν αλλά υπήρξαν και πολύ καλές συνεργασίες μεταξύ των παικτών και της Σκόντα και του Πανθρακικού.
Μεγάλος ντόρος έγινε στις κερκίδες για την έννοια του ‘fair play’ μεταξύ των ομάδων. Μήπως πρέπει να το δουλέψετε λίγο, ε; Οι φίλαθλοι σας εξαγριώθηκαν. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν τα λεφτά τους σε δύσκολες εποχές για να σας δούνε και να σας υποτρίξουνε. Χαρίστε τους λοιπόν δίκαια παιχνίδια. Όχι μόνο εσείς φυσικά. Όλοι όσοι λατρεύουν και ασχολούνται με την στρόγγυλη θεά.
Συγχαρητήρια λοιπόν στην Σκόντα, εύχομαι κάθε καλό στην ομάδα. Όσο για τον Πανθρακικό, κάθε εμπόδιο σε καλό. Δεν έκατσε αυτός ο αγώνας, θα κάτσει ο επόμενος.
Α!! Μην το ξεχάσω! Άκη Μάτζιε, προπονητή; Σε προτιμώ με κουστούμι….
