Αποστολή στη Μόσχα: Γιάννης Γιαγκίνης
– Ο βασιλιάς Γιουσέιν επέστρεψε στον θρόνο του. Ο τυφώνας Μπολτ ήρθε και σάρωσε και στην Μόσχα. Τυχαία νομίζετε μισή ώρα πριν την κούρσα του τελικού στο κατοστάρι άνοιξαν οι ουρανοί; Και τυχαία έκλεισαν μόλις ο τζαμαϊκανός είχε ξανανέβει στον θρόνο του; Εκείνο που έχασε προ δύο ετών στην Νταεγού της Ν. Κορέας από τον συμπατριώτη του Γιόχαν Μπλέικ, απλά και μόνο επειδή ο ίδιος είχε κάνει άκυρωση εκκίνηση.
Ο τελικός αναμένονταν με ενδιαφέρον, αν και το αχανές στάδιο Λουζνίκι δεν γέμισε. Οι γρηγορότεροι αθλητές του πλανήτη θα κοντράρονταν στην κούρσα της μιας ανάσας. Ελειπε βέβαια ο Τάισον Γκέι, ο αμερικανός, που πιάστηκε ντοπέ. Το ίδιο και ο τζαμαϊκανός Ασάφα Πάουελ. Ελειπε και ο κάτοχος του τίτλου Γιόχαν Μπλέικ, που δήλωσε τραυματίας. Αλλά ήταν εδώ όλοι οι άλλοι. Και το επίπεδο έχει ανέβει τόσο, που ο όγδοος και τελευταίος, ο γάλλος πρταθλητής Ευρώπης Κριστιάν Λεμέτρ, προκρίθηκε από τα ημιτελικά για τον τελικό με χρόνο δέκα δευτερόλεπτα ακριβώς. Όλοι οι άλλοι είχαν πιο κάτω!
Αλλά όταν ξεκίνησε η κούρσα, τα φλας άστραπταν μόνο για έναν. Εκανε παιχνίδι, έδειξε να ψιλοκοντράρεται λίγο από τον αμερικανό τζάστιν Γκάτλιν αλλά με 9.77″ κέρδισε χαλαρά. Και υπό τους ήχους ρέγκε μουσικής πανηγύρισε, χόρεψε, έκανεε την γνωστή αστραπή. Άλλωστε δεν είναι απλώς ένας υπεραθλητής. Είναι ένας σόουμαν, πάνω στον οποίο έχει επενδύσει η παγκόσμια βιομηχανία του στίβου. Ένας σόουμαν που έυτρεξε λιγότερο από δέκα δευτερόλεπτα αλλά του πήρε μία ολόκληρη ώρα να δίνει τη μία συνέντευξη πίσω από την άλλη σε όλες τις κάμερες των καναλιών που ήταν στον τερματισμό. Δυστυχώς φέτος δεν υπάρχει καμία ελληνική. Η ΕΡΤ βλέπετε δεν υφίσταται και η ΔΤ που μεταδίδει στην Ελλάδα τους αγώνες, τους μεταδίδει με περιγραφή από κάποιο ιδιωτικό στούντιο της Αθήνας, δεν βρίσκεται κανείς εδώ στην Μόσχα.
Είναι όμως εδώ το ThrakiSportS. ¨Εσπευσε στην μεικτή ζώνη. Εκεί ο Μπολτ απάντησε στοϊκά σε όλες τις ερωτήσεις. Μόνο που γινόταν ένας μικρός χαμός. Πανικός. Δημοσιογράφοι από όλον τον κόσμο, πατείς με πατώ, πήγαν επάνω του. Σαν ThrakiSportS, προτιμήσαμε να σταθούμε από την άλλη πλευρά. Να φωτογραφίσουμε αυτές τις στιγμές. Πέρασε λίγο αργότερα σαν αστραπή από μπροστά μας. Οι κοπέλες που τον δυνόδευαν, έκαναν νόημα ότι δεν θα σταματούσε για φωτογραφίες. Τον αιχμαλωτίσαμε την ώρα που ο κορυφαίος αθλητής του πλανήτη πέρναγε μπροστά από το ταπεινό αυτό site, το κορυφαίο μεν της Θράκης, αλλά το κορυφαίο μιας μικρής και ταπεινής περιοχής της Ελλαδάς. Αλλά ω του θαύματος, λίγο πιο μετά υπήρχαν και άλλοι πέντε – έξι συνάδελφοι. Και δεν χάλασε ούτε αυτή τη φορά το χατήρι για δυο δηλώσεις.
Για την χαρά που αισθάνεται που επέστρεψε στην κορυφή. Για την προσδοκία να κερδίσει τόσο στα 200 μέτρα όσο και στα 4χ100 και να φτάσει τον θρύλο του παγκόσμιου αθλητισμού Καρλ Λιούς στα χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα. “Δεν είμαι ακόμα θρύλος, αλλά θέλω να γίνω και αισθάνομαι ότι είμαι κοντά στον στόχο αυτό”, ήταν η ατάκα του. Μια τάκα που θα κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα της Δευτέρας. Γιατί μπορεί να μην το παραδέχεται, αλλά είναι ήδη θρύλος. Ο κορυφαίος σπρίντερ στην ιστορία, ο ταχύτερος άνθρωπος (αν είναι βέβαια… άνθρωπος και όχι κανένας εξωγήινος) που ανέδειξε αυτός ο πλανήτης. Και για τον λόγο αυτό, η χαρά είναι μεγάλη που βρεθήκαμε εδώ, στο Στάδιο Λουζνίκι της Μόσχας. Στο κορυφαίο ραντεβού, ελάχιστα εκατοστά μακριά από την κορυφαία αυτή μορφή του παγκόσμιου αθλητισμού…
