Ανταπόκριση από την Αλεξανδρούπολη: Λεωνίδας Κάλφας
– Δεκαεφτά χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μεταγραφή του αλεξανδρουπολίτη Ντέμη Νικολαϊδη από τον Απόλλωνα Αθηνών στην ΑΕΚ.
Ήταν 20 Ιουνίου του 1996, όταν ο Ντέμης λέει όχι στην πρόταση του Ολυμπιακού και του Σωκράτη Κόκκαλη αλλά και στην επιθυμία του τότε προέδρου του Απόλλωνα Αθηνών Αλαμάνου να τον παραχωρήσει στους “ερυθρόλευκους” και υπογράφει τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα της καρδιάς του, την ΑΕΚ, εκπληρώνοντας έτσι το παιδικό του όνειρο.
Ο Νικολαϊδης πήρε μεταγραφή στον Απόλλωνα Σμύρνης τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο της σεζόν 1993-94 από τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης. Γρήγορα παίρνει φανέλα βασικού και κάνει από την πρώτη στιγμή τα βλέμματα των μεγάλων ομάδων να πέφτουν πάνω του με τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις. Την επόμενη σεζόν (94-95) με 17 γκολ (τρίτος σκόρερ στο πρωτάθλημα πίσω από τους Βαζέχα και Σαραβάκο) οδηγεί την “ελαφρά ταξιαρχία” στην τέταρτη θέση, επίδοση εξωπραγματική για τα δεδομένα της εποχής! Τη χρονιά 1995-96 η ομάδα του δεν πηγαίνει το ίδιο καλά στο πρωτάθλημα, αλλά φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου όπου γνωρίζει τη συντριβή με 7-1 από την ομάδα, που σημάδεψε την καριέρα του, την Ένωση.
Ο μεγάλος στόχος του από την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο στα τμήματα υποδομής του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, δηλαδή να φορέσει τη φανέλα με το “Δικέφαλο” στο στήθος ήταν πλέον γεγονός. Ο Ντέμης ήταν αποφασισμένος να αγωνιστεί στην ΑΕΚ και σα σήμερα 17 χρόνια πριν, έκλεισε την πόρτα του Ολυμπιακού για χάρη της Ένωσης. Η συνέχεια λίγο ως πολύ γνωστή.
Επτά σεζόν στην Ένωση, 198 συμμετοχές, 125 γκολ, ένα Σούπερ Καπ (1996), τρία Κύπελλα Ελλάδας (1997, 2000, 2002), πρώτος σκόρερ τη σεζόν 1998-99 με 22 γκολ, καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής τρεις φορές (1997, 1998, 2002) και βραβείο fair play από τη Φ.Ι.Φ.Α. στον τελικό Κυπέλλου του 2002, για την ενέργεια του να σηκώσει το χέρι του και να παραδεχτεί στο διαιτητή Δούρο ότι σημείωσε γκολ με το χέρι, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το γκολ. Την ίδια χρονιά η ΑΕΚ βρέθηκε μια ανάσα από το πρωτάθλημα, αφού τερμάτισε πρώτη με τον Ολυμπιακό, αλλά υστερούσε στην ισοβαθμία.
Το καλοκαίρι του 2003 μένει ελεύθερος από την ΑΕΚ και αποφασίζει να φύγει για το εξωτερικό για πρώτη φορά στην καριέρα του. Βρέθηκε μια ανάσα από την Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά υπέγραψε για ένα χρόνο στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Σε μια χρονιά γεμάτη τραυματισμούς κατάφερε να ξεχωρίσει πετυχαίνοντας έξι γκολ σε 22 συμμετοχές στο ισπανικό πρωτάθλημα. Παρότι η ισπανική ομάδα του έκανε πρόταση ανανέωσης, ο Ντέμης αποφασίζει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, προκειμένου να αναλάβει την προεδρία της ΑΕΚ και να τη σώσει από το οικονομικό αδιέξοδο, όπου και παρέμεινε μέχρι τις 2 Νοεμβρίου του 2008.
Εκείνο όμως το καλοκαίρι του 2004, έρχεται και η ιστορική επιτυχία της κατάκτησης του ΕURO από την εθνική μας ομάδα, ενώ συνολικά με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε 54 συμμετοχές και 17 γκολ. Μάλιστα, το 1997 κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου με την Εθνική Ενόπλων, ενώ το 1995 αναδείχθηκε καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής.
Να θυμίσουμε ότι ο Ντέμης από μικρή ηλικία στις ακαδημίες του Εθνικού Αλεξανδρούπολης έκανε τη σεζόν 1991-92 τις πρώτες του συμμετοχές με την ανδρική ομάδα. Την επόμενη σεζόν (92-93) όντας βασικός και αναντικατάστατος σκόραρε 7 γκολ σε 30 αγώνες, ενώ στο πρώτο μισό της σεζόν 93-94 έκλεψε την παράσταση με επτά γκολ σε 9 συμμετοχές. Η Αλεξανδρούπολη ήταν πολύ μικρή για το ταλέντο του 19χρονου τότε Ντέμη, που πήρε μεταγραφή για τον Απόλλωνα και στη συνέχεια για την ΑΕΚ και την Ατλέτικο Μαδρίτης, σε μια σπουδαία και γεμάτη επιτυχίες καριέρα.
Λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση 17 ετών από τη μεταγραφή του Ντέμη στην ΑΕΚ, ένας άλλος Αλεξανδρουπολίτης, ο Σταύρος Σταθάκης, ακολούθησε τον ίδιο δρόμο υπογράφοντας για τρία χρόνια!
