Ανταπόκριση από την Αλεξανδρούπολη: Λεωνίδας Κάλφας
– Τραγικό φινάλε για τον Ανδρέα Κιλιγκαρίδη ο οποίος έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης σε νοσοκομείο του Μπιντγκός στην Πολωνία και κηδεύεται αυτήν την ώρα, απόγευμα Δευτέρας, στην Θεσσαλονίκη!
Ο Ελληνας πρωταθλητής έδωσε για μια εβδομάδα τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του, αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά δεν βγήκε νικητής στη μάχη με την οξεία λευχαιμία. Μετά από μια εβδομάδα σε κώμα, ο 37χρονος πρωταθλητής του κανόε καγιάκ υπέκυψε στην νόσο που δυστυχώς αποδείχθηκε ανίκητη. Ουσιαστικά ποτέ, από την στιγμή που οι συναθλητές του, τον βρήκαν λιπόθυμο στο δωμάτιο του ξενοδοχείο στο Πόζναν (βρισκόταν εκεί για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο κύπελλο) ο Ανδρέας δεν συνήλθε.
Στους αγώνες δεν πήρε μέρος γιατί ένοιωθε έντονη αδιαθεσία και κόπωση, πράγμα σπάνιο για τον ίδιο που ήταν ακμαιότατος και δεν έχανε ούτε προπόνηση. Δυστυχώς ήταν η λευχαιμία που είχε αρχίσει να τον καταβάλλει χωρίς να το γνωρίζει καθώς και κάποιες εξετάσεις που έκανε στην Αθήνα πριν φύγει, επειδή είχε δέκατα, δεν έδειξαν το κακό. Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μπιτγκός σε κώμα πλέον, και του έγιναν εξετάσεις διαπιστώθηκε πως έχει καλπάζουσα λευχαιμία, αλλά ήταν πλέον αργά.
Την Τρίτη οι γιατροί διέγνωσαν ότι ο αθλητής είναι κλινικά νεκρός και το μεσημέρι της Τετάρτης, μετά από μια εικοσιτετράωρη παράταση που εξασφάλισε η ελληνική πρεσβεία στην Βαρσοβία, τον αποσύνδεσαν από τα μηχανήματα με βάση την πολωνική νομοθεσία.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης υπήρξε πρωταθλητής στο κανόε καγιάκ. Είχε αγωνισθεί σε σημαντικές ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις, πετυχαίνοντας καλές επιδόσεις. Ηταν αθλητής του Ναυτικού Ομίλου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης αλλά είχε παρελθόν και στην Θράκη, όπου αρκετοί ήταν οι φίλοι και οι γνωστοί του.
Γεννημένος στις 5 Αυγούστου του 1976 στη Ρωσία από Πόντιους γονείς, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης είχε αρχίσει την ενασχόλησή του με το κάνοε καγιάκ σε ηλικία 11 χρόνων. Έξι χρόνια αργότερα, η οικογένειά του επέστρεψε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη για μόνιμη εγκατάσταση. Κανοΐστας ήρεμων νερών (στα 500 και στα 1000μ), ο Κιλιγκαρίδης φόρεσε το εθνόσημο στο στήθος, αποτελώντας την καλύτερη διαφήμιση για την προώθηση του αθλήματος στην Ελλάδα και για την νεοσύστατη τότε Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε Καγιάκ, που αυτονομήθηκε από την Κωπηλατική και αναγνωρίστηκε επίσημα με απόφαση της ΓΓΑ μόλις το 1998.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης συμμετείχε τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Σίδνεϊ 2000, Αθήνα 2004 και Πεκίνο 2008), φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά στις τρεις παρουσίες του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου πέρυσι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση, χάνοντάς τη σε αγώνες στην Πολωνία το διήμερο 16-17 Μαϊου 2012, την ίδια χώρα όπου άφησε την τελευταία πνοή του περίπου έναν χρόνο αργότερα.
Στη δοκιμαστική διοργάνωση (test event) ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2003 στο κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης έγινε ο πρώτος Ελληνας που κατέκτησε μετάλλιο στο νεόδμητο τότε Ολυμπιακό Κέντρο Κωπηλασίας του Σχοινιά. Ο Έλληνας πρωταθλητής τερμάτισε στην πρώτη θέση στον τελικό του μονοθέσιου κανό στα 1000 μέτρα.
Ο αθλητής του Ναυτικού Ομίλου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης ήδη από το 1997 εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Μεσογειακούς Αγώνες, όπου κατέλαβε την 4η θέση. Το 1999 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατέλαβε την 6η θέση, όπως και σε αυτό του 2002. Την ίδια χρονιά είχε αναδειχθεί 5ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα, το 2001, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα.
Το 2002 ήταν και η χρονιά που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροή επιβράβευσε με υποτροφία τον Ανδρέα Κιλιγκαρίδη. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Ντούισμπουργκ το 2006 αναδείχτηκε 5ος και 7ος στους «μικρούς τελικούς» του C1 1000 και 500 μέτρων αντίστοιχα. Στον ημιτελικό των 1000 μέτρων κατέλαβε την 4η θέση, χάνοντας για περίπου ένα δευτερόλεπτο την πρόκριση στον τελικό. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2006 στην πόλη Ρατσίτσε της Τσεχίας είχε τερματίσει 7ος.
Στις 25 Μαρτίου του 2007 ο Κιλιγκαρίδης, στην πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα Ευρωπαϊκού Κυπέλλου 10 χλμ., κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο μαραθώνιο αγώνα, στο Μιλάνο. Τον Αύγουστο του 2007 ήταν 2ος στο «μικρό τελικό» του C1 1.000 μέτρων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήρεμων νερών, στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας. Στον τελικό του C1 200μ. του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήρεμων νερών, που διεξήχθη στο Ζέγκεντ της Ουγγαρίας τον Ιούνιο του 2008, τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν το 2008 ήταν 3ος στο C1 1000 μ., 4ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Πολωνίας το 2009 στο C1 1000μ. Το 2010 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τρασόνα της Ισπανίας στο C 200μ. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ τον Ιούνιο του 2012 κατέλαβε την 9η θέση στο μονό κανό 1000μ.
Με τον απροσδόκητο χαμό του, σε ηλικία μόλις 37 ετών, ο έλληνας κανοΐστας άφησε πίσω μόνους τη σύζυγό του Ιωάννα και τα δύο παιδιά του, Βλαδίμηρο και Ιλιάνα, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρη την «οικογένεια» του κάνοε καγιάκ και του ελληνικού αθλητισμού…
