Ανταπόκριση από την Αλεξανδρούπολη: Γιώργος Πανταζίδης
– Αίσθηση προκαλεί η μεγάλη και ειλικρινής συνέντευξη που παραχώρησε ο Σάκης Μουστακίδης στο pamesports και την αλεξανδρουπολίτισσα δημοσιογράφο Μελίνα Ντισλιάν, με την αφορμή της εξόδου του Εθνικού στην Ευρώπη μετά από 31 χρόνια.
Ο τεχνικός του Εθνικού και παλαίμαχος άσσος της Εθνικής μας, μίλησε για τη φετινή υπέρβαση της ομάδας, εξέφρασε την σιγουριά του ότι κάποια στιγμή θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη υπέρβαση από την φετινή, αναφέρθηκε στα ταλέντα που υπάρχουν στον Έβρο, ενώ δεν παρέλειψε να συγκρίνει την εποχή που έπαιζε αυτός βόλεϊ με τη σημερινή.
Από τη συνέντευξη με τον Θανάση Μουστακίδη δεν έλειψε η αναφορά στην οικονομική κρίση, στους μισθοφόρους που ερχόντουσαν τα τελευταία χρόνια για να παίξουν βόλεϊ στην Ελλάδα, σε κάποια προβλήματα από έλλειψη οργάνωσης που υπήρξαν στην ομάδα σε κάποιους τομείς, στο ζήτημα με τα Χρυσωρυχεία όπου άφησε αιχμές λέγοντας μεν ότι είναι πολιτικό ζήτημα αλλά προσθέτοντας ότι πρόκειται για περίεργη και δυσάρεστη κατάσταση, αλλά και στους φιλάθλους που πρέπει να αγκαλιάσουν την ομάδα.
Κύριε Μουστακίδη, μετά από 31 ολόκληρα χρόνια ο Εθνικός επέστρεψε στην Ευρώπη. Τι έλειπε όλο αυτό το διάστημα και η ομάδα απείχε από τα ευρωπαϊκά σαλόνια;
«Θεωρώ ότι έλλειπε ένα σύνολο πραγμάτων. Δεν μπορώ να πω ότι έλλειπε μόνο ένα σωστό ρόστερ ή μία συνεπής διοίκηση, ή ένα καλό προπονητικό τιμ. Ήταν ένα σύνολο πραγμάτων που έλλειπε και σε συνδυασμό με την ατυχία των περασμένων ετών, δεν μπόρεσε η ομάδα να κάνει κάτι αξιόλογο. Κάθε κομμάτι παίζει ρόλο στην επιτυχία ή στην αποτυχία μίας ομάδας. Φέτος ευτυχώς όλα συνδυάστηκαν άψογα….».
Φέτος τι άλλαξε και μετά από τρεις δεκαετίες επιστρέψατε στην Ευρώπη;
«Είναι πολλά πράγματα στην πορεία μίας ομάδας που βοηθούν στην εξέλιξή της. Φέτος θεωρώ ότι τα είχαμε σχεδόν όλα. Είχαμε την τύχη με το μέρος μας, είχαμε ένα πολύ καλό και ανταγωνιστικό ρόστερ και σωστή διοίκηση. Μέσα σε όλα αυτά υπήρχε και η δίψα των παικτών μας για κάτι καλό, αφού 31 χρόνια μακριά από τις διακρίσεις ήταν πολλά. Τύχη, διοίκηση, ρόστερ, έδεσαν σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους και ο Εθνικός επέστρεψε εκεί που του αρμόζει. Φτιάξαμε ένα πολύ καλό σύνολο και στο τέλος δικαιωθήκαμε».
Υπήρχε όμως και ένα πολύ καλό προπονητικό τιμ…
«Δεν μου αρέσει να ευλογούμε τα γένια μας. Ότι καταφέραμε το καταφέραμε επειδή είχαμε αυτά τα παιδιά στην ομάδα. Η θέληση και το πάθος τους ήταν αξιομνημόνευτα. Ένας καλό παίκτης με θέληση και πείσμα, είναι αυτός που κάνει μάγκα έναν προπονητή. Αν ο παίκτης δεν έχει διάθεση και δεν έχει στόχους, τότε ακόμα και ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, μοιάζει λίγος».
Ποιο θεωρείτε ότι ήταν το σημείο κλειδί του Εθνικού στη φετινή περίοδο;
«Το άθλημα φέτος να διανύει μία περίοδο κρίσης και οι σύλλογοι να μην μπορούν αν διαθέσουν πολλά λεφτά για το μπάτζετ τους. Η κατάσταση αυτή θεωρώ ότι λειτούργησε ευεργετικά σε ομάδες της επαρχίας όπως ο Εθνικός, αφού ομάδες σαν και εμάς στηρίχθηκαν στα δικά τους παιδιά, στις ακαδημίες τους και στα τμήματα υποδομής. Επίσης κομβικό σημείο της φετινής σεζόν, ήταν το…. στοίχημα που βάλαμε με τους εαυτούς μας, για το αν θα μπορέσουμε να παντρέψουμε το ταλέντο των πολλών νεαρών παικτών που έχουμε, με την εμπειρία δυο-τριών μεγαλυτέρων, όπως είναι ο Ιβάν Ράιτς. Είχαμε έμπειρους παίκτες για κεντρικούς και διαγώνιους και ταυτόχρονα είχαμε νεαρούς ταλαντούχους στις υπόλοιπες θέσεις».
Μετά από 32 χρόνια απουσίας από την Ευρώπη, οι παίκτες τι ψυχολογία είχαν στα παιχνίδια; Με τι σκεπτικό προετοιμάζονταν για τα ματς που έδιναν;
«Πιστεύω πως φέτος η ψυχολογία ήταν τελείως διαφορετική από άλλες χρονιές. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, η ομάδα αυτή πίστεψε στις δυνατότητές της και από εκεί που παίζαμε για να σωθούμε, ξαφνικά αποκτήσαμε την πεποίθηση πως μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση. Αρχικά μιλούσαμε για είσοδο στην οχτάδα και μετά θέλαμε όλο και περισσότερα. Ξέραμε ότι ήμασταν ικανοί για κάτι καλύτερο».
Από εδώ και πέρα τι θα πρέπει να προσέξει η ομάδα; Ποια θα είναι η μεγαλύτερη δυσκολία σας;
«Το δύσκολο είναι να διατηρηθείς ψηλά και να έχεις διάρκεια. Ένας σωστός αθλητής και μία μεγάλη ομάδα, διατηρούν αυτούς τους τίτλους αν παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο για χρόνια. Δε πρέπει να επαναπαυτούμε και να πούμε ότι τελείωσε η δουλειά μας. Θα πρέπει να κάνουμε τη διπλάσια δουλειά και τον διπλάσιο κόπο, προκειμένου να διατηρηθούμε στο επίπεδο αυτό και να φτάσουμε ακόμα πιο ψηλά. Εμείς σαν παίκτες και σαν προπονητικό τιμ έχουμε όλη τη διάθεση να το κάνουμε. Αρκεί να ασχοληθούν και άλλοι με την ομάδα, να βοηθήσουν έμπρακτα και να έρθουν κοντά μας, Υπάρχει χώρος για όλους».
Η είσοδος τους Εθνικού στην τετράδα και η συμμετοχή στην Ευρώπη, είναι το ταβάνι για αυτή την ομάδα ή μπορεί σε βάθος δύο-τριών χρόνων να διεκδικήσετε κάτι παραπάνω;
«Θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Δεν πρέπει να ονειροβατούμε. Αυτή τη στιγμή ο Εθνικός έχει κάνει την υπέρβαση. Εμείς θα προσπαθήσουμε να διατηρηθούμε σε αυτό το επίπεδο και αν αυξηθεί έστω και λίγο το μπάτζετ, θα μπορέσουμε να κάνουμε και κάτι παραπάνω. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Θα πρέπει να απλώνουμε τα πόδια μας, μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Αν θέλουμε κάτι καλύτερο θα πρέπει να ξοδέψουμε και κάτι παραπάνω. Το τονίζω όμως χωρίς υπερβολές. Αν η ομάδα και η διοίκηση και η πόλη έχουν δυνατότητα για να ξοδέψουμε κάποια χρήματα παραπάνω, τότε είμαι πεπεισμένος πως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε πολλά πράγματα στο μέλλον. Κάποια στιγμή η μεγάλη υπέρβαση θα γίνει. Δεν ξέρω πότε, αλλά θα γίνει. Και αν συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε δικά μας παιδιά, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».
Αναφέρεστε πολύ στο θέμα των αθλητών που βγαίνουν από τον Εθνικό. Είναι όντως τόσο σημαντικές οι ακαδημίες;
«Αν μία ομάδα θέλει να έχει στόχους και να σέβεται την ιστορία της, τότε οι ακαδημίες είναι «το Α και το Ω». Είναι απαραίτητη προϋπόθεση να συνεχίσουμε να βγάζουμε δικά μας παιδιά στο βόλεϊ και να δείχνουμε πως στην Ελλάδα υπάρχει ταλέντο. Δε λέω να βγάζουμε κάθε χρόνο παίκτες όπως είναι φέτος ο Κουμεντάκης και ο Δαλακούρας, αφού τέτοια ταλέντα βγαίνουν κάθε δέκα χρόνια. Μπορούμε όμως να βγάλουμε σωστούς και ολοκληρωμένους παίκτες που θα μπορέσουν να αναδειχθούν εντός και εκτός συνόρων».
Η Αλεξανδρούπολη, το Σουφλί και η Ορεστιάδα θεωρούνται παραδοσιακά περιοχές που βγάλανε σπουδαία ονόματα στο βόλεϊ, όπως εσείς ο Γκιούρδας και ο Σαμαράς. Από την τωρινή ομάδα υπάρχουν παίκτες που μπορούν να παίξουν σε ένα επίπεδο πιο πάνω;
«Αν σκεφτεί κανείς πως στην 15άδα της Εθνικής Ανδρών βρίσκονται ο Ανέστης Δαλακούρας και ο Ραφαήλ Κουμεντάκης, τότε αντιλαμβάνεται εύκολα πως έχουμε παίκτες που μπορούν να γράψουν τη δική τους ιστορία και να παίξουν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ήδη τα δύο αυτά παιδιά ετοιμάζονται να ενσωματωθούν την άλλη εβδομάδα στις προπονήσεις της Εθνικής Ανδρών. Ας μη ξεχνάμε και τον Κασαμπαλή, ο οποίος ανήκει στην Εθνική Εφήβων. Υπάρχει πλούσιο ταλέντο στον Εθνικό και τα παιδιά αυτά θα μας απασχολήσουν πολύ».
Ήδη πάντως το γεγονός ότι αυτά τα νεαρά παιδιά έχουν εικόνας και εμπειρίες από την Α1, αποτελεί ένα σπουδαίο εφόδιο…
«Θα σου πω το εξής. Εγώ όταν ήμουν στην ηλικία των παιδιών αυτών, όπως ο Κουμεντάκης, δεν είχα αγωνιστεί στην Α1 κατηγορία. Από 16 χρονών και ενώ ήταν μαθητής του Λυκείου, ο παίκτης αυτός είχε συμμετοχές σαν βασικός στην Α1. Το ίδιο και τα υπόλοιπα νεαρά παιδιά που έχουμε στην ομάδα. Έχουν ήδη στις πλάτες τους τρία και τέσσερα πρωταθλήματα στην Α1. Σου το λέω ξανά. Εγώ στην ηλικία των 16 δεν είχα αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία»
Θέλω να αναφερθούμε λίγο στο βασικό χορηγό της ομάδας, την εταιρεία «Χρυσός» με την οποία ο κόσμος της Αλεξανδρούπολης ήρθε σε ανοιχτή κόντρα. Τι ακριβώς έγινε;
«Νομίζω πως αυτή είναι μία ερώτηση που περνάει σε πολιτικό επίπεδο και εγώ δεν είμαι πολιτικός. Ποτέ δεν ήμουν και ούτε θα γίνω. Δεν μπορώ να απαντήσω πολιτικά. Είναι σίγουρα μία περίεργη και δυσάρεστη κατάσταση».
Σαν προπονητή δεν σας ενόχλησε που ο βασικός χορηγός της ομάδας δέχθηκε τέτοιο πόλεμο, ενώ οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης δεν βοήθησαν οικονομικά το σύλλογο;
«Σίγουρα δεν ήταν ευχάριστο. Ωστόσο είναι μία κατάσταση περίεργη που λες ναι μεν αλλά…. Τώρα σε ότι αφορά το γεγονός ότι ο κόσμος δεν βοήθησε; Πιστεύω πως οτιδήποτε και αν κάνει κάποιος πρέπει να έχει αποτέλεσμα για να το αγκαλιάσει ο κόσμος. Μπορεί μέχρι τώρα να μην είχαμε τη βοήθεια που θα θέλαμε και θα άρμοζε στην ομάδα, ωστόσο τώρα που όλοι βλέπουν την προσπάθεια που γίνεται, θα μας αγκαλιάσουν. Σου λέω και πάλι πως το θέμα με την εταιρεία «Χρυσός» περνάει σε πολιτικό επίπεδο και όχι σε αθλητικό».
Πιστεύετε ότι έχετε δώσει δυνατό ερέθισμα στον κόσμο προκειμένου να σταθεί τώρα δίπλα σας;
«Είμαι σίγουρος πως τώρα η πόλη θα αγκαλιάσει την ομάδα. Τώρα που όλοι βλέπουν ότι γίνονται πράγματα και έχουμε φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο, ο κόσμος θα δείξει την αγάπη του, όχι μόνο στα λόγια αλλά και έμπρακτα. Ξέρουμε όλοι ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, ωστόσο αυτή η ομάδα και αυτή η πόλη αξίζουν μία ευκαιρία».
Η οικονομική κρίση πόσο επηρέασε το ελληνικό βόλεϊ;
«Σίγουρα έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Ωστόσο πάντα μέσα από κάτι άσχημο, υπάρχει και ένα θετικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το θετικό είναι ότι επιτέλους δίνονται οι ευκαιρίες που έπρεπε σε νεαρούς Έλληνες αθλητές. Η οικονομική κρίση βοήθησε στο να τεθούν κάποιες νέες βάσεις, όπως άλλωστε έγινε και στη κοινωνία. Ας μη ξεχνάμε πως και ο αθλητισμός είναι μέρος της κοινωνίας που ζούμε. Οι νέες αυτές βάσεις έχουν να κάνουν με τις ευκαιρίες που δίνονται στους Έλληνες παίκτες, ακόμα και σε ομάδες που τόσα χρόνια στηρίζονταν σε παίκτες μισθοφόρους. Οι ομάδες που έχουν δικές τους υποδομές, έχουν και μέλλον».
Πριν από 20 χρόνια ήσασταν εν ενεργεία αθλητής, περάσατε από πολύ μεγάλες ομάδες και αποκομίσατε πολλές εμπειρίες μέσα από το βόλεϊ. Τι διαφορές παρατηρείτε τότε με τώρα σε επίπεδο θεάματος, σε επίπεδο χρημάτων και σε επίπεδο κόσμου.
«Σε επίπεδο κόσμου βλέπω τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια δίψα για διακρίσεις. Δυστυχώς δεν έχουμε τόσες πολλές επιτυχίες σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπως είχαμε τα παλαιότερα χρόνια. Και αυτό δυστυχώς οφείλεται στο ότι έχουν μειωθεί πολύ τα χρήματα. Είπαμε πως η οικονομική κρίση έχει βάλει και εδώ το χεράκι της».
Η φετινή χρονιά έλαβε τέλος. Θέλω να μου πείτε τι κρατάει ο Εθνικός από τη σεζόν αυτή και τη αφήνει πίσω του.
«Κρατάμε τη μαχητικότητα, το πάθος και την αγωνιστικότητα όλων των παικτών μας σε όλα τα παιχνίδια ανεξαιρέτως. Κρατάμε το πολύ καλό κλίμα που υπήρχε στην ομάδα, ενώ κρατάω και τη θέληση όλων των παικτών για διακρίσεις και επιτυχίες. Στο είπα και πιο πριν. Ένας παίκτης με θέληση και διάθεση για να γίνεται κάθε μέρα και καλύτερος, μπορεί να κάνει μάγκα τον οποιονδήποτε προπονητή. Αντίθετα, ένας παίκτης αδιάφορος και χωρίς στόχους, μπορεί να καταστρέψει και τον καλύτερο προπονητή. Η φετινή θέληση των παιδιών είναι αξιοθαύμαστη. Τώρα σε ότι αφήνουμε πίσω; Θα σου έλεγε την έλλειψη οργάνωσης σε κάποιους τομείς. Θα θέλαμε να έχουμε περισσότερα άτομα δίπλα μας που να τρέχουν για την ομάδα. Επίσης θα θέλαμε να βρεθεί και μία λύση στο γήπεδο, το οποίο χρησιμοποιείται και από άλλες ομάδες και δυστυχώς δεν μπορούμε να το χρησιμοποιούμε τις ώρες που θέλουμε για τις προπονήσεις μας…
