Πρωταθλητής ο (εξόριστος θρακιώτης) Γκόρτσανιουκ

Ανταπόκριση από την Αθήνα: Γιάννης Γιαγκίνης

–  Ο Ζένια Γκόρτσανιουκ δεν κατάφερε να πανηγυρίσει τον τίτλο του πρωταθλήματος με τον Φοίνικα Σύρου την περσινή σεζόν 2011-2012 αλλά στέφθηκε πρωταθλητής στο Καζακστάν με την Άλμα Άτι. 
Ο Γκόρτσανιουκ στην πρώτη του σεζόν στο Καζακστάν δυσκολεύτηκε πολύ παρότι και ο ίδιος μιλάει ρωσικά. Συνηθισμένος από την Ελλάδα πήγε σε μία διαφορετική χώρα, σε άλλους ρυθμούς ζωής με διαφορετικό στιλ βόλεϊ και πλέον ετοιμάζεται με την ομάδα του να αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας.
«Είμαι πολύ χαρούμενος που από την πρώτη μου χρονιά εδώ πήραμε το πρωτάθλημα. Η προσαρμογή μου ήταν δύσκολη αλλά μπόρεσα να βοηθήσω την ομάδα μου να κατακτήσει τον τίτλο και είμαι πολύ ικανοποιημένος για αυτό», είπε στο volleynews.gr ο Γκόρτσανιουκ και πρόσθεσε: «Το πρωτάθλημα παίζεται με το ιταλικό σύστημα στα πλέι οφ με συνεχόμενους έξι αγώνες. Πέρασα δύσκολα στην αρχή γιατί υπάρχουν πολλές και μεγάλες μετακινήσεις με θερμοκρασίες -48 και σε γήπεδα που είχαν θερμοκρασία 10 βαθμούς Κελσίου. Κάθε ομάδα έχει 2-3 παίκτες πάνω από 2.10 ύψος και αυτό με δυσκόλεψε πολύ. Δε μπορώ να κάνω σύγκριση με το βόλεϊ στην Ελλάδα γιατί παίζουν κλασικό ρωσικό βόλεϊ με δύναμη και όχι τόσο πολύ με τεχνική και τακτική. Δεν ξέρω εάν θα μείνω, ούτε να σκέφτομαι τη νέα χρονιά διότι σε δύο εβδομάδες αρχίζει το Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας».
Ο Ζένια Γκόρτσανιουκ αποτελεί μια πονεμένη ιστορία για το ελληνικό βόλεϊ. Πέρυσι κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα Βόλεϊ Ανδρών για να συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Λιγκ, αλλά δεν μετείχε ποτέ επειδή εξαφανίστηκε ως δια μαγείας η οικογενειακή του μερίδα από τα αρχεία του Δήμου Κομοτηνής, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πάρει από πουθενά πιστοποιητικό γεννήσεως για να ανανεώσει το διαβατήριο του. Έτσι έφυγε οριστικά από την Ελλάδα, καθώς το ελληνικό του διαβατήριο έληξε στις 22 Μαϊου και δεν ανανεώθηκε! 
Ο Ζένια μεγάλωσε από μωρό παιδί στην Κομοτηνή, όπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αγωνίζονταν ο πατέρας του με την μεγάλη ομάδα της ΑΕ Κομοτηνής, ενώ την ίδια περίοδο έπαιζε και στην (ακόμα πιο μεγάλη) Ορεστιάδα ο θείος του. Είναι από τα παιδιά με καταγωγή από την πρώην ΕΣΣΔ που γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν στην Θράκη, απέκτησαν ελληνική συνείδηση και όλα τα εχέγγυα για μια μεγάλη αθλητική καριέρα.
Τα τελευταία χρόνια άρχισε να ανεβαίνει σταθερά η απόδοση του νεαρού παίκτη, που την περσινή χρονιά αγωνίστηκε στον δευτεραθλητή Φοίνικα Σύρου, με αποτέλεσμα να έρθει και η κλήση από την Εθνική Ομάδα. Ωστόσο η οικογενειακή του μερίδα εξαφανίστηκε ως δια μαγείας από τον Δήμο Κομοτηνής και έτσι δεν μπόρεσε να πάρει από πουθενά.
Οι πληροφορίες λένε πως ο Γκόρτσανιουκ επιχείρησε να ανανεώσει το διαβατήριό του, αλλά δεν τα κατάφερε, αφού η οικογενειακή του μερίδα που είχε ανοιχτεί το 2000 στον Δήμο Κομοτηνής δεν υπάρχει πια και έτσι δεν μπορεί να πάρει πιστοποιητικό γεννήσεως που είναι απαραίτητο για την έκδοση νέου διαβατηρίου. Μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η οικογενειακή μερίδα έχει καταγγελθεί και βρίσκεται στις απόρρητες υποθέσεις του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του υπουργείου Εξωτερικών.
Ο Γκόρτσανιουκ ενημέρωσε τότε γι’ αυτή την εξέλιξη τόσο τους ομοσπονδιακούς προπονητές όσο και τους διοικούντες της ΕΟΠΕ και όταν διαπίστωσε ότι δεν βρίσκονταν λύση στο προβλημα, έφυγε. Τι έμεινε; Μια απορία: Έχουμε σαν Ελλάδα την δυνατότητα να διώχνουμε από τις Εθνικές Ομάδες και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα τέτοια ταλέντα, που δεν ήρθαν με «μεταγραφή» όπως κάποιοι άλλοι σε άλλα αθλήματα αλλά γεννήθηκαν, προπονήθηκαν και γαλουχήθηκαν αθλητικά στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Θράκη μας;