To ThrakiSportS ζήτησε από τον Ξανθιώτη στην καταγωγή ρεπόρτερ του OTE TV (και καλό φίλο και συνεργάτη και της ιστοσελίδας μας) Κώστα Γκουντούλα να γράψει ένα άρθρο, περιγράφοντας τις εικόνες και τα συναισθήματα ενός δημοσιογράφου που ζει τον σημαντικότερο αγώνα της ομάδας καταγωγής του δίπλα από τον πάγκο, κάνοντας παράλληλα την δουλειά του.
Ο “Γκας”, όπως τον αποκαλούμε οι φίλοι, δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να ανταποκριθεί την… πρόκληση. Με το άρθρο του Ξανθιώτη δημοσιογράφου που έζησε πιο κοντά από τον οποιονδήποτε τον μεγαλύτερο ίσως αγώνα στην ιστορία της Skoda (μέχρι τον επόμενο), ολοκληρώνεται ένας δεκαήμερης διάρκειας κύκλος, στην διάρκεια του οποίου το ThrakiSportS προσπάθησε να παρουσιάσει όλες τις πτυχές του τελικού, της σημαντικής αυτής στιγμής στην αθλητική ιστορία της Θράκης μας.
Όταν στα 31 σου, καλείσαι να απαντήσεις, για το πως αισθάνεσαι, που η ομάδα της πόλης σου, η ομάδα που στο δικό της γήπεδο ανδρώθηκες οπαδικά, και η ομάδα που έκανες τα πρώτα σου δημοσιογραφικά βήματα, έχει καταφέρει να φτάσει σε έναν τελικό κυπέλλου Ελλάδος… η μόνη απάντηση που οφείλεις να δώσεις, είναι: Ευλογημένος!
Άλλοι χρειάστηκαν μια ζωή, παράλληλη με τον ΑΟΞ, από το 1967 κι άλλοι… μισή, από το 1990 ως Skoda Ξάνθη κι έπειτα, για να ζήσουν αυτή την ιστορική στιγμή και να καμαρώσουν τους ΄΄λεβέντες της Θράκης΄΄ στον τελικό κόντρα στον μεγάλο Ολυμπιακό και να τους δουν… ΄΄στα γήπεδα να βάζουν φωτιά΄΄ καθώς η φετινή πορεία προς τον τελικό, περιελάμβανε 10 αναμετρήσεις, εκ των οποίων ο «Δημόκριτος» κέρδισε 5 αγώνες, σημείωσε 3 ισοπαλίες και έχασε μόλις 2 φορές! Σκοράροντας μάλιστα στα 8 από τα 10 παιχνίδια συμπεριλαμβανόμενου και του χαμένου τελικού!
Αυτή ήταν η 4η φορά που δουλεύω για έναν τόσο σημαντικό αγώνα, όπως ο τελικός του Κυπέλλου αλλά ποτέ από τόσο κοντά, επιφορτισμένος μάλιστα με το ρεπορτάζ της Σκοντα Ξάνθης. Καλή η φιλόξενη Πάτρα, 10 χρόνια πριν στο Ολυμπιακός-Άρης, για τον Alpha, καλή η φωταγωγημένη Τρίπολη με τους αδικημένους Τριπολιτσιώτες στην πλατεία Κολοκοτρώνη, καλή και η όμορφη Θεσσαλονίκη, που μάταια περιμέναμε για ρεπορτάζ στον Λευκό Πύργο, αφού η βροχή έπεφτε με τα «τουλούμια» και ο ΠΑΟΚ τα έκανε… «μούσκεμα» κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Σαν τον τελικό του ΟΑΚΑ όμως, που η Ξάνθη ήταν συνεπής στο ραντεβού -αυτή την φορά- με την ιστορία και μας ανάγκασε όλους να βάλουμε τα καλά μας… δεν ήταν καμία άλλη στιγμή!
Η εικόνα των «ντυμένων» αποδυτήριων στα χρώματα -περίπου- της Σκόντα Ξάνθης, με τις φωτογραφίες των παικτών, πάνω από τις κρεμασμένες φανέλες… Η είσοδος με αυτοπεποίθηση, των χαμογελαστών παικτών και του staff της αποστολής στο γήπεδο… Η στιγμή που η ομάδα πάτησε το χορτάρι του ΟΑΚΑ και αποθεώθηκε από τον υπέροχο κόσμο της, δίνοντας θετική ενέργεια προκειμένου να μπουν οι ποδοσφαιριστές δυνατά στο ματς -όπως και συνέβη-… Τα πρώτα «αχ» και η ευχαρίστηση για την καλή μπάλα στο α’ ημίωρο… Το μούδιασμα στο λάθος του Μπέρτου και το 0-1… Η ιπποτική αναγνώριση στην γκολάρα του Τσόρι… Η αναθάρρηση στο γκολ του Καπετάνου… Το κουράγιο που άντλησε από τους οπαδούς καθήμενος για λίγο κοντά τους, ο Χρήστος Πανόπουλος και η αθόρυβη φυγή του από την «μάχη», σαν λαβωμένος στρατηγός, που οφείλει να επιστρέψει ζωντανός, προκειμένου να σχεδιάσει την επομένη μέρα… και φυσικά η συγκίνηση, στην παρατεταμένη αποθέωση που κράτησε για φινάλε ο Ξανθιώτικος λαός, προς όλους τους συντελεστές του συλλόγου, που ναι μεν έγραψαν ιστορία αλλά με «ασημένια» γράμματα… Ήταν οι στιγμές που καταθέτω ως διαπιστευτήρια από την συμμέτοχη μου, σαν Ξανθιώτης, στον πρώτο τελικό της «Αοξάρας», που λένε και οι παλιοί!
# Η στενοχώρια όλων των ανθρώπων της ομάδας μετά την ήττα και το πάθος στα λόγια τους για επιστροφή του χρόνου πάλι στον τελικό… με έπεισε, ότι αυτή η γλυκιά «ψύχωση», σύντομα θα γίνει πραγματικότητα! Η ομάδα σφυρηλατεί χαρακτήρα και ψήλωσε πολύ φέτος… όπως και ο περήφανος κόσμος της!
# Πως τα φέρνει έτσι η ζωή, ώστε με την Σκοντα Ξάνθη να κλείνουμε την σεζόν μαζί και μάλιστα σε τελικούς που μεταδίδει ο ΟΤΕ ΤV! Φέτος σε αξιομνημόνευτο τελικό αλλά χαμένο, ενώ πέρυσι σε ψυχοφθόρα διαδικασία μπαράζ αλλά νικηφόρα και μάλιστα λυτρωτικά. Αλήθεια λέει ο Πανόπουλος! Στο 1-0 του Γκουρμα, σταμάτησαν πολλές καρδιές, μέχρι να έρθει ο Γούτας και ο Ράνος για την ανατροπή… στο 1-0 του Χάρα όμως, η ζωή συνεχίστηκε και το αύριο βρίσκει την Ξάνθη, ψηλότερα από πριν!
# Το λάθος του Μπερτου δεν μειώνει σε τίποτα την αξία του ως παίκτη και δεν θα σταθεί εμπόδιο στην εξέλιξη της καριέρας του. Την ατυχία αυτή όμως θα την κουβαλάει για πάντα, όπως και η ομάδα το «Αν»…
# Κλείνω το μάτι στον πατέρα μου, γιατί μου έμαθε τι θα πει γήπεδο από μικρός, με το ποδόσφαιρο της Σκοντα Ξάνθης, παίρνω κουράγιο από την πίστη της μάνας μου, για την δουλειά που κάνω και τιμώ το κανάλι μου, που με «ψήνει» με την συμμέτοχη μου, σε τέτοιους αγώνες!
ΥΓ.: Είμαι υπέρμαχος της αντικειμενικής άποψης, εάν θέλεις να λέγεσαι σωστός επαγγελματίας. Ακόμα και ρεπόρτερ χαρακτηρισμένος μιας ομάδας να είσαι, έχει διαφορά το να επικοινωνείς αντικειμενικές απόψεις στον κόσμο, από το να λαϊκίζεις, πουλώντας φτηνό οπαδιλίκι. Και ευτυχώς αυτή η στάση μου με έχει βοηθήσει να έχω φίλους σε όλες τις ομάδες που έχω συνεργαστεί και σε πάρα πολλά γήπεδα ανά την Ελλάδα, που ταξιδεύουμε για τις ανάγκες των αγώνων που μεταδίδονται μέσω του ΟΤΕ ΤV! Και τα γραφώ αυτά, για να μην παρεξηγηθώ λόγω της καταγωγής μου. Άλλο είναι η δουλειά μας, που καλείσαι να είσαι συγκεντρωμένος και αντικειμενικός για όσο διαρκεί το αθλητικό γεγονός που καλύπτεις και άλλο το συναίσθημα που οφείλεις να το κρατάς μέσα σου και να το εξωτερικεύεις μονάχα εκτός δουλειάς.
