Ο Ολυμπιακός κέρδισε το 17ο νταμπλ της ιστορίας του, επικρατώντας δίκαια, όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, με 3-1 της Skoda Ξάνθη που είχε την ευκαιρία για πρώτη φορά στα χρονικά να ζήσει τέτοια εμπειρία συμμετέχοντας σε έναν τελικό κυπέλλου. Εξ ορισμού η συμμετοχή είναι σημαντική και το ThrakiSportS νηφάλια πλέον, επιχειρεί να… ακτινογραφήσει την απόδοση των 14 παικτών που χρησιμοποίησε ο Λουτσέσκου στο μεγάλο ραντεβού.
Δημήτρης Κυριακίδης: Μπορεί να δέχθηκε τρία γκολ, αλλά δεν φέρει ευθύνη για κανένα. Γενικά, έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης. Σπουδαία και με μεγάλο βαθμό δυσκολίας η απόκρουση του 19ου λεπτού στο γύρισμα του Φράνκο Χάρα. Ο Αργεντινός τον νίκησε στο 45ο λεπτό, αλλά δε φέρει ευθύνη. Ούτε στο δεύτερο, προϊόν της ευφυΐας και της τεχνικής του Ντομίνγκες που έκανε το άψογο πλασέ. Ανάλογα ισχύουν και για το τρίτο τέρμα, η εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη ήταν εξαιρετική και παρά την εκτίναξη, αφού η μπάλα πήγε εκεί που πήγε, δεν μπόρεσε να γλιτώσει την τρίτη παραβίαση της εστίας του. Σε γενικές γραμμές πάντως, παρά τα τρία τέρματα, ήταν θετικό το πρόσημο της παρουσίας του.
Μανώλης Μπέρτος: Μέχρι να μπουμε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, ο μόνος βέρος Ξανθιώτης της ενδεκάδας ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Ακύρωσε την εξαιρετική κι αλάνθαστη μέχρι τότε παρουσία του, με το λάθος στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου, που έδωσε την ευκαιρία στον Χάρα να ανοίξει το σκορ. Ως τότε είχε εξαιρετικές τοποθετήσεις που σε συνδυασμό με το πάθος του, είχε κερδίσει σε όλες σχεδόν τις διεκδικίσημες μονομαχίες. Στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε με εμφανώς πεσμένη ψυχολογία. Φέρει ευθύνη και στο δεύτερο γκολ, αφού υπέκυψε στην τεχνική του Αλεχάντρο Ντομίνγκες που τον πέρασε σαν σταματημένο. Στη συνέχεια αναγκάστηκε ο Λουτσέσκου να τον αντικαταστήσει, καθώς η ανεβασμένη στην αρχή ψυχολογία και αυτοπεποίθησή του είχε τρωθεί.
Δημήτρης Γούτας: Έκανε καλή δουλειά στα μετόπισθεν στο πρώτο ημίχρονο. Σωστές τοποθετήσεις, από τους βασικούς συντελεστές που δεν επέτρεψαν να απειλήσει στο πρώτο ημίχρονο σοβαρά ο Ολυμπιακός το τέρμα του Κυριακίδη, με εξαίρεση το γκολ βεβαίως που προέρχεται από αμυντικό λάθος (όχι δικό του) και προφανώς δεν έφερε ευθύνη. Αποτέλεσε ένα καλό δίδυμο με τον νέο… παρτενέρ που είχε στα στόπερ, τον Καρυπίδη. Στο δεύτερο ημίχρονο ωστόσο και ειδικά μετά το απίθανο γκολ του Τσόρι, συμβιβάστηκε και αυτός όπως και όλη η ομάδα της Ξάνθης με την ιδέα της ήττας.
Χρήστος Καρυπίδης: Κλήθηκε να καλύψει το κενό του τραυματία Παπάζογλου και το έκανε με σχετική επιτυχία στο πρώτο ημίχρονο. Εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του στην εκτίμηση των φάσεων, επενέβαινε όταν υπήρχε κίνδυνος για την εστία της Ξάνθης. Από την κεφαλιά του στο 43ο λεπτό, η Ξάνθη παραλίγο να φτάσει κοντά στο γκολ όταν ακόμα δεν υπήρχε σκορ, οπότε θα γινόταν ο ήρωας του αγώνα. Ωστόσο στο δεύτερο ημίχρονο έπεσε η απόδοσή του, όπως και όλης της ομάδας, μετά το γκολ του Ντομίνγκες.
Γουάλας: Αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα από τα αριστερά έχοντας αντίπαλο τον Ντοσεβί. Σε γενικές γραμμές όμως είχε σταθερή παρουσία. Απέφευγε να ρισκάρει κρατώντας την θέση του, με αποτέλεσμα όμως να μην δίνει στον Λουσέρο τις βοήθειες που θα ήθελε ο δεύτερος ώστε να μην αφεθούν κενά στην άμυνα.
Μανώλης Παπαστεριανός: Είχε καλή απόδοση στο πρώτο ημίχρονο, βοηθώντας κυρίως ανασταλτικά. Η μπάλα δεν έφτασε πολλές φορές στα πόδια του, αλλά όποτε έγινε έμπαινε δυναμικά στις μονομαχίες με τους ερυθρολεύκους τόσο στο έδαφος όσο και στον αέρα βάζοντάς τους δύσκολα. Στο 63′ πήγε να βοηθήσει τον Μπέρτο και ήταν το δεύτερο… θύμα στο εκπληκτικό γκολ του Τσόρι. Δυο λεπτά μετά πέρασε εκτός αγωνιστικού χώρου, αφού ο Λουτσέσκου αποφάσισε να τον… “θυσιάσει” στην προσπάθεια να κάνει πιο επιθετικό το σχήμα.
Κριστιάν Ομπόντο: Ίσως σαν συνολική παρουσία στον αγώνα ήταν ο κορυφαίος της ομάδας στον τελικό. Έκοβε αρκετές επιθέσεις του Ολυμπιακού στη μεσαία γραμμή, ενώ όποτε χρειαζόταν, γύριζε πίσω και ήταν συνεχώς παρών στην άμυνα. Στις περιπτώσεις που η Ξάνθη έκανε οργανωμένα επίθεση, κάτι που συνέβη αρκετές φορές στο πρώτο ημίχρονο, η μπάλα περνούσε σταθερά από τα πόδια του και αναλάμβανε να μοιράσει το παιχνίδι, κάνοντας πολλές κούρσες, καταναλώνοντας πολλά χιλιόμετρα και αποφεύγοντας τα αχρείαστα φάουλ.
Αντριάν Λουσέρο: Ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα. Ήταν καλά κλεισμένος και σχετικά… εξαφανισμένος στο πρώτο 25λεπτο, αλλά δεν είχε και βοήθειες. Ανέβασ εαπόδοση μετά το ημίωρο, από τα πόδια του ξεκινούν δυο διαδοχικές φάσεις για την Skoda λίγο πριν την εκπνοή του ημιχρόνου, με τον Σολτάνι να μην μπορεί στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ωστόσο έπεσε η απόδοσή του στο δεύτερο ημίχρονο, αφού ο Σαλίνο κατάφερε να του πάρει τον αέρα όταν συνολικά κατέρρεε η ομάδα.
Σίλβα Κλέιτον: Δεδομένης της κλάσης του, περίμενε περισσότερα η ομάδα από τον Βραζιλιάνο. Αν και δεν έπαιζε στην φυσική του θέση και όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού είχε προσαρμοστεί επάνω του, βρήκε χώρο, στο 26ο λεπτό, ανάγκασε τον Ρομπέρτο σε εκπληκτική απόκρουση. Ωστόσο η αδυναμία του πάρει την μπάλα, του δημιούργησε εκνευρισμό στο δεύτερο ημίχρονο. Εκεί ουσιαστικά εξαφανίστηκε και μάλλον απογοήτευσε με την παρουσία του, δεδομένης της ποιότητάς του.
Καρίμ Σολτάνι: Δούλεψε σχετικά αθόρυβα και με εξαίρεση τις ευκαιρίες στο τέλος του ημιχρόνου και ιδίως εκείνο το σουτ στην κίνηση, το οποίο δεν έπιασε καλά για να αποκρούσει ο Ρομπέρτο, δεν έκανε αισθητή την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο και δεν απείλησε τον αντίπαλο τερματοφύλακα.Έδωσε αρκετές μάχες με τον Μαζουακού, όχι μόνο για να δημιουργήσει ευκαιρίες για την ομάδα του, αλλά και βοηθώντας στο μαρκάρισμα του Γάλλου αμυντικά. Στο δεύτερο ημίχρονο αντιμετώπισε ακόμα περισσότερα προβλήματα και δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει από την γενικότερη εικόνα κατάρρευσης.
Θοδωρής Βασιλακάκης: Κατέβηκε στον αγώνα ως πρώτος αρχηγός, απόντος του Φλίσκα. Είχε μία καλή φάση στο πρώτο μέρος, αλλά από εκεί και πέρα δεν είχε σωστές τοποθετήσεις στον αγωνιστικό χώρο. Ετσι κι αλλιώς, όποτε έπαιρνε μπάλα, έβλεπε δύο και τρεις παίκτες του Ολυμπιακού να έρχονται κατάπάνω του. Ετσι, μοιραία, η μπάλα δεν έφτασε πολλές φορές στα πόδια του και όταν έφτανε, έφινε προβλέψιμος προσπαθώντας να την “σπάσει” στα πλάγια. Μάλλον περίμενε περισσότερα ο Λουτσέσκου, δεδομένης της ποιότητάς του, καθώς δεν απείλησε σχεδόν καθόλου την άμυνα του Ολυμπιακού.
Παντελής Καπετάνος: Ο σκόρερ του μοναδικού τέρματος της Ξάνθης, στο 88ο λεπτό. Πολλοί εκτιμούν ότι μπήκε αργά και ίσως ότι έπρεπε να ξεκινήσει το παιχνίδι ή έστω το δεύτερο ημίχρονο, αλλά μετά Χριστόν προφήτες μπορούμε να γίνουμε όλοι. Η αλήθεια είναι ότι με το που μπήκε έδωσε πάθος στην ομάδα και αυτό φάνηκε και στο επεισόδιο που δημιουργήθηκε με τον Ρομπέρτο, από το οποίο όμως η Ξάνθη δεν κέρδισε τίποτα καθώς απλώς κίτρινες κάρτες βγήκαν από το τσεπάκι του διαιτητή και το φάουλ πέρασε ανεκμετάλλευτο.’
Δήμος Μπαξεβανίδης: Πέρασε στη θέση του Μπέρτου, στο 78ο λεπτό. Δεν μπορεί να κριθεί με χρόνο συμμετοχής μόλις ενός τετάρτου, στο διάστημα αυτό πάντως έδειξε να έχει παρασυρθεί και αυτός από την γενική κατάρρευση της Ξάνθης μετά τα τέρματα του Ντομίνγκες και του Φορτούνη.
Βάλτερ: Πέρασε στο 79ο λεπτό στη θέση του μάλλον κορυφαίου της Ξάνθης, Κριστιάν Ομπόντο. Επίσης δεν μπορεί να κριθεί με τόσο λίγη συμμετοχή. Προσπάθησε να φανεί χωρίς επιτυχία, αν και ανέλαβε κάποιες προσπάθειες μετά το γκολ του Καπετάνου. Έδειξε και αυτός συμβιβασμένος με την μοίρα του αγώνα, όπως είχε δρομολογηθεί…
