Ήταν μια μέρα σαν και την σημερινή, 25 χρόνια πριν, στις 12 Ιουλίου 1991, όταν η Εθνική Ομάδα της Ελλάδα, η Ελπίδων για την ακρίβεια, αγωνιζόταν στον τελικό των Μεσογειακών Αγώνων που διεξάγονταν στην Αθήνα. Ο αντίπαλος, ένα «καυτό» όνομα από πολιτικής άποψης, η Τουρκία, αφορμή για να γνωρίσει το ΟΑΚΑ θαυμαστή πληρότητα μέσ’ το κατακαλόκαιρο (πλέον των 60.000 οι θεατές).
Η Ελλάδα, έχοντας στην σύνθεσή της τον φέρελπι τότε ποδοσφαιριστή Μαρίνο Ουζουνίδη αλλά και τον Πέτρο Μαρινάκη, που έμελλε να γράψει την δική του ιστορία στην Skoda Ξάνθη και αποτέλεσε και τον παίκτη που άνοιξε το σκορ σε εκείνον τον τελικό, αναδείχθηκε Μεσογειονίκης κερδίζοντας με 3-1 την Τουρκία, με την οποία αγωνιζόταν ένας άλλος θρακιώτης: ο νεαρός τότε παίκτης της Γαλατασαράι και μετέπειτα προπονητής της Χαμζά Χαμζάογλου.
Η τελευταία φορά που η εθνική μας είχε αναδειχθεί Μεσογειονίκης ήταν 40 χρόνια πριν από την Αθήνα, στην Αλεξάνδρεια, νικώντας τότε τους αμφιτρύωνες με 2-0 και συντρίβοντας την Συρία με 4-0. Για αυτό και η επιτυχία απέκτησε ξεχωριστή σημασία, σε μια εποχή που η Ελλάδα ήταν υπερδύναμη στις μικρές ηλικίες στο ποδόσφαιρο καθώς τρία χρόνια πιο πριν είχε φτάσει μέχρι και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της ΟΥΕΦΑ.
Πριν από τον τελικό η Ελλάδα είχε αντιμετωπίσει στον β’ όμιλο την Αλβανία (5-0) και την Αλγερία (3-0). Στον ημιτελικό της 8ης Ιουλίου στο «Γ.Καραϊσκάκης» ύστερα από δραματική εξέλιξη κατέβαλε την Γιουγκοσλαβία με 2-1 στην παράταση, με αυτή να είναι η τελευταία εμφάνιση των ενωμένων «πλάβι» σε εθνικό επίπεδο. Από την πλευρά τους, οι Τούρκοι παρουσιάζοντας μια πολύ αξιόμαχη ομάδα είχαν κάνει την έκπληξη στον α’όμιλο κερδίζοντας την Ιταλία με 2-0 και χάνοντας από την Αίγυπτο με 2-1 ενώ στον ημιτελικό είχαν καταβάλει το Μαρόκο με 1-0.
Όπως θυμίζει η πολύ καλή ιστοσελίδα oldfootball, η Ελλάδα στο πρώτο ημίχρονο διατήρησε την υπεροχή επισκεπτόμενη την εστία των Τούρκων κυρίως με τον Παναγιώτη Σοφιανόπουλο και τον ομογενή Δημήτρη Μούτα, με τους φιλοξενούμενους να «απαντούν» στις ευκαιρίες με τον Κερίμογλου. Στιγμές πριν από την λήξη του ημιχρόνου όμως, ο Θεόφιλος Καρασαββίδης επιχειρεί σουτ μέσα από την περιοχή, ο τερματοφύλακας αποκρούει προσωρινά και στην επαναφορά ο Πέτρος Μαρινάκης ανοίγει το σκορ (1-0).
Ενθουσιασμός και πίστη για την νίκη γέμισε τους Έλληνες παίκτες όχι όμως και κάποιους «Ελληνάρες» της εξέδρας, που μετά την επίτευξη του τέρματος θεώρησαν χρήσιμο να …ξεφορτωθούν ό,τι είχε απομείνει στις τσέπες τους εξασκώντας παραλλήλως και τα… γαλλικά τους προς τους αντιπάλους. Η ένταση αυτή λίγο έλειψε να προκαλέσει την διακοπή του αγώνα, αλλά με την παρέμβαση κάποιων προσγειωμένων εγκεφάλων συνεχίστηκε και είχε ακόμη «ψωμί».
Στο 57’ ισοφαρίζει με κεφαλιά ο Κερίμογλου και προβληματισμός σκορπίστηκε στο ελληνικό στρατόπεδο, που χρειαζόταν ένα ξέσπασμα. Πράγματι, στο 68’ ο νεαρός άσσος του ΠΑΟ Γιώργος Δώνης αντικαθιστά τον άρτι μετεγγραφηθέντα στην ΑΕΚ Αλέξη Αλεξανδρή και δύο λεπτά μετά, ύστερα από σουτ εντός περιοχής, γράφει το 2-1 μέσα σε γενική ανακούφιση. Οι Τούρκοι επιχείρησαν να επανέλθουν με ευκαιρία του Κερίμογλου στο 73’, αλλά πλέον το παιχνίδι είχε «ανοίξει» και η μια ευκαιρία διαδεχόταν την άλλη με αποκορύφωμα το δοκάρι του Σοφιανόπουλου στο 76’.
Πέντε λεπτά αργότερα, ο Σερραίος επιθετικός δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την μεταβίβαση ακριβείας του Μούτα κάνοντας το 3-1 μέσα σε αλαλαγμούς από την «ηφαιστειώδες» κοινό. Ήταν το επιστέγασμα των εξαιρετικών του εμφανίσεων στην διοργάνωση παρά το γεγονός ότι δεν καθιερώθηκε ποτέ στον Ολυμπιακό. Ο θρίαμβος της Εθνικής Ομάδας ήταν δίκαιος και τα γενικότερα σχόλια (με εξαίρεση ασφαλώς την δράση των κάφρων) για την τέλεση των αγώνων ήταν κολακευτικά.
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Στέφανος Πετρίτσης διαχειρίστηκε πολύ καλά ένα υλικό με πλούσιο ταλέντο που δεν είχε και πολύ χρόνο να «δεθεί», ενώ ο προπονητής της γείτονος, ο… αιώνιος Φατίχ Τερίμ ,αφού διαμαρτυρήθηκε για τις συνθήκες που επικράτησαν στον τελικό, έδωσε και εκείνος τα εύσημα στους διοργανωτές.
Ήταν Παρασκευή, 12 Ιουλίου 1991 όταν είχε διεξαχθεί ο Τελικός Μεσογειακών Αγώνων της Αθήνας στο Ο.Α.Κ.Α. «Σπύρος Λούης». Για την ιστορία η Ελλάδα είχε παραταχθεί με Χανιωτάκη, Γιουκούδη, Άρ.Καρασαββίδη, Μ.Παπαδόπουλο, Παυλόπουλο, Ουζουνίδη, Π.Μαρινάκη, Αποστόλου, Αλεξανδρή (68’Δώνη), Μούτα (87’Μητσόπουλο), Σοφιανόπουλο. Η Τουρκία του Φατίχ Τερίμ με τους Νταγντελέν, Γκιουνγκάρ, Οκούρογλου (74’ Ταζ), Ακυέλ, Κορκμάζ, Τεμιζκάνογλου, Άλπ, Χαμζάογλου, Γκιουλέρ, Χακάν Σουκούρ, Κερίμογλου.
