Έγιναν… κόμικς μέσα από φωτογραφίες οι δύο δημοφιλέστερες ομάδες της Κομοτηνής

 

Μία σειρά από κόμικς με πρωταγωνιστές αγαπημένους αθλητές, εντυπωσιακά στιγμιότυπα αγώνων και αξέχαστες νίκες «ζωντάνεψε» στην πόλη της Κομοτηνής.

Ο λόγος για την πρωτότυπη ιδέα του Σάκη Σεραφίδη που με τον φωτογραφικό φακό του αποτυπώνει κάθε φάση του αγώνα, καθώς και αντιδράσεις παικτών και προπονητών του τμήματος βόλεϊ της ΑΕ Κομοτηνής και του μπάσκετ του ΓΑΣ Κομοτηνή διανθίζοντάς τις με ευφάνταστες και γεμάτες χιούμορ ατάκες.

Η σχέση του με την φωτογραφία ξεκίνησε από παιδί καθώς όπως εκμυστηρεύθηκε, από μικρός θυμάται τον πατέρα του με μία κάμερα στο χέρι, αλλά το «μικρόβιο» δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Απόστρατος στρατιωτικός, συνήθιζε να τραβά αεροφωτογραφίες εν ώρα πτήσης με το ελικόπτερο, θυμήθηκε εξηγώντας στην εφημερίδα «Παρατηρητης της Θράκης» την σκέψη του. Τα κόμιξ του για τις δυο ομάδες της Κομοτηνής αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα της καθημερινής εφημερίδας στο φύλλο της Παρασκευής.

«Μου αρέσει πολύ η φωτογραφία, θα έλεγα πως είναι χόμπι για εμένα. Μία φωτογραφία από μόνη της, όμως, είναι κάτι κρύο. Βάζοντάς της μερικά λόγια μπορείς να την ζωντανέψεις», εξήγησε για να μιλήσει για την ανταπόκριση του κόσμου: «Πιστεύω πως αν κάποιος δει μία φωτογραφία θα την προσπεράσει. Αν, όμως, “ζωγραφίσεις” πάνω σε αυτήν θα του κινήσεις το ενδιαφέρον να την μελετήσει ή να την σχολιάσει. Άλλωστε, λίγο ή πολύ όλοι έχουμε διαβάσει κομιξ και έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Βέβαια όχι τόσο η νέα γενιά, αλλά εμείς οι μεγαλύτεροι μεγαλώσαμε με αυτά».

Αυτός είναι ο τρόπος του να βάλει το δικό του «λιθαράκι» στην προσπάθεια των ομάδων. Μία κίνηση γεμάτη αγάπη που δεν περιμένει ανταλλάγματα και τον γεμίζει συναισθηματικά, αφού στους δύσκολους καιρούς που ζούμε ο αθλητισμός είναι μία σημαντική διέξοδος. «Αντλώ μεγάλη χαρά με αυτό που κάνω και με ικανοποιεί να βλέπω πως μέσα από την δουλειά μου κάνω τον κόσμο να διασκεδάζει.Μία ομάδα δεν είναι μόνο οι παίκτες, είναι οι άνθρωποι που την αγαπούν, την στηρίζουν και ζητωκραυγάζουν για αυτήν από τις κερκίδες. Αγαπώ πολύ τον αθλητισμό και πάντα φεύγω από το γήπεδο ενθουσιασμένος. Μακάρι να πηγαίνουν ολοένα και καλύτερα, κάνοντας την πόλη μας γνωστή» τονίζει ο ίδιος χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για το πώς δουλεύει, όταν έρθει η ώρα να «σκαρφιστεί» τις ατάκες των ηρώων του κόμικ, τόνισε πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιεί κανείς χιούμορ. «Πηγαίνω σε αρκετούς αγώνες, αλλά βγάζω φωτογραφίες από την θέση που κάθομαι, δεν κατεβαίνω στον αγωνιστικό χώρο. Από εκεί αποθανατίζω κάποιες στιγμές, ωστόσο οι διάλογοι που προσθέτω στα κόμικ είναι φανταστικοί. Θα ήθελα να γνωρίζω τις ατάκες των παικτών, αλλά φυσικά είναι αδύνατον, γιατί δεν θέλω να επέμβω μέσα στην ομάδα. Αν κάποιος φίλος, όμως, μου “μαρτυρήσει” κάποια πάγια φράση που χρησιμοποιεί ένας παίκτης την προσθέτω».

Αναδεικνύοντας την συμβολή του αθλητισμού που αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την Κομοτηνή, ο Βασίλης Στοάκης από την ΑΕ Κομοτηνής σχολίασε πως «με τη δουλειά του βοηθά όλους εμάς στην μεγάλη και ανιδιοτελή προσπάθεια που κάνουμε. Στόχος μας είναι να κερδίσουμε τον κόσμο, ώστε να τον τραβήξουμε στο γήπεδο, προσθέτοντας μία ευχάριστη νότα στην καθημερινή ζωή. Γι’ αυτό κάνουμε πολλές δράσεις που πανελλαδικώς έχουν αποσπάσει θετικά σχόλια, όπως η παρουσίαση των παικτών μας μπροστά από σημαντικά μνημεία».

Μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τον εμπνευστή της ιδέας, ο Νεοκλής Λεμονίδης είπε εκ μέρους του ΓΑΣ Κομοτηνή στο σχετικό ρεπορτάζ του «Παρατηρητή της Θράκης» ότι «βλέπω την ιδέα ως κάτι πολύ θετικό. Ο Σάκης Σεραφίδης είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τον εθελοντισμό και είναι κοντά στις ομάδες. Ρομαντικός, μιας και εκτιμά το θέαμα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, στηρίζοντας τον αθλητισμό».

Ο Σεραφίδης έχει έναν ακόμα σημαντικό λόγο να συχνάζει στα γήπεδα. Δεν είναι άλλος από τον νεαρό γιο του, παίκτη του μπάσκετ στον ΓΑΣ Κομοτηνή αλλά και αθλητή του στίβου που, όμως, αντιμετωπίζει δυσκολίες εξαιτίας των υποδομών στην πόλη. Όπως επεσήμανε, «θα ήθελα να βλέπω και στον στίβο αντίστοιχες όμορφες εικόνες με αυτές του μπάσκετ και του βόλει. Είναι ντροπή για την Κομοτηνή – μία μεγάλη πόλη που φιλοξενεί σχολή αθλητισμού – να μην έχουμε ένα αξιόλογο στάδιο για τη διοργάνωση μεγάλων αγώνων. Τα παιδιά τρέχουν μέχρι την Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα, ο στίβος είναι παραμελημένος».